Καμιά ιμπεριαλιστική συνθήκη δεν μπορεί ν’ αλλάξει την πραγματικότητα

«Στην Ελλάδα διαβιεί μόνο η μουσουλμανική μειονότητα», απάντησαν «ελληνικές διπλωματικές πηγές» σε μια ανάρτηση του Μεχμέτ Τσαβούσογλου στο Twitter. Τι έγραψε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας;  «Ο πρόεδρος μιας χώρας που λέγεται ότι είναι το λίκνο της δημοκρατίας, την Μουσουλμανική Τουρκική μειονότητα την αποκάλεσε ως Ελληνική Μουσουλμανική μειονότητα, παρά τις τόσες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Οτιδήποτε και να πείτε, η τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης ήταν τουρκική εδώ και αιώνες και θα παραμείνει τουρκική».
 
Εύλογα θα απαντούσε κάποιος στον Τσαβούσογλου: «Για την κουρδική πλειονότητα στο τουρκικό Κουρδιστάν τι λέτε; Γιατί δεν την αναγνωρίζετε ως έθνος, αλλά μιλάτε για κουρδικής καταγωγής Τούρκους; ». Τέτοιο ερώτημα δε θα μπορούσε, βέβαια, να βάλει οποιοσδήποτε από το αστικό πολιτικό σύστημα της Ελλάδας, από τη ΝΔ, μέχρι τον Περισσό, που μένει στους χαρακτηρισμούς  που δίνει η συνθήκη της Λωζάννης. Αυτό απάντησαν στον Τσαβούσογλου οι «πηγές» του ελληνικού ΥΠΕΞ: «Στην Ελλάδα -που είναι όχι μόνο ιστορικό λίκνο της δημοκρατίας αλλά και μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατική χώρα- διαβιεί με όρους απόλυτης ισονομίας και ισοπολιτείας μια μόνο μειονότητα: η μουσουλμανική. Αρκεί μια απλή ανάγνωση της Λωζάννης για να το αντιληφθεί κανείς».
 
Πράγματι, η Συνθήκη της Λωζάννης αναφέρεται σε μουσουλμανική μειονότητα, τσουβαλιάζοντας στον κοινό θρησκευτικό παρονομαστή τους Τούρκους, τους Πομάκους και τους μουσουλμάνους Τσιγγάνους της Θράκης. Ομως καμιά ιμπεριαλιστική συνθήκη δεν μπορεί ν' αλλάξει την πραγματικότητα. Υπάρχει εθνική τουρκική μειονότητα στη Θράκη. Οπως υπάρχει και εθνική μακεδονική μειονότητα στη Μακεδονία, ανεξάρτητα από το σημερινό αριθμητικό της μέγεθος, μετά από τόσες δεκαετίες διωγμών.
 
Την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος αρνείται τον εθνικό προσδιορισμό σε υπαρκτές μειονότητες στην Ελλάδα και επιμένει να χαρακτηρίζει «μουσουλμάνους» τους Τούρκους και «σλαβόφωνους» ή «δίγλωσσους» τους Σλαβομακεδόνες, απαιτεί από το αλβανικό κράτος να αναγνωρίσει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού στην ελληνική μειονότητα στην Αλβανία. Στην Αλβανία, όμως, η ελληνική μειονότητα είναι αναγνωρισμένη ως εθνική μειονότητα εδώ και έναν αιώνα. Εχει τα σχολεία της, τις εφημερίδες της, βγάζει βουλευτές, ουδείς της αρνείται τα εθνικά της δικαιώματα. Τι νόημα έχει το αίτημα του αυτοπροσδιορισμού; Αποσκοπεί στην εξάπλωση της «ελληνικής επιρροής» και σε άλλες περιοχές της Νότιας Αλβανίας, όπως η Χειμάρα, όπου παραδοσιακά ο ελληνικός εθνικισμός βάφτιζε Ελληνες όλους τους ορθόδοξους χριστιανούς.
 
Από την άλλη, ο αυτοπροσδιορισμός, όπως ορίζεται σε νομικά κείμενα της ΕΕ, θεωρείται ατομικό δικαίωμα. Δεν μπορεί, λοιπόν, από τη μια να ζητάς να αναγνωριστεί σε κάθε αλβανό πολίτη το δικαίωμα να δηλώνει Ελληνας και την ίδια στιγμή να αρνείσαι το ίδιο δικαίωμα σε συγκεκριμένους έλληνες πολίτες της Θράκης ή της Μακεδονίας (ως γνωστόν, απαγορεύουν ακόμα και σε συλλόγους να χρησιμοποιούν το επίθετο «τουρκικός» και επ' αυτού υπήρξαν καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου).