Κι εκεί που μας είχαν ζαλίσει με την προοπτική του «μεγάλου συνασπισμού», ξαφνικά έπεσε στην πιάτσα και το σενάριο της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, η οποία θα αποτρέψει τις αναγκαστικές εκλογές το 2015. Το σενάριο διακινήθηκε από το Μαξίμου και η αριθμητική του είναι εξαιρετικά απλή: 153 βουλευτές το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, συν 14 η ΔΗΜΑΡ, αρκούν 13 μόνο από τους ανεξάρτητους (χώρια κάποιοι καβατζωμένοι στου Καμμένου) για να συμπληρωθεί ο μαγικός αριθμός 180, να εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας και να αποφευχθούν οι πρόωρες εκλογές.
Εκείνοι που χαμογέλασαν απ’ αυτό το σενάριο είναι ο κυρ-Φώτης και ο Λυκούδης. Ο κυρ-Φώτης γιατί είναι ο ιδανικός για να πετύχει αυτό το συνδυασμό ψήφων και ο Λυκούδης γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα έχει μεγάλες πιθανότητες να πάρει τη ΔΗΜΑΡ (μαζί με τους παλιούς συν-φραξιονιστές του, Χατζησωκράτη και Μαργαρίτη).
Βγαίνει το σενάριο; Καταρχάς, θα πρέπει ν’ αντέξει η κυβέρνηση μέχρι το 2015, περνώντας από το σκόπελο των ευρωεκλογών. Επειδή σε περιόδους κρίσης ο ένας χρόνος είναι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, κανείς δεν μπορεί να κάνει ασφαλείς προβλέψεις. Το σενάριο αυτό, όμως, δεν είναι άνευ άμεσης πρακτικής σημασίας. Η ΔΗΜΑΡ μπορεί να μετατραπεί σε εφεδρεία της κυβέρνησης, αν ο Κουβέλης πάρει παρασκηνιακές διαβεβαιώσεις ότι θα προταθεί από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και ο Βενιζέλος έχει κάθε λόγο να θέλει να στείλει τον Κουβέλη στην προεδρία, για να τραβήξει τη ΔΗΜΑΡ σε συμμαχία, απαλλαγμένη πλέον από το βάρος της προσωπικής στρατηγικής του κυρ-Φώτη. Μετά τις ευρωεκλογές, είναι σίγουρο ότι το τοπίο θα ξεκαθαρίσει αρκετά.
