Επαναστάτης κομμουνιστής

Τι να πεις για τον Κωστή; Πώς να περιγράψεις με λόγια μια τόσο πολυσχιδή προσωπικότητα, έναν τόσο αφοσιωμένο στα κοινά άνθρωπο, έναν επαναστάτη που ήξερε να συνδυάζει αρμονικά τη φροντίδα για τα απλά καθημερινά πράγματα, με τον οραματισμό για την κοινωνική απελευθέρωση;
 

Ολες και όλοι εσείς, που βρίσκετε σήμερα σ’ αυτόν τον τελευταίο αποχαιρετισμό στον Κωστή, γνωρίζετε πολύ καλά ποιος ήταν. Είχατε την τύχη της ευεργετικής συναναστροφής μαζί του. Γιατί ήταν ευεργετική η συναναστροφή με τον Κωστή. Γιατί υπήρξε από το σπάνιο εκείνο είδος των ανθρώπων που απλόχερα σκορπούσε τον εαυτό του. Που υπήρχε, που ζούσε και ανέπνεε μόνο μέσα από την κοινωνική προσφορά, μέσα από τη συλλογική δράση. Που απέπνεε αυτό που περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο μια παλιά λέξη, που δυστυχώς τείνει να ξεχαστεί: αρχοντιά.
 

…Πρέπει να μαζέψουμε όλη αυτή την πολυσχιδή δράση του Κωστή και να την καταγράψουμε. Θα ήταν, όμως προσβολή στη μνήμη του, αν αυτή η καταγραφή παρέλειπε το κύριο. Αν παρέλειπε την πηγή από την οποία πήγαζε αυτή η δράση.
 

Ο Κωστής ήταν επαναστάτης κομμουνιστής. Αυτό προσδιόριζε το «είναι» του. Από αυτή του την ιδιότητα πήγαζαν όλες οι άλλες ιδιότητές του, όλες οι δραστηριότητές του. Ο ανθρωπισμός του δεν ήταν ένας αφηρημένος ανθρωπισμός. Ηταν η προβολή του αύριο στο σήμερα. Η αλληλεγγύη δεν είχε γι’ αυτόν καμιά σχέση με τη φιλανθρωπία. Ηταν πολιτική πράξη.
Πολιτική πράξη ήταν τα συσσίτια της Σπλάντζιας, πολιτική πράξη ήταν η μετάβαση μαζί με συντρόφους του στην Τουρκία, για να καταγγείλει το δικτατορικό καθεστώς, πολιτική πράξη ήταν η κατάθεσή του δυο φορές, ως μάρτυρας υπεράσπισης, στη δίκη της 17Ν.
 

Στη μνήμη αυτού του επαναστάτη κομμουνιστή υποκλινόμαστε. Εχε γεια, σύντροφε Κωστή. Το παράδειγμά σου είναι για μας παρακαταθήκη ζωής. Φάρος άσβεστος που φωτίζει το δρόμο προς το βασίλειο της ελευθερίας.