Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου δεν χρειάζεται συστάσεις πλέον. Χρειαζόταν συστάσεις όταν ο Γιωργάκης τη λανσάρισε στα ψηλά κλιμάκια της αστικής πολιτικής και όλοι ψάχνονταν να βρουν το βιογραφικό της. Εκτοτε έχουν περάσει μερικά χρόνια και η ευνοούμενη του τέως αρχηγού (στον κύκλο των «κηπουρών» ανήκε, με τη διαφορά από άλλους «κηπουρούς» ότι αυτή είχε υπάρξει παιδί του κομματικού σωλήνα) έχει διατελέσει γραμματέας του κόμματος, ευρωβουλευτής, βουλευτής, υπουργός Υγείας, αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών. Πολιτικός περιορισμένων ικανοτήτων, πέρασε από παντού χωρίς να επιδιώξει κάποια ιδιαίτερη σύγκρουση, ενώ από τότε που άνοιξε η «μνημονιακή» περίοδος διακρίθηκε σε ρόλο yeswoman με ένα άρωμα… Θεοδώρας Τζάκρη στα τελευταία. Ψήφιζε κι αυτή τα Μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους πάντοτε «με το πιστόλι στον κρόταφο» και «για τελευταία φορά». Μέχρι που παραιτήθηκε την περίοδο του δεύτερου Μνημόνιου, σε μια προσπάθεια να διασωθεί προσωπικά. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να ξαναείναι υποψήφια του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του περασμένου Μάη, όμως την έφαγε το «μαύρο» μαζί με πολλούς άλλους.
Αφού τα δοκίμασε όλα και είδε ότι στο ΠΑΣΟΚ η ίδια δεν έχει κανένα μέλλον, έφυγε από το κόμμα και έβαλε πλώρη για τον ΣΥΡΙΖΑ, η ηγετική ομάδα του οποίου τη δέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες, επισημοποιώντας τον μεγάλο έρωτα με την παραχώρηση στην περί ης ο λόγος των στηλών της «Κυριακάτικης Αυγής» για να γράψει… αντιμνημονιακό άρθρο, το οποίο από την αρχή μέχρι το τέλος αποτελεί φτύσιμο στους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, λες και μόλις χτες αποβιβάστηκε στην Ελλάδα, η Ξενογιαννακοπούλου στηλιτεύει την πολιτική της σημερινής συγκυβέρνησης σε ζητήματα που η ίδια προσυπέγραψε ως υπουργός των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου. Η ίδια καλά κάνει. Χτίζει το πολιτικό της μέλλον. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως; Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστοποιεί και με την περίπτωσή της ότι είναι ένα τυχοδιωκτικό αστικό μόρφωμα που δεν ορρωδεί προ ουδενός, ιδιαίτερα τώρα που το άρωμα εξουσίας ζαλίζει τα ηγετικά του κλιμάκια. Θα μαζέψει ό,τι σοσιαλδημοκρατική σαβούρα κυκλοφορεί στην πιάτσα, διότι –όπως είπε και ο Δραγασάκης στην «Ημερησία»– όσοι ψήφισαν ΠΑΣΟΚ δεν έχουν στερηθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνει ότι λόγος δεν γίνεται για όσους ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, αλλά για εκείνους που εξαπάτησαν (και όχι μόνο μια φορά) όσους ψήφισαν ΠΑΣΟΚ. Οταν, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπατά όσους ψήφισαν και όσους σκοπεύουν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, λογικό είναι να χρειάζεται έμπειρους απατεώνες που σαν τα ποντίκια εγκαταλείπουν το πράσινο σκάφος.
