Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στη χανιώτικη εφημερίδα «Κήρυκας» (ναι, στην εφημερίδα του Μητσοτάκη). Η αναδημοσίευσή του καθιστά περιττό κάθε δικό μας σχόλιο.
Στο καλό Κωστή
…Δεν είμαστε αυτό που λένε φίλοι. Γνωριζόμαστε λόγω της δουλειάς τουλάχιστον είκοσι χρόνια. Από την πρώτη στιγμή που τον συνάντησα όμως τον θαύμασα. Ηταν αληθινός, αυτό που λέμε ντρέτος, ειλικρινής, τίμιος. Ανδρας περήφανος, αγωνιστής, ιδεολόγος και ΓΙΑΤΡΟΣ με κεφαλαία όλα τα γράμματα στην λέξη.
Δίπλα στον ασθενή όποιος και αν ήταν αυτός. Προύχοντας ή φτωχός, τον φροντίζε πάντα με αγάπη και ενδιαφέρον. Δύο φορές του τηλεφώνησα για φιλικά μου άτομα που νοσηλευόταν στην κλινική του. «Δεν χρειαζόταν να μου τηλεφωνήσεις», μου είπε με χιούμορ αργότερα όταν τον συνάντησα. «Εγώ τσι προσέχω όλους. Είναι η δουλειά μου». «Σκίστηκε» ο γιατρός μου είχαν πει οι συγγενείς τους. Στο δεύτερο περιστατικό μάλιστα, το πιο πρόσφατο, μιας 80χρονης που εκτός από σοβαρή ασθένεια είχε και Αλτσχάιμερ, ο Κωστής ενώ ήταν σε άδεια στο σπίτι, πήγε στο Νοσοκομείο να την δει ο ίδιος και να δώσει κουράγιο στην κόρη της.
Το βράδυ των Δημοτικών Εκλογών ειδωθήκαμε στο Γραφείο του Νομάρχη.
– Τι κάνει μωρέ η φιλενάδα σου, μου λέει εννοώντας την ογδοντάχρονη.
– Καλά, του λέω, πήγε σπίτι της. Σ’ ευχαριστώ γιατρέ έκανες «μισθό»…
– Αν ενώσεις τα «μισθά» που έχει κάνει ο Κωστής, λέει παρεμβαίνοντας στην κουβέντα ο Γιώργος Κατσανεβάκης, θα φθάσουνε στην άλλη άκρη της Κρήτης…
Ημουν στο ρεπορτάζ, όταν ο Νικηφοράκης γύρισε με τους συντρόφους του, μετά τη γνωστή ταλαιπωρία, από την Τουρκία. Πολλά χρόνια πριν. Περισσότερα από δεκαπέντε. Με ξυρισμένο κεφάλι τον θυμάμαι, να μας μιλά για την περιπέτεια…
Μπροστάρης στις κινητοποιήσεις των γιατρών για την βελτίωση της περίθαλψης στο Νομό Χανίων, μαχητικός υπερασπιστής των ατομικών δικαιωμάτων, συμπαραστάτης των κοινωνικά αδύναμων, ο Κωστής Νικηφοράκης ήταν ένας ακούραστος αγωνιστής.
Κωστή να πας στο καλό. Θα σε κρατήσω εκεί, μέσα σε μια άκρη του μυαλού μου, και θα σε θυμάμαι γιατί σ’ αγαπούσα και σε θαύμαζα επειδή ήσουν αληθινός. ΕΝΑΣ ΣΠΑΝΙΟΣ ΑΝΘΡΩ-ΠΟΣ.
Μαρία Μανταδάκη
