Ο τίτλος μας προϊδεάζει για το τι θα διαβάσουμε στη συνέχεια: «Οπλο στον αγώνα του λαού τα αποτελέσματα των εκλογών – Στη συνέλευση των εργαζομένων του ΟΣΕ στη Λάρισα μίλησαν υποψήφιοι της “Λαϊκής Συσπείρωσης”» (Ριζοσπάστης, 9.9.10). Μα καλά, πήγαν οι υποψήφιοι του Περισσού σε μια απεργιακή συνέλευση ενός κλάδου που βρίσκεται μπροστά σε μια ολομέτωπη επίθεση εκ μέρους της κυβέρνησης και της τρόικας, και μίλησαν για τις εκλογές; Και όμως, αυτό έγινε. Αλλωστε, η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι ο δημοτικός συνδυασμός του Περισσού και βγαίνει μπροστά μόνο σε προεκλογικές περιόδους.
Οπως διαβάζουμε στο ρεπορτάζ, οι υποψήφιοι κατήγγειλαν στους απεργούς σιδηροδρομικούς «την παράδοση στο μεγάλο κεφάλαιο μιας ακόμα κρατικής επιχείρησης στρατηγικού χαρακτήρα» και σημείωσαν ότι «πρέπει να οργανώσουμε την πάλη για απόκρουση της ιδιωτικοποίησης», «για να μη γίνουν αυξήσεις στα εισιτήρια, περικοπές στα δρομολόγια και μείωση στα δίκτυα, για να μην απολυθεί κανείς εργαζόμενος, να γίνουν προσλήψεις του αναγκαίου προσωπικού, με μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα». Αναφέρθηκαν στην ανάγκη ανάπτυξης του σιδηρόδρομου, που όμως «μπορεί να γίνει με μια μια άλλη ανάπτυξη που θα έχει αποκλειστικό κριτήριο την ικανοποίηση των εργατικών και λαϊκών αναγκών». Και πώς κατέληξαν (πάντα κατά το ρεπορτάζ); «Το αποτέλεσμα των εκλογών πρέπει να αποτελέσει όπλο στον αγώνα του λαού για να δυσκολέψει και ν’ αποτρέψει αποφάσεις και μέτρα που στρέφονται εναντίον του, όπλο καταδίκης της κυρίαρχης πολιτικής και του μνημονίου, για ν’ ανοίξει ο δρόμος της λαϊκής αντεπίθεσης ως τη λαϊκή νίκη».
Πήγαν σε μια απεργιακή συγκέντρωση με βασικό σκοπό να μαζέψουν ψήφους. Οι αναφορές στο πρόβλημα ήταν απλώς η απαραίτητη επένδυση για να φτάσουν στο ψηφοθηρικό «διά ταύτα».
