Συνεχίστηκε, στη δίκη των νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής, η παρέλαση συνηγόρων υπεράσπισης που καταφεύγουν σε χοντροκομμένα ψέματα και απίθανα σενάρια (φτιαγμένα με εικασίες τραβηγμένες από τα μαλλιά), με αποτέλεσμα να ενισχύουν το κατηγορητήριο.
Ο Γκαβέλας, υπερασπιστής των χρυσαυγίτικων στελεχών (και γκεσεμιών του τάγματος εφόδου της Νίκαιας, δεδομένου ότι ήταν μέλη του πενταμελούς της Τοπικής), Πατέλη και Καζαν-τζόγλου, δεν πρωτοτύπησε. Απλά βάδισε στα χνάρια του Τσάγκα, που ήταν από τους πρώτους συνηγόρους υπεράσπισης των νεοναζιστών που αγόρευσε, υπερασπιζόμενος τον Μιχάλαρο, μέλος του τάγματος εφόδου και βοηθό της πολιτικής δράσης (!) της Τοπικής της Νίκαιας (αναλυτικά για την αγόρευση Τσάγκα στο https://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/35042. Τετριμμένοι-και-αμήχανοι-οι-υπερασπιστές-των).
Η αγόρευση Γκαβέλα ήταν φορτωμένη με χοντροκομμένα ψέματα και μπόλικες εικασίες. Εφτασε στο εξωφρενικό σημείο να ισχυριστεί: «Ερχεται το βούλευμα και μετρώντας το ξανά, τόσο στο σκεπτικό όσο και στη μελέτη του, περισσότερο είδα εικασίες παρά πραγματικά περιστατικά». Επανέλαβε και αυτός τον ισχυρισμό ότι ο Ρουπακιάς δήθεν δεν έλαβε το μήνυμα του Πατέλη («ΟΛΟΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΟΣΟΙ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΟΝΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΜΑΚΡΙΝΟΥΣ. ΤΩΡΑ»), για να ισχυριστεί ότι ο Ρουπακιάς… έδρασε μόνος του.
Η πραγματικότητα
Ας θυμηθούμε τα γεγονότα. Ο Ρουπακιάς, χρησιμοποιώντας το κινητό τηλέφωνό του, επικοινώνησε με τον υπεύθυνο πολιτικής δράσης Καζαντζόγλου στις 23:36’ (διάρκεια 13’’). Και όχι μόνο με τον Δήμου, όπως ισχυρίζονται οι συνήγοροι υπεράσπισης των νεοναζιστών. Οι επικοινωνίες του με τον Δήμου, που επίσης κατηγορείται για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση και απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία, προηγήθηκαν της επικοινωνίας του με τον Καζαντζόγλου. Συγκεκριμένα, ο Δήμου επικοινώνησε με τον Ρουπακιά στις 23:31’ (διάρκεια 24’’) και τρία λεπτά αργότερα, στις 23:34’, επικοινώνησε ο Ρουπακιάς με τον Δήμου (διάρκεια 11’’).
Είναι φανερό ότι ο Δήμου δε γνώριζε το σκοπό του νυχτερινού προσκλητήριου από τον Πατέλη, γι’ αυτό και ο Ρουπακιάς επικοινώνησε με τον υπεύθυνο πολιτικής δράσης (έτσι ονόμαζαν οι νεοναζιστές την εγκληματική δράση της ΧΑ) Καζαντζόγλου, για να μάθει τι ακριβώς συμβαίνει. Και βέβαια, ο Καζαν-τζόγλου ενημέρωσε τον Ρουπακιά για ποιο λόγο καλείται εκτάκτως το τάγμα εφόδου της Νίκαιας στα γραφεία της Τοπικής το βράδυ της δολοφονίας του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα.
Ο Καζαντζόγλου γνώριζε
Οπως γνωρίζουμε, ο αγώνας του Ολυμπιακού με την Παρί Σεν Ζερμέν είχε αρχίσει στις 22:45’ της 17ης Σεπτέμβρη του 2013. Ο Παύλος Φύσσας παρακολουθούσε τον αγώνα στην καφετέρια «Κοράλλι» στην Αμφιάλη. Στην ίδια καφετέρια παρακολουθούσε τον αγώνα και ο χρυσαυγίτης Αγγος, μέλος του τάγματος εφόδου. Εντοπίζοντας τον Φύσσα στην καφετέρια, άρχισε από τις 22:01’ να επικοινωνεί με μέλη της ΧΑ, του τάγματος εφόδου της Νίκαιας, και να τους ενημερώνει για την παρουσία του στοχοποιημένου αντιφασίστα.
Και στις 23:19’ ο Αγγος επικοινωνεί με τον υπεύθυνο πολιτικής δράσης Καζαντζόγλου. Μετά από έξι λεπτά, στις 23:25’, ο Καζαντζόγλου επικοινωνεί από το σταθερό του τηλέφωνο με τον γραμματέα της Τοπικής της Νίκαιας Πατέλη και μιλούν για 198’’. Προφανώς, ο Καζαντζόγλου ενημερώνει τον Πατέλη για την παρουσία του Φύσσα στο «Κοράλλι». Ο Πατέλης συνομιλεί με τον Καζαντζόγλου με ένα από τα δύο κινητά του (υπάρχουν στοιχεία για το κινητό από το οποίο συνομιλεί) και ταυτόχρονα -αφού είχε συνομιλήσει για ενάμισι περίπου λεπτό με αυτόν- επικοινωνεί με τον Λαγό από το σταθερό του σπιτιού του και συνομιλούν για 64’’. Η αλληλουχία των επικοινωνιών δείχνει ότι Καζαντζόγλου και Πατέλης είχαν συναποφασίσει να καλέσουν το τάγμα εφόδου στο «Κοράλλι», αλλά πριν κάνει το κάλεσμα ο Πατέλης έπρεπε να πάρει την έγκριση του Λαγού. Ετσι δούλευε η στρατιωτικού τύπου ιεραρχία στη νεοναζιστική συμμορία. Θυμίζουμε αυτό που είχε πει ο Πατέλης στα μέλη του τάγματος εφόδου της Νίκαιας. Οτι πρώτα θα επικοινωνήσει με το Λαγό και αν πάρει το ΟΚ, «ό,τι κινείται σφάζεται».
Αφού, λοιπόν, πήρε την έγκριση από τον Λαγό, ο Πατέλης έστειλε το περιβόητο μήνυμα-προσκλητήριο στις 23:28’. Το έστειλε σε χρόνο που συνομιλούσε με τον Καζαντζόγλου και επομένως ο τελευταίος γνώριζε ότι η εγκληματική επίθεση ενάντια στον Παύλο Φύσσα και στους φίλους του είχε εγκριθεί από τον Λαγό. Ετσι, όταν ο Ρουπακιάς επικοινώνησε με τον Καζαντζόγλου στις 23:36’ (για 13 λεπτά), έμαθε απ’ αυτόν για τη σχεδιασμένη επίθεση στον Φύσσα και για το ρόλο του σ’ αυτήν.
Επομένως, είναι χοντροκομμένο ψέμα ο ισχυρισμός του συνηγόρου υπεράσπισης των Πατέλη και Καζαντζόγλου, ότι ο Ρουπακιάς δε γνώριζε το μήνυμα-προσκλητήριο του Πατέλη και ότι έδρασε μόνος του.
Κι άλλο ψέμα
Και ο Γκαβέλας, όπως και ο Τσάγκας, ισχυρίστηκε ότι το βράδυ της δολοφονίας του Φύσσα στην καφετέρια «Κοράλλι» ήταν μόνο ο Αγγος και ο Τσαλίκης και όχι ο Μιχάλαρος. Αυτός ο ισχυρισμός, όμως, όπως απέδειξαν οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής, είναι ψευδής.
Ισχυρίστηκε ακόμα ο Γκαβέλας, ότι μέχρις τις 23:19’ που ο Αγγος επικοινώνησε με τον Καζαντζόγλου, αυτοί οι δύο δεν είχαν επικοινωνήσει με κανέναν άλλο χρυσαυγίτη. Κι ότι η επικοινωνία έγινε με την άλλη πλευρά. Εννοούσε το τηλεφώνημα που έκανε ο Παύλος Φύσσας στους φίλους του, στο διάλειμμα του αγώνα. Ισχυρίστηκε ότι το πραγματικό περιστατικό έγινε από την παρέα του Φύσσα και ότι δεν είχε ενημερωθεί κανένας από τη ΧΑ (αυτόν τον ισχυρισμό, όπως θα δούμε στη συνέχεια, δεν τον εκστόμισε τυχαία).
Η πραγματικότητα, όπως καταγράφηκε στο Αναγνωστέο Εγγραφο 275 (περιλαμβάνει τις καταγεγραμμένες συνομιλίες των χρυσαυγιτών στο χρονικό διάστημα 17 – 18 Σεπτέμβρη του 2013), είναι εντελώς διαφορετική. Παραπάνω, κάναμε μια γενική αναφορά στις επικοινωνίες του Αγγου με άλλους χρυσαυγίτες. Τώρα θ’ αναφερθούμε συγκεκριμένα σ’ αυτές. Στις 22:01’, 22:17’, 22:31’ ο Αγγος συνομιλεί με τον Καλαρίτη (μέλος του τάγματος εφόδου). Οι χρόνοι συνομιλίας είναι 28’’, 40’’ και 35’’. Στις 22:45’ ο Αγγος κάλεσε τον Μιχάλαρο, με χρόνο συνομιλίας 81’’. Στις 23:03’ και στις 23:15’ ο Μιχάλαρος επικοινώνησε με τον Αγγο, με διάρκεια συνομιλιών 5’’ και 17’’. Η κεραία που ενεργοποιήθηκε είναι της Αμφιάλης.
Με τις συνομιλίες αυτές επιβεβαιώνεται ότι ο Μιχάλαρος ήταν στο «Κοράλλι» και ότι αποχώρησε λίγο μετά την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου, όταν και τον αναγνώρισαν φίλοι του Φύσσα που έμπαιναν στην καφετέρια την ώρα που ο χρυσαυγίτης έβγαινε. Το γεγονός ότι, μετά την αποχώρηση του Μιχάλαρου από το «Κοράλλι» έγιναν τρεις επικοινωνίες του με τον Αγγο, επιβεβαιώνει ότι συνομιλούσαν για την παρουσία του Φύσσα. Γνώριζαν τον Φύσσα και φαίνεται πως κάτι ήθελαν να σχεδιάσουν. Επειδή όμως ο Μιχάλαρος ήταν «βοηθός της πολιτικής δράσης», ο Αγγος αποφάσισε, τέσσερα λεπτά μετά τη συνομιλία τους, να επικοινωνήσει και με τον Καζαντζόγλου. Ο χρόνος συνομιλίας τους ήταν 31’’. Ενα λεπτό προτού επικοινωνήσει με τον Καζαντζόγλου, στις 23:18’, ο Αγγος είχε επικοινωνήσει και με τον χρυσαυγίτη Χρυσαφίτη, με χρόνο ομιλίας 39’’.
Να γιατί λέμε ότι είναι ψευδής και πολύ χοντροκομμένος ο ισχυρισμός Γκαβέλα, ότι τα γεγονότα τα δημιούργησαν ο Φύσσας με τους φίλους τους, διότι δεν είχε ενημερωθεί κανένας από τη ΧΑ, ενώ οι δύο χρυσαυγίτες που βρίσκονταν στον «Κοράλλι» δεν είχαν επικοινωνήσει με κανέναν άλλο χρυσαυγίτη.
Το αποκορύφωμα
Δεν υπήρξε κλοιός και οι φίλοι του Φύσσα μπορούσαν να φύγουν ανενόχλητοι! Αυτόν τον πολύ προκλητικό ισχυρισμό προέβαλε στην αγόρευσή του ο Γκαβέλας. Τον ανέπτυξε εκτενώς, μάλιστα, για να φιλοτεχνήσει -εμμέσως πλην σαφώς- την ψεύτικη εικόνα ότι ο Παύλος Φύσσας και οι φίλοι του έμειναν στην Τσαλδάρη, γιατί είχαν εκείνη τη στιγμή αριθμητική υπεροχή και ήθελαν να συγκρουστούν με τους χρυσαυγίτες.
Απομαγνητοφωνήσαμε αυτόν τον ισχυρισμό από τη διάρκειας μιάμιση ώρας αγόρευση Γκαβέλα, για να μην υπάρξει η παραμικρή αμφισβήτηση του ρεπορτάζ μας:
«Ο κ. Χατζησταμάτης υποτίθεται μεταφέρει στην πλευρά των φίλων του Φύσσα, που εγώ κ. πρόεδρε θέλω να επισημάνω στο σημείο αυτό, ότι δυστυχώς για τους ίδιους και χρόνο είχαν και δυνατότητα να φύγουν. Και αυτό έχει ανακύψει, έχει καταστεί κτήμα αυτής της ακροαματικής διαδικασίας. Δεν έχει πει κάποιος μάρτυρας, δεν υπήρξε κάποιο αποδεικτικό μέσο, δεν υπήρξε κάποιο βίντεο αποτυπωμένο σε ψηφιακό δίσκο, ότι υπήρξε κάποιος κλοιός ή έγινε κάποια προσπάθεια αποτροπής αυτών των ανθρώπων για να μπορέσουν να φύγουν. Η απόφαση και η ελευθερία της βουλήσεως του καθενός εναπόκειται στον ίδιο. Και η ζωή μας καθορίζεται δυστυχώς από τις επιλογές μας. Και στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα!
Το ζήτημα λοιπόν είναι εδώ, ότι αυτό το οποίο δέχεται το βούλευμα, ότι υπήρχε δήθεν κλοιός σε βάρος της παρέας του Φύσσα, αυτό δεν αναδείχθηκε ποτέ. Γι’ αυτό λέω, ότι πολλά σημεία του βουλεύματος παρέμειναν στο επίπεδο της εικασίας. Θα μπορούσαν να είχαν φύγει. Ποιος μας το λέει αυτό; Μας το λένε οι ίδιοι οι φίλοι του. Λένε ότι μόλις βγήκαν έξω από την καφετέρια, καθίσαμε λίγο, συνεχίσαμε το δρόμο μας και μετά από λίγο βάλαμε το φίλο μας στο ταξί. Με ποια καταδίωξη και με ποιο κλοιό μπόρεσαν και έβαλαν αυτόν τον άνθρωπο στο ταξί; Είναι δυνατόν η λογική η δική σας να το χωρέσει αυτό, γιατί η λογική μου δεν μπορεί. Και εν πάση περιπτώσει, πότε ξεκίνησε και γιατί ξεκίνησε και γιατί παρέμειναν; Αν είναι τα πράγματα έτσι όπως τα εκθέτουν, γιατί παρέμειναν; Αν είναι έτσι τα πράγματα όπως τα εκθέτουν, την αριθμητική υπεροπλία μέχρι εκείνη την στιγμή ποιος την είχε; Ερωτήματα βάζω. Αλλά τα ερωτήματα αυτά έχουν και αγωνιώδεις απαντήσεις»!
Μιλάμε για εξαιρετικά προκλητικό ισχυρισμό του Γκαβέλα, γιατί γνωρίζει -τόσο από το υλικό της δικογραφίας όσο και απ’ αυτά που αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας- ότι υπήρξε ασφυκτικός κλοιός μέχρι και την ολοκλήρωση της στυγνής δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Ο συνήγορος υπεράσπισης προσπαθεί από τη μια να απαλλάξει τη νεοναζιστική ΧΑ για την εγκληματική φασιστική της δράση και από την άλλη να χτίσει ελαφρυντικά για τον Ρουπακιά, ώστε στο μέλλον ο δολοφόνος να μπορέσει να «σπάσει» την ισόβια κάθειρξη.
Ασφυκτικός κλοιός
Δε χρειάζεται να παραθέσουμε όλες τις μαρτυρικές καταθέσεις -στην προανάκριση, την ανάκριση και την ακροαματική διαδικασία- για να καταδειχτεί ότι μέχρι τη δολοφονία του ο Φύσσας και οι φίλοι του βρίσκονταν σε ασφυκτικό χρυσαυγίτικο κλοιό. Αλλωστε, μια τέτοια παράθεση θα χρειαζόταν τόμο. Θα περιοριστούμε στις καταθέσεις των αστυνομικών Δεληγιάννη και Λεγάτου, που όχι μόνο δεν μπορούν να θεωρηθούν φίλα προσκείμενοι στον Π. Φύσσα και στους φίλους του, αλλά είναι γνωστό ότι μαζί με τους υπόλοιπους Διάδες που ήταν παρόντες δεν έκαναν το παραμικρό για να αποτρέψουν τη δολοφονία.
Δεληγιάννης: Στις 8 Οκτώβρη του 2013, στην ένορκη κατάθεσή του αναφέρει: «…Πριν ακόμη διασχίσουμε την Π. Τσαλδάρη εντοπίσαμε τον Φύσσα και τον Ρουπακιά να παλεύουν και 3 έως 4 άτομα να στέκονται δίπλα στον Ρουπακιά, να βρίζουν τον Φύσσα και να τον απωθούν» (σελίδα 2, η έμφαση δική μας). Αυτό το επανέλαβε και στην κατάθεσή του στο δικαστήριο.
Στις 16 Απρίλη του 2014 στην ανακρίτρια εφέτη Κλάπα αναφέρει: «…Διέκρινα τότε τα άτομα αυτά, τους Χρυσαυγίτες, να είναι επί της οδού Π. Τσαλδάρη προς την πλευρά της Κεφαλληνίας, και να κοιτάζουν απέναντι σε συγκεκριμένο σημείο και να βρίζουν και να φωνασκούν και έτσι κατάλαβα ότι κάτι γινόταν απέναντι. Αυτές οι φωνές και η οχλαγωγία δημιουργούσαν μια ατμόσφαιρα έντασης, “εμπόλεμη“ θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω… Αρχισα λοιπόν μαζί με την συνάδελφο Λεγάτου να κατευθυνόμαστε προς το σημείο που κοίταζαν οι Χρυσαυγίτες. Καθώς πλησιάζαμε είδα τον Φύσσα και τον Ρουπακιά να συμπλέκονται και τέσσερα-πέντε άτομα να είναι γύρω από αυτούς, να τους περιβάλλουν. Τα άτομα αυτά που ήταν από την παρέα του Ρουπακιά, προσπαθούσαν να δώσουν και αυτοί κάποια χτυπήματα στον Φύσσα, αποσπώντας του την προσοχή. Εκείνη την στιγμή εγώ άρπαξα έναν από αυτούς για να τον απωθήσω και να τον απομακρύνω από την συμπλοκή και δέχθηκα και ο ίδιος ένα σπρώξιμο από κάποιον, που δεν ξέρω, από πίσω μου» (σελίδες 4 και 5, η έμφαση δική μας).
[Στην ακροαματική διαδικασία, επανέλαβε τα ίδια και συμπλήρωσε ότι την ώρα που προσπάθησε να συλλάβει έναν που ήταν πίσω από τον Ρουπακιά, τον έσπρωξε ένας που ήταν δύο μέτρα και του είπε «ασ’ τονα ρε»].
«Εκείνη την στιγμή που οι συνάδελφοί μου συνέλαβαν τον Ρουπακιά αντιλήφθηκα ότι η ομάδα των 20-30 Χρυσαυγιτών που βρισκόταν στο απέναντι πεζοδρόμιο της Π. Τσαλδάρη, παρέμειναν εκεί κοιτώντας τις εξελίξεις για δέκα δευτερόλεπτα, ήταν και μια στιγμή που εγώ σκέφτηκα ότι μπορεί να μας την “πέφτανε“, αλλά ξαφνικά ως διά μαγείας, εξαφανίστηκαν και διασκορπίστηκαν στους γύρω δρόμους» (σελίδες 5 και 6, η έμφαση δική μας).
Στην ακροαματική διαδικασία, ο Δεληγιάννης συμπλήρωσε ότι ο κύριος όγκος των χρυσαυγιτών ήταν αριστερά στην Τσαλδάρη και κοιτούσε απέναντι φωνάζοντας. Τέλος, σε ερώτηση της ανακρίτριας Κλάπα, αν υπήρχαν την ώρα της συμπλοκής άτομα από την παρέα του Φύσσα, τα οποία να τον συνέδραμαν, ο Δεληγιάννης απάντησε «όχι δεν αντιλήφθηκα κάτι τέτοιο» (σελίδα 7 της κατάθεσής του).
Τι κατέθεσε ότι είδε ο αστυνομικός Δεληγιάννης;
Πρώτον, ότι τέσσερις με πέντε χρυσαυγίτες, που ήταν από την παρέα του Ρουπακιά, είχαν κάνει κλοιό στον Π. Φύσσα και προσπαθούσαν να του επιφέρουν χτυπήματα. Αρα είναι ψέμα ο ισχυρισμός Γκαβέλα ότι δεν είχε γίνει κλοιός στον Φύσσα.
Δεύτερον, ότι στο απέναντι πεζοδρόμιο της Τσαλδάρη ήταν 20-30 χρυσαυγίτες, οι οποίοι παρέμειναν για 10 δευτερόλεπτα μετά τη σύλληψη του Ρουπακιά και μάλιστα φοβήθηκε μήπως τους την πέσουν (προφανώς για να απελευθερώσουν τον Ρουπακιά). Αρα, είναι χοντροκομμένο ψέμα όταν ο Γκαβέλας ισχυρίζεται, σε άλλο σημείο της αγόρευσής του, ότι ήταν το πολύ οκτώ χρυσαυγίτες στο απέναντι πεζοδρόμιο και ότι η δολοφονία του Φύσσα ήταν αποκλειστικά έργο του Ρουπακιά. Το γεγονός ότι ο Δεληγιάννης φοβήθηκε μην τους την πέσουν οι 20-30 χρυσαυγίτες, δείχνει τις άγριες διαθέσεις τους.
Τρίτον, αναφέροντας ότι κάποιος χρυσαυγίτης, απ’ αυτούς που είχαν κάνει τον κλοιό στον Φύσσα μαζί με τον Ρουπακιά, είπε στον αστυνομικό να τον αφήσει, ο Δεληγιάννης επιβεβαιώνει ότι οι χρυσαυγίτες αιφνιδιάστηκαν από τη σύλληψη του Ρουπακιά. Δεν την περίμεναν, γιατί ως τότε είχαν συνηθίσει να έχουν το ακαταδίωκτο από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς για την εγκληματική φασιστική τους δράση.
Λεγάτου: Στις 8 Οκτώβρη του 2013, στην ένορκη κατάθεσή της είπε: «…Είδα γύρω στα 3-4 άτομα να είναι γύρω από τον Φύσσα και τον Ρουπακιά να στέκεται μπροστά του. Ετσι όπως εκτιμώ τώρα την κατάσταση, θεωρώ ότι τα άτομα αυτά κρατούσαν τον Φύσσα, γιατί ήταν δυνατό παιδί, προκειμένου ο Ρουπακιάς να του καταφέρει το χτύπημα με το μαχαίρι. Ωστόσο εκείνη την στιγμή δεν κατάλαβα αμέσως ότι ο Φύσσας είχε χτυπηθεί με μαχαίρι. Αυτό το κατάλαβα όταν έφθασα κοντά και επιχείρησα να τον τραβήξω από τα υπόλοιπα άτομα. Oταν τράβηξα τον Φύσσα, μαζί με τον Δεληγιάννη, τα άλλα άτομα έφυγαν και ο Ρουπακιάς σαν να μη συμβαίνει τίποτα επιχείρησε να μπει στο αυτοκίνητό του… Εστίασα στον Φύσσα, ο οποίος όπως προανέφερα, ήταν περικυκλωμένος από 3 με 4 άτομα, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Ρουπακιάς, του οποίου έβλεπα την πλάτη» (σελίδες 1 και 2, η έμφαση δική μας). Τα ίδια επανέλαβε η Λεγάτου και στην κατάθεσή της στην ακροαματική διαδικασία.
Στις 2 Απρίλη του 2014, η Λεγάτου κατέθεσε στην ανακρίτρια-εφέτη Κλάπα και ανάμεσα στ’ άλλα είπε: «…Την ίδια στιγμή κοιτάζω ευθεία μπροστά μου και είδα πέντε άτομα να συμπλέκονται και να χτυπιούνται. Διαπίστωσα ότι ήταν ο Φύσσας, την ταυτότητα του οποίου έμαθα εκ των υστέρων, ο οποίος ήταν ψηλός, γεροδεμένος νέος άνθρωπος, και οι υπόλοιποι τέσσερις ήταν από την αντίπαλη ομάδα. Δύο από αυτούς ήταν από την δεξιά του πλευρά και ο ένας από την αριστερή του πλευρά και τον τραβούσαν από την μπλούζα και τον χτυπούσαν. Ο τέταρτος από αυτή την ομάδα ήταν ο Ρουπακιάς εν τέλει, όπως έμαθα το όνομά του εκ των υστέρων» (η έμφαση δική μας).
[Στο δικαστήριο, η Λεγάτου επανέλαβε όσα είχε καταθέσει στην ανακρίτρια και συμπλήρωσε: «Εντύπωσή μου είναι ότι ο Π. Φύσσας ήταν μόνος εναντίον του Ρουπακιά και των άλλων τριών].
«Πιστεύω ότι ήταν γνωστοί ο Γ. Ρουπακιάς και οι άλλοι τρεις. Ηταν μαυροφορεμένοι και έφυγαν όταν τον συλλάβαμε… Στην αρχή δε μας έδωσαν σημασία, όταν όμως κατάλαβαν ότι είμαστε αστυνομικοί, οι τρεις από αυτούς που χτυπούσαν τον Φύσσα, απομακρύνθηκαν και εξαφανίστηκαν… Είδα τέσσερα άτομα, μεταξύ των οποίων και ο Ρουπακιάς να έχουν πέσει πάνω στο Φύσσα. Τα τρία άτομα που έφυγαν τρέχοντας και εξαφανίστηκαν τράβαγαν τον Φύσσα και ο Ρουπακιάς τον μαχαίρωσε. Στην ουσία βοήθησαν τον Ρουπακιά να τον μαχαιρώσει» (σελίδες 5 και 7, η έμφαση δική μας). Τα ίδια επανέλαβε και στο δικαστήριο, διευκρινίζοντας ότι δεν είδε το μαχαίρωμα και ότι αυτά είναι εκτίμησή της.
Και η αστυνομικός, λοιπόν, επιβεβαίωσε με όλες τις καταθέσεις της, ότι τη στιγμή που ο Ρουπακιάς έμπηξε το μαχαίρι στην καρδιά του Φύσσα, υπήρχαν άλλοι τρεις χρυσαυγίτες, που του είχαν κάνει κλοιό και τον κρατούσαν, για να βοηθήσουν τον Ρουπακιά να ολοκληρώσει το δολοφονικό του έργο.
Ο ισχυρισμός Γκαβέλα, που τον προέβαλε κατ’ επανάληψη μάλιστα κατά τη διάρκεια της αγόρευσής του, ότι δήθεν το βούλευμα σε πολλά του σημεία παρέμεινε στο επίπεδο της εικασίας, είναι πέρα για πέρα ανυπόστατος. Αν συνδυάσουμε αυτόν τον ισχυρισμό, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το υλικό της δικογραφίας και με τις καταθέσεις των αυτοπτών μαρτύρων, με τα ψέματα που αναγκάστηκε να επιστρατεύσει ο υπερασπιστής των νεοναζιστών, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι, τελικά, το μόνο που κατάφερε ήταν να ενισχύσει το κατηγορητήριο.
Οταν ο συνήγορος ισχυρίζεται ότι έξω από το «Κοράλλι» ήταν το πολύ οκτώ χρυσαυγίτες και ότι οι φίλοι του Φύσσα είχαν αριθμητική υπεροχή, επιβεβαίωσε ότι οι πελάτες του είναι αμετανόητοι νεοναζιστές που πήραν μέρος –ως τάγμα εφόδου- στη στυγερή δολοφονία ενός αντιφασίστα, την οποία σχεδίασε και διέταξε η ηγεσία της ΧΑ. Ξεπερνά κάθε αρρωστημένη φαντασία ο ισχυρισμός ότι ο Φύσσας και οι φίλοι του επεδίωξαν τη σύγκρουση με το τάγμα εφόδου των 30-50 χρυσαυγιτών.
Θα σπαταλούσαμε χώρο και θα κουράζαμε αν ασχολούμασταν με όλα τα ψέματα και με τη φτηνή σεναριολογία με τα οποία ο Γκαβέλας προσπάθησε να καλλιεργήσει αμφιβολίες μπας και σώσει τους πελάτες του. Δύο μόνο ζητήματα, επιγραμματικά.
Πρώτον, ο Γκαβέλας ξαναζέστανε την ξινισμένη σούπα των «δύο παράλληλων περιστατικών» (οι χρυσαυγίτες είχαν μαζευτεί για να μοιράσουν τρικάκια – ο Ρουπακιάς ενήργησε μόνος του σε χωριστό επεισόδιο που δεν είχε καμιά σχέση με τη ΧΑ). Ο συνήγορος υπεράσπισης Τσάγκας, που είναι και στέλεχος της ΧΑ και έχει αναλάβει πρωτεύοντα ρόλο στην υπεράσπιση, δεν παρουσίασε αυτόν τον ισχυρισμό, αλλά ισχυρίστηκε ότι απέναντι από το πεζοδρόμιο της Τσαλδάρη όπου έγινε η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν δήθεν μόνο 4-5 ή το πολύ 7-8 χρυσαυγίτες που είχαν αποχωρήσει πριν εμφανιστεί ο Ρουπακιάς (αναλυτικά στο https://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/34986. Συνήγοροι-υπεράσπισης-των-νεοναζιστών-στη-δίκη-της).
Δεύτερον, ισχυρίστηκε ότι μέσα στο αυτοκίνητο του Ρουπακιά δεν βρέθηκαν αποτυπώματα και DNΑ του πελάτη του Καζαντζόγλου. Πρόκειται για τη μισή αλήθεια. Δε βρέθηκαν, γιατί η έρευνα στο αυτοκίνητο του Ρουπακιά, όπως προκύπτει από το Αναγνωστέο 26, δεν έγινε για τον Καζαντζόγλου, αλλά για τους Θ. Μπαρέκα, Θ. Σκαρπέλη, Μ. Μικελάτου και Γ. Ρουπακιά. Στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου του Ρουπακιά, όμως, βρέθηκαν το κινητό και άλλα αντικείμενα του Καζαντζόγλου. Και όπως προκύπτει από το Αναγνωστέο 34, δεν ερευνήθηκε η ύπαρξη ή μη αποτυπωμάτων του Ρουπακιά στο κινητό και στα έγγραφα του Καζαντζόγλου.
Γεράσιμος Λιόντος
