Αθώοι όλοι οι κατηγορούμενοι στη δεύτερη δίκη για την υπόθεση ΕΛΑ
Κόλαφος στη ναζιστική συλλογική ευθύνη
Για πρώτη φορά μετά από χρόνια ακούστηκαν χειροκροτήματα μετά το τέλος της απαγγελίας μιας δικαστικής απόφασης σε πολιτική δίκη. Ηταν χειροκροτήματα αυθόρμητα, που τα άξιζαν οι δυο δικαστές που τόλμησαν να ορθώσουν ανάστημα και να πουν ένα βροντερό όχι στους τρομολάγνους και στα αφεντικά του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» δίνοντας ένα ισχυρό χτύπημα στη ναζιστικής έμπνευσης αρχή της συλλογικής ευθύνης.
Οι δυο δικαστές που αθώωσαν τους Χρ. Τσιγαρίδα, Κ. Αγαπίου, Ειρ. Αθανασάκη και Α. Κανά είναι οι εφέτες Μαρία Χυτήρογλου και Λεωνίδας Ντούλης. Τα ονόματα δεν ανακοινώνονται πλέον, όμως, αυτό ήταν ηλίου φαεινότερον και από την όλη εξέλιξη της δίκης αλλά και από το ύφος των δικαστών, όταν ο πρόεδρος απήγγειλε την απόφαση.
Ποια ήταν η απόφαση;
1) Ομόφωνα αθώοι ο Γ. Σερίφης και ο Μ. Κασίμης.
2) Ομόφωνα παύση της δίωξης λόγω παραγραφής για δυο εκρήξεις σε υπηρεσίες του υπουργείου Γεωργίας, διότι δεν μπορούν να θεωρηθούν εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας, σύμφωνα με προηγούμενη απόφαση του δικαστηρίου.
3) Οι Τσιγαρίδας, Αγαπίου, Αθανασάκη και Κανάς αθώοι κατά πλειοψηφία, διότι το δικαστήριο δεν πείστηκε ότι τέλεσαν τις πράξεις που κατηγορούνται, με οποιαδήποτε μορφή συμμετοχής. Ειδικά για τον Τσιγαρίδα, που αποδέχτηκε τη συμμετοχή του στην οργάνωση ΕΛΑ, δεν αποδείχτηκε ότι συνέδραμε με οιονδήποτε τρόπο, ψυχικά ή υλικά, τους άγνωστους δράστες των ενεργειών.
Ενα μέλος του δικαστηρίου (ο πρόεδρος Ιωάννης Τέντες, πρόσφατα εκλεγείς στη θέση του προϊσταμένου του Εφετείου Αθηνών) είχε τη γνώμη ότι έπρεπε οι κατηγορούμενοι να κηρυχτούν ένοχοι απλής συνέργειας στο αδίκημα της έκρηξης κατ’ εξακολούθηση (γνώμη απολύτως σύμφωνη με την εισαγγελική πρόταση).
Η απόφαση αυτή είναι πολλαπλά σημαντική.
Πρώτο, διαχωρίζει σαφέστατα τον Χρ. Τσιγαρίδα από τους Αγαπίου-Αθανασάκη-Κανά. Ετσι, εμμέσως πλην σαφώς (εμμέσως, γιατί δεν υπήρχε η κατηγορία της συμμετοχής σ’ αυτή τη δίκη και σαφώς, γιατί έκανε τη χωριστή αναφορά), δέχεται ότι για τους τρεις δεν υπάρχουν στοιχεία που να στοιχειοθετούν έστω τη συμμετοχή τους στον ΕΛΑ. Κυριακίδου, Τόγκα και λοιποί ψευδομάρτυρες πετιούνται στα σκουπίδια.
Δεύτερο, χτυπάει αλύπητα την αρχή της συλλογικής ευθύνης και επανατοποθετεί την έννοια της ψυχικής συνδρομής στη βάση που την θέλει το ισχύον ποινικό δίκαιο. Μπαίνοντας στην ουσία, μόνο σε ό,τι αφορά τον Χρ. Τσιγαρίδα που αποδέχτηκε τη συμμετοχή του στον ΕΛΑ (εδώ το δικαστήριο… δεν άκουσε τις αναλύσεις του Κανά και των… καθοδηγητών του του, ότι ο Τσιγαρίδας ήταν… μέλος μαϊμού!), δεν καλύφτηκε πίσω από μια απόφαση περί αμφιβολιών, αλλά με σαφήνεια και κατηγορηματικότητα αποφάνθηκε ότι «δεν προέκυψε οποιαδήποτε απόδειξη συμμετοχής του στις ενέργειες, ψυχική ή υλική.
Η διατεταγμένη απόφαση του δικαστηρίου της Μπρίλλη βρίσκεται πλέον στον αέρα. Βέβαια, ύστερα από το 2-1 ο εισαγγελέας αναμένεται να ασκήσει έφεση και οι δυο υποθέσεις να συνεκδικαστούν σε δεύτερο βαθμό. Μέχρι τότε, όμως, δεν μπορεί να παραμένουν φυλακισμένοι οι Αγαπίου, Αθανασάκη, Κανάς. Το ταχύτερο πρέπει να αποφυλακιστούν, όπως προβλέπει ο ίδιος ο αστικός νόμος. Οσο για μας, έχουμε μπροστά μας πολλή δουλειά.
Δήλωση Τσιγαρίδα
Αμέσως μετά το τέλος της δίκης ο Χρήστος Τσιγαρίδας έκανε την παρακάτω δήλωση:
«Επιτέλους, ένα δικαστήριο, έστω και κατά πλειοψηφία, αποφάσισε με βάση το αυτονόητο και όχι με βάση τις πολιτικές σκοπιμότητες.
Αθώωσε, βέβαια, τους Μιχάλη Κασίμη και Γιάννη Σερίφη, όπως ήταν δεδομένο ότι θα γίνει από την αρχή της δίκης.
Διαχώρισε εμένα από τους συγκατηγορουμένους μου Αγαπίου, Αθανασάκη και Κανά, δεχόμενο εμμέσως πλην σαφώς ότι γι’ αυτούς δεν υπάρχει κανένα στοιχείο, πραγματικό στοιχείο, που να αποδεικνύει τη συμμετοχή τους στον ΕΛΑ.
Εδωσε ένα ισχυρό ράπισμα στη ναζιστικής έμπνευσης αρχή της συλλογικής ευθύνης, αθωώνοντας και εμένα και –φυσικά- τους υπόλοιπους τρεις συγκατηγορουμένους μου.
Είναι προς τιμήν των δυο δικαστών που πήραν αυτή την απόφαση, αποκρούοντας το κλίμα τρομολαγνείας και τις ασφυκτικές πιέσεις των ξένων και ντόπιων εκφραστών του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Ελπίζω αυτό να μην τους κοστίσει στην παραπέρα σταδιοδρομία τους.
Τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα;
Ο εισαγγελέας ασφαλώς θα κάνει έφεση και θα βρεθούμε όλοι κατηγορούμενοι στο εφετείο για όλες τις ενέργειες (πλην των δύο για τις οποίες ομοφώνως αθωωθήκαμε). Πρέπει, με βάση τη σημερινή απόφαση, να δοθεί μια μεγάλη μάχη, όχι μόνο από το κίνημα αλληλεγγύης, αλλά από κάθε προοδευτικό άνθρωπο, για να υπάρξει στο εφετείο επανάληψη της σημερινής απόφασης.
Στο μεταξύ, πρέπει να αποφυλακιστούν οι συγκατηγορούμενοί μου, που πλέον, με βάση τη σημερινή απόφαση, βρίσκονται άδικα στη φυλακή. Αυτό είναι ζήτημα εκ των ων ουκ άνευ. Πώς είναι δυνατόν να βρίσκονται στη φυλακή τρεις άνθρωποι, τους οποίους ένα δικαστήριο καταδίκασε και ένα άλλο δικαστήριο, ίδιου βαθμού και για τις ίδιες πράξεις, αθώωσε;»