Eχουμε επαναλάβει πολλές φορές ότι στην αντιπεριβαλλοντική πολιτική οι κυβερνήσεις και οι υπουργοί τους λειτουργούν ως σκυταλοδρόμοι. Συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη κυβέρνηση και η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ (Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας).
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη δεύτερη θητεία της και ιδιαίτερα από τότε που ανέλαβε αναπληρωτής ΥΠΕΝ ο Φάμελλος, επιτάχυνε τις διαδικασίες για την κατάρτιση, ανάρτηση και κύρωση δασικών χαρτών που δεν προστατεύουν το δασικό πλούτο της χώρας, αλλά τον αποψιλώνουν. Ηταν απαίτηση των καταπατητών και εκχερσωτών δασών, προκειμένου να νομιμοποιήσουν τις λεγόμενες οικιστικές πυκνώσεις, που είναι βασικά παράνομες βίλες μέσα σε δάση και συνάμα μόνιμη απειλή για την εκδήλωση καταστροφικών πυρκαγιών, όπως για παράδειγμα στο Μάτι, ή για να νομιμοποιήσουν τα κάθε άλλο παρά αμελητέα παράνομα ξεχερσώματα δασών, στο όνομα της αγροτικής ανάπτυξης, ή για την ίδρυση και κατασκευή επιχειρήσεων και έργων προς όφελος του κεφαλαίου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, χρόνο με το χρόνο, να εισχωρήσουν στο βασικό δασικό νόμο 998/1979 πολλές αντιδασικές διατάξεις, που τον έχουν καταστήσει διάτρητο.
Είχαμε επισημάνει, ότι θα είναι πολύ αρνητική η εξέλιξη για το δασικό πλούτο της χώρας από την κύρωση αυτών των δασικών χαρτών και είχαμε υπογραμμίσει ότι πριν αρχίσει η διαδικασία για τη σύνταξη, ανάρτηση και κύρωση των δασικών χαρτών πρέπει να απαλλαγεί ο βασικός δασικός νόμος από όλο το αντιδασικό φορτίο.
Ο Χατζηδάκης παρέλαβε τη σκυτάλη από τον Φάμελλο και με το νόμο 4685 του περασμένου Μάη επιχειρεί, μεταξύ άλλων:
– Να νομιμοποιήσει τα παράνομα ξεχερσώματα δασών για δήθεν αγροτική εκμετάλλευση, παρά το γεγονός ότι το ΣτΕ σε Ολομέλεια έβγαλε την απόφαση 710, την οποία δημοσιοποίησε στις 24 Απρίλη του 2020, κρίνοντας ότι τα ξεχερσώματα για δήθεν αγροτική εκμετάλλευση είναι παράνομα.
– Να νομιμοποιήσει τις περιβόητες οικιστικές πυκνώσεις, αγνοώντας προκλητικά την απόφαση 685 της 5ης Απρίλη του 2019 της Ολομέλειας του ΣΤΕ, που πάρθηκε με συντριπτική πλειοψηφία 26 προς 1!
(Για τα αντιδασικά-περιβαλλοντοκτόνα «κατορθώματα» του Χατζηδάκη δείτε εδώ και εδώ).
Για να «πικάρουμε» τον Χατζηδάκη θα του ξαναθυμίσουμε μερικά αποσπάσματα από τις σκέψεις της απόφασης του ΣτΕ, που περιέχουν τον πυρήνα της σκέψης των δικαστών. Oτι, δηλαδή, δεν μπορεί κανείς να επικαλεστεί ότι η δόμηση κατοικιών στο δάσος εξυπηρετεί το λεγόμενο δημόσιο συμφέρον, που στο όνομά του το ίδιο το ΣτΕ έχει νομιμοποιήσει πολλά εγκλήματα σε βάρος του δασικού πλούτου της χώρας (δείτε σχετική ανάλυση εδώ):
Για το ΣτΕ, η νομιμοποίηση κατοικιών στο δάσος αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο, δεδομένου ότι η οικοδόμηση στο δάσος δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την επίκληση του δημοσίου συμφέροντος, όπως γίνεται σε άλλες περιπτώσεις, με αποτέλεσμα να νομιμοποιούνται καταπατήσεις και ξεχερσώματα και να έχουν καταστραφεί εκατομμύρια στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων.
Η διαπίστωσή μας αυτή δε στηρίζεται σε εικασίες, αλλά σε τοποθετήσεις που διατύπωσαν οι δικαστές στις γνώμες που συνοδεύουν τις αποφάσεις τους. Στην πρόσφατη απόφαση 685/2019 της Ολομέλειας του ΣτΕ, που με συντριπτική πλειοψηφία (26 προς 1) έκρινε αντισυνταγματικές τις υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθούν οι κακόφημες οικιστικές πυκνώσεις, η σκέψη 15 αναφέρει μεταξύ άλλων:
«…Η συνταγματική υποχρέωση διαφύλαξης του εν γένει δασικού πλούτου της χώρας καθιστά κατ’ εξαίρεση μόνο επιτρεπτή τη μεταβολή της μορφής του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, τούτο δε εφόσον προέχει για την εθνική οικονομία ή αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη χρήση, επιβαλλομένη από λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Προέχουσα χρήση υπό την ανωτέρω έννοια, ουδέποτε αποτελεί η αξιοποίηση δασικού χαρακτήρα εκτάσεων για οικιστικούς σκοπούς, οι οποίοι δεν συνιστούν λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, που θα δικαιολογούσαν την μεταβολή του προορισμού του δάσους» (οι εμφάσεις δικές μας).
Με τη σκέψη 15 το ΣτΕ τονίζει ότι η καταπάτηση και το ξεχέρσωμα δασών για οικιστικούς λόγους απαγορεύεται στο διηνεκές. Η σκέψη 10 της ίδιας απόφασης επισημαίνει ότι οι εξουσιοδοτικές διατάξεις για τις “οικιστικές πυκνώσεις“ έπρεπε να εκδοθούν, όχι με υπουργικές αποφάσεις, αλλά με Προεδρικό Διάταγμα. Εννοείται ότι αυτή η σκέψη λειτουργεί παράλληλα με τη σκέψη 15 και όχι σε αντιπαραβολή. Η σκέψη 15, σύμφωνα με την οποία στα δάση δεν χωρεί αλλαγή χρήσης γης ώστε να χρησιμοποιηθούν για οικιστικούς λόγους, δεν ξεπερνιέται με τίποτα, είναι θεμελιώδης. Αυτό ξεδιαλύνεται στην ακροτελεύτεια σκέψη 17 που αναφέρει:
«Κατόπιν των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη πράξη, η οποία λόγω του αντιθέτου προς το Σύνταγμα περιεχομένου της εξουσιοδοτικής διάταξης, δεν θα μπορούσε επιτρεπτώς να εκδοθεί υπό τον τύπο προεδρικού διατάγματος, είναι μη νόμιμη και πρέπει να ακυρωθεί» (η έμφαση δική μας).
Να υποχρεώσει τις περιφερειακές Διευθύνσεις Δασών να συμπεριλάβουν στην σύνταξη, ανάρτηση και κύρωση των δασικών χαρτών αντισυνταγματικές και κατά συνέπεια παράνομες διοικητικές πράξεις.
Ο Χατζηδάκης επειδή γνωρίζει ότι οι αποφάσεις 685/2019 και 710/ 2020 της Ολομέλειας του ΣτΕ εκδόθηκαν μετά από αγωγή που κατέθεσε η ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημόσιων Υπαλλήλων), αντιλαμβάνεται ότι μόλις εκδοθούν οι πρώτες διοικητικές πράξεις για τις κακόφημες οικιστικές πυκνώσεις και τα παράνομα ξεχερσώματα και μόλις ενεργοποιηθούν οι αντισυνταγματικές διοικητικές πράξεις, η ΠΕΔΔΥ και άλλες οργανώσεις θα καταθέσουν αγωγές στο ΣτΕ κατά όλων αυτών των διοικητικών πράξεων.
Γι’ αυτό έσπευσε να ζητήσει συνάντηση με το προεδρείο της ΠΕΔΔΥ προκειμένου να διερευνήσει τις διαθέσεις του. Για την πραγματοποίηση αυτής της συνάντησης μάθαμε από Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΥΠΕΝ στις 31 Ιούλη, στην οποία εμμέσως πλην σαφώς ομολογείται ότι η συζήτηση κατά τη συνάντηση εστιάστηκε από πλευράς Χατζηδάκη στην ολοκλήρωση της κύρωσης των δασικών χαρτών. Επί της ουσίας, στο αν το προεδρείο της ΠΕΔΔΥ σκέφτεται να προσβάλει στο ΣτΕ αυτές τις διατάξεις του αντιδασικού τερατουργήματος Ν. 4685/2020.
Διαβάζουμε στο Δελτίο Τύπου: «Στη συνάντηση συζητήθηκαν όλα τα κρίσιμα θέματα του Δασικού Τομέα. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην ανάγκη ολοκλήρωσης των δασικών χαρτών της χώρας και των απαραίτητων διοικητικών διασφαλίσεων για την υποστήριξη των Υπηρεσιών που έχουν αναλάβει την αναμόρφωσή τους»(η έμφαση δική μας).
Δε γνωρίζουμε τι απάντησαν οι τρεις συνδικαλιστές του προεδρείου της ΠΕΔΔΥ και δεν έχει καμία σημασία για μας, γιατί το μόνο σίγουρο είναι πως οι συνδικαλιστές του προεδρείου της ΠΕΔΔΥ είναι έμπειροι και δε θα απεμπολήσουν το δικαίωμα -και υποχρέωσή τους συνάμα- να προσφύγουν στο ΣτΕ. Γνωρίζουν ακόμη, ότι το όψιμο ενδιαφέρον του Χατζηδάκη για την εξέταση μιας σειράς σοβαρών αιτημάτων, είναι εκ του πονηρού. Αιτημάτων όπως:
– Η αύξηση των οργανικών θέσεων με τακτικό προσωπικό δασολόγων, δασοπόνων και διοικητικών, για τη σύνταξη, ανάρτηση και κύρωση των δασικών χαρτών από τις περιφερειακές Διευθύνσεις Δασών.
– Η αλλαγή του άρθρου 49 του δασοκτόνου νόμου του Χατζηδάκη 4685/2020, που προβλέπει ότι στις Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠΕΑ) δε θα έχουν πλέον την πλειοψηφία οι καθ΄ύλην αρμόδιοι δασολόγοι.
– Οι προσλήψεις δασολόγων, δασοπόνων και διοικητικών για την προστασία και ανάπτυξη των δασών.
Λέμε ότι είναι εκ του πονηρού αυτό το όψιμο ενδιαφέρον, γιατί η ΠΕΔΔΥ, όχι μόνο επί Χατζηδάκη αλλά και κατά τη διαχείριση του ΥΠΕΝ από όλους τους υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πρόβαλε την ικανοποίηση αυτών και άλλων αιτημάτων, τα οποία όμως αγνοούνταν παντελώς. Ο δε Χατζηδάκης χρέωσε στις δασικές υπηρεσίες την καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της κύρωσης των αναρτημένων δασικών χαρτών και έφτασε στο σημείο, με το άρθρο 49 του νομοθετικού τερατουργήματός του, να αλλάξει τη σύνθεση των ΕΠΕΑ.
Η πολιτικάντικη κουτοπονηριά του Χατζηδάκη επιβεβαιώνεται και από την εγκύκλιο που εξέδωσε ο Υπουργός Εσωτερικών Θεοδωρικάκος (ο άνθρωπος που, ως γνωστόν, «πήδηξε πολλά χαντάκια» μέχρι να γίνει βασικός σύμβουλος του Μητσοτάκη), με την οποία μπαίνουν μια σειρά προϋποθέσεις προκειμένου να γίνουν προσλήψεις μονίμου και εποχικού προσωπικού.
Και βέβαια, μόλις η ΠΕΔΔΥ κάνει προσφυγή στο ΣτΕ, ο Χατζηδάκης θα ξεχάσει τις υποσχέσεις του για εξέταση των δίκαιων αιτημάτων της.
ΥΓ. Η τοποθέτηση ως υφυπουργού ΠΕΝ, αρμόδιου για το περιβάλλον, του Ταγαρά δείχνει τις πραγματικές προθέσεις τόσο του Χατζηδάκη όσο και του Μητσοτάκη για το περιβάλλον. Ο Ταγαράς θήτευσε ως αναπληρωτής υπουργός στο ΥΠΕΝ στην κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων και σημάδευσε τη θητεία του με πλούσιο αντιδασικό έργο.
Γεράσιμος Λιόντος