Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πραγματοποιεί εκδήλωση για το Πανεπιστήμιο… μακριά από το Πανεπιστήμιο, σε χώρο του Δήμου Αθήνας (στο Σεράφειο Κέντρο του Δήμου Αθηναίων)!
Απολύτως λογικό, αφού οι κυβερνητικοί φοιτητοπατέρες δεν τολμούν να παρουσιάσουν τις νεοφιλελεύθερες θέσεις τους μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο, παρουσία μάλιστα της Κεραμέως και του νεοδιορισθέντος γραμματέα της ΠΕ της ΝΔ και προέδρου της ΟΝΝΕΔ Παύλου Μαρινάκη, διά τον φόβον των Ιουδαίων.
Τόσο αγαπητοί είναι όλοι τους στον φοιτητόκοσμο, που δεν τολμούν ούτε απέξω από το Πανεπιστήμιο να περάσουν. Η κατάργηση του ασύλου, η πανεπιστημιακή αστυνομία, οι διαγραφές των «αιώνιων φοιτητών», η καταστολή των φοιτητικών κινητοποιήσεων δεν είναι άλλωστε τόσο μακρινά γεγονότα. Ενώ ήδη στα Πανεπιστήμια έχει αρχίσει να υπάρχει σχετικός αναβρασμός ενόψει του νέου νόμου-πλαίσιο, που ετοιμάζει το υπουργείο Παιδείας, με επιστροφή των κακόφημων Συμβουλίων Ιδρυμάτων, καταργήσεις/συμπτήξεις τμημάτων και σχολών, σπουδές-σούπα, πτυχία χωρίς… λεπτομερή επαγγελματικά δικαιώματα και χρηματοδότηση υπό την αίρεση της αξιολόγησης.
Ολα τα καλά παιδιά μαζεμένα, λοιπόν, θα παρακολουθήσουν την παρουσίαση της πρότασης «για ένα Πανεπιστήμιο σύγχρονο, προοδευτικό με μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα».
Μετά την πρόταση για ένα αποστειρωμένο Πανεπιστήμιο, με την κατάργηση της αφισοκόλλησης, που αποτελεί βασικό πολιτικό εργαλείο του φοιτητικού κινήματος στη διάδοση των ιδεών, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θα ασχοληθεί, λέει, με το περιβάλλον που είναι και πολύ της μόδας.
Αξονες, «η καθαριότητα των πανεπιστημίων, η μείωση των παραγόμενων απορριμμάτων καθώς και η ενεργειακή αποδοτικότητα των κτιρίων». Ολα τούτα σε πανεπιστημιακά ιδρύματα σταθερά αθλίως υποχρηματοδοτούμενα, με κτίρια μη συντηρημένα και προσωπικό καθαριότητας ανεπαρκές, που ανήκει σε εργολάβους-δουλέμπορους.
Οσμιζόμαστε προτάσεις για επιχειρηματικές συμφωνίες των Ιδρυμάτων με καπιταλιστές που έχουν πεδίο κερδοφορίας την ενασχόληση και την «ευαισθησία» με το περιβάλλον, τα «φιλικά προς αυτό συστήματα», κ.λπ. και παράλληλα αυστηροποίηση της πρόσβασης στους πανεπιστημιακούς χώρους, όπως κάμερες, σεκιούριτι, αστυνόμευση (π.χ. απαγόρευση μη ελεγχόμενων πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων από φοιτητικές συλλογικότητες κ.ά.) με πρόφαση την προστασία, την «ασφάλεια» και την καθαριότητα.
