Συνεχίζεται αμείωτο το μπαράζ καταργήσεων-αναστολής λειτουργίας σχολικών μονάδων. Σύμφωνα με απόφαση του Αναπληρωτή Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης Αττικής (Αριθμ. 14961, ΦΕΚ 5353/Β΄/7-9-2023) αναστέλλουν τη λειτουργία τους για το σχολικό έτος 2023-2024 31 σχολεία (21 Νηπιαγωγεία και 10 Δημοτικά Σχολεία) σε Ανατολική Αττική, Δυτική Αττική και Πειραιά. Η απόφαση επικαλείται «την έλλειψη μαθητικού δυναμικού, την έλλειψη κτηριακών υποδομών, τις τοπικές γεωγραφικές συνθήκες, και τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής».
ΦΕΚ-ΑΝΑΣΤΟΛΗ-ΣΧΟΛΕΙΩΝ-ΣΤΗΝ-ΑΤΤΙΚΗΜιά ημέρα μετά δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 5376/Β΄/8-9-2023 η υπ. αριθμ 5958 απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πελοποννήσου, σύμφωνα με την οποία αναστέλλουν τη λειτουργία τους για το σχολικό έτος 2023-2024 21 σχολεία (13 Νηπιαγωγεία και 8 Δημοτικά) στους νομούς Αργολίδας, Αρκαδίας, Λακωνίας, Μεσσηνίας. Οι λόγοι που επικαλείται η απόφαση είναι οι μηδενικές εγγραφές μαθητών, η έλλειψη μαθητικού δυναμικού και η έλλειψη διδακτηρίου.
fek-b-5376-08-09-2023Τα 52 νέα αυτά σχολεία που έβαλαν λουκέτο έρχονται να προστεθούν στα 203 Νηπιαγωγεία και Δημοτικά σχολεία που ανέστειλαν λειτουργία με αποφάσεις μέσα στον Ιούλιο και Αύγουστο (167 στην ακριτική και νησιωτική Ελλάδα και 36 σχολεία κυρίως σε Κεντρική, Δυτική Μακεδονία, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησο, Θεσσαλία και Ιόνια νησιά). Κοντολογίς, το σύνολο, μέχρι αυτήν την στιγμή, των σχολείων που «ανέστειλαν λειτουργία» ή καταργήθηκαν είναι 255 σχολεία!
Στα σχολεία που σβήστηκαν από τον χάρτη πρέπει να προσθέσουμε και αυτά που συγχωνεύτηκαν (30 μόνο τον Αύγουστο) και υποβιβάστηκαν (άλλα 79 σχολεία).
Είναι λοιπόν, τεράστιος ο αριθμός των σχολικών μονάδων που σβήστηκαν και σβήνονται από τον χάρτη, απαλλάσσοντας το αστικό κράτος από δαπάνες, που επιτάσσουν ο αυξημένος αριθμός μόνιμων διορισμών είτε προσλήψεων αναπληρωτών, η ανέγερση νέων σύγχρονων σχολικών διδακτηρίων και η συντήρηση παλαιών και νέων, η μεταφορά μαθητών με κρατικά μέσα από τον τόπο κατοικίας σε σχολεία άλλων περιοχών, κ.λπ.
Η δημόσια Παιδεία θεωρείται πάρεργο και μη προσοδοφόρα μπίζνα για τον καπιταλισμό και η μόρφωση των παιδιών της εργαζόμενης κοινωνίας επικίνδυνη υπόθεση που είναι πιθανόν να βάλει μπουρλότο στα θεμέλιά του. Γι’ αυτό και το αστικό κράτος εμμένει συνειδητά στη σταθερή υποχρηματοδότηση και στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα που την υποβοηθούν, όπως είναι η μεγάλη αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, οι διορισμοί με το σταγονόμετρο, οι δεύτερες και τρίτες αναθέσεις μαθημάτων σε εκπαιδευτικούς, η κατάργηση επιπλέον εκπαιδευτικών για τα Ολοήμερα, η πλημελής και ουσιαστικά ανύπαρκτη στήριξη της παράλληλης στήριξης για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, η εγκατάλειψη της στήριξης της σχολικής στέγης, κ.λπ.
Η αποψίλωση της επαρχίας και των νησιών από τον ενεργό πληθυσμό, στοιχείο εγγενές της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης μέσα στην ίδια τη χώρα (ανταγωνιστική αντίθεση πόλης-χωριού), η υπογεννητικότητα λόγω των τεράστιων εμποδίων που αντιμετωπίζουν τα νέα ζευγάρια, εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων και του αγώνα για επιβίωση -όλα προβλήματα σύμφυτα με τον καπιταλισμό και την κρίση του- είναι αιτίες που «δένουν το γλυκό».