Το πολυνομοσχέδιο-κουρελού του υπουργείου Παιδείας, που περιλαμβάνει τις ρυθμίσεις για την κατάργηση των κακόφημων Συμβουλίων Ιδρυμάτων των νόμων Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, την κατάργηση της αντιλαϊκής διάταξης για τη διαγραφή των λεγόμενων «αιώνιων φοιτητών», τη συμμετοχή των φοιτητών και των διοικητικών υπαλλήλων στα συλλογικά όργανα και τις εκλογές για την ανάδειξη των πρυτανικών αρχών, τη φασιστική διάταξη της ουσιαστικής κατάργησης του ασύλου, καθώς και ρυθμίσεις για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση (κατάργηση της άμεσης αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και καμουφλαρισμένη επαναφορά της μέσω της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου, ρυθμίσεις για την προϋπηρεσία των αναπληρωτών, κ.λπ.) παραπέμπεται όπως όλα δείχνουν στις ελληνικές καλένδες. Παρότι πήρε, λέει, το πράσινο φως από τη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής, το μέλλον του προοιωνίζεται δυσοίωνο.
Ο Μεϊμαράκης του ξεκαθάρισε του Τσίπρα: «Η Νέα Δημοκρατία σας δίνει τη στήριξη της ευρωπαϊκής πορείας, αλλά από εκεί και πέρα για τα θέματα κυρίως της παιδείας, της υγείας και για ζητήματα τα οποία θεωρούμε και εμείς σοβαρά, θα πρέπει να υπάρχει επίσης μια συνεννόηση».
Το ίδιο αναπαράγουν και όλα τα νεοδημοκρατικά στελέχη που παρελαύνουν από τα τηλεπαράθυρα.
Εκεί στην κυβέρνηση και στο υπουργείο Παιδείας έπιασαν το υπονοούμενο και άρχισαν τα μισόλογα. Η επικαιρότητα καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την άμεση ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, λέγεται ότι διεμήνυσαν στη ΔΟΕ.
Πέραν του γεγονότος ότι η κυβέρνηση τελεί υπό την ομηρεία της αντιπολίτευσης (δεν ξεχνούμε ότι εναντίον του πολυνομοσχέδιου ξεσηκώθηκε όλος ο εσμός των αγριο-νεοφιλελεύθερων), θολές είναι και οι πολιτικές εξελίξεις.
Ολο το σύστημα τώρα είναι αυστηρά προσηλωμένο στο κλείσιμο της συμφωνίας-έκτρωμα και αυτό δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να διακινδυνευτεί με επί μέρους νομοσχέδια. Πόσω μάλλον όταν αυτά μπορεί να δώσουν φιλολαϊκούς «πόντους» στους συριζαίους, με την κυβέρνηση των οποίων η τρόικα (ειδικά το γερμανικό κεφάλαιο) θέλει να τελειώνει, χτίζοντας προϋποθέσεις για άλλους «συνομιλητές» πιο «προσγειωμένους», που δεν θα είναι παιδική χαρά.
