Μετά το «Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών» και τα «Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων Αθήνας, Πάτρας, Λάρισας και Πειραιά», δηλαδή οι σχολικές οργανώσεις της ΚΝΕ, συνεδρίασαν και αποφάσισαν «Στις 10 Δεκέμβρη κατεβαίνουμε στο δρόμο, στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια που θα γίνουν σε πολλές πόλεις. Στις 17 Δεκέμβρη στην απεργία. Μαζί με το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών. Μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ» (Ριζοσπάστης, 1.12.09). Φυσικά, στις 6 και στις 7 Δεκέμβρη, μέρες κινητοποιήσεων απ’ αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, δεν κατεβαίνουν. Ούτε το όνομα του δολοφονημένου συμμαθητή τους δεν αναφέρουν. Ούτε δυο λόγια στη μνήμη του δε γράφουν. Προφανώς, τα εκκολαπτόμενα κομματόσκυλα έχουν πειστεί ότι πρέπει να κλειστούν σε μια υγειονομική ζώνη, μακριά από την υπόλοιπη νεολαία, για να μη μολυνθούν από τον… αντεπαναστατικό ιό του… σπασίματος τζαμιών, αφού –όπως δήλωνε πέρσι η Παπαρήγα– «στη λαϊκή επανάσταση δε θα σπάσει ούτε ένα τζάμι». Φυσικά, θα είναι πάλι μόνοι τους, σ’ ένα κομματικό γκέτο από το οποίο θα απουσιάζουν οι πλατιές μάζες της νεολαίας.








