Δεν περιμένετε, βέβαια, να σας δώσουμε εμείς «έγκυρα αποτελέσματα» των φοιτητικών εκλογών. Ακρη δε βγαίνει και δεν είμαστε εμείς που θα προσπαθήσουμε να βγάλουμε. Το μόνο βέβαιο είναι η σειρά κατάταξης, με πρώτη τη ΔΑΠ και δεύτερη την ΠΑΣΠ, δηλαδή τις δυνάμεις που βρέθηκαν απέναντι από το μεγάλο κίνημα των καταλήψεων και στις δυο φάσεις του. Και μόνο αυτό το γεγονός επιβεβαιώνει νομίζουμε την εκτίμηση ότι οι εκλογές δεν έχουν καμιά σημασία από άποψη κινήματος. Τα ΔΣ (ΕΦΕΕ, ως γνωστόν, δεν υπάρχει εδώ και χρόνια και όπως εύστοχα παρατήρησε ένας σύντροφος εκπαιδευτικός, αν δημιουργούνταν πάλι, τα μέλη της θα εμφανίζονταν με κοστούμια και γραβάτες) δεν έπαιξαν κανένα ρόλο στο κίνημα και δεν πρόκειται να παίξουν ούτε από δω και πέρα. Οσο για τη Γιαννάκου, που επισκέφτηκε τα γραφεία της ΔΑΠ για να πανηγυρίσει δηλώνοντας, ότι «κερδίζει η λογική, η επιστημοσύνη, η διάθεση για να πάμε μπροστά και να κάνουμε τη χώρα μας ακόμα καλύτερη», μάλλον τις επιθυμίες της προσπαθεί να κάνει πραγματικότητα. Εκτός αν την έχει τυφλώσει η αλαζονεία και έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα.
Το πανηγυράκι τέλειωσε, λοιπόν, τα «κουκιά» μετρήθηκαν, τα νικητήρια κρασιά και οι σαμπάνιες (ανάλογα με την παράταξη) ανοίχτηκαν και καταναλώθηκαν στα «πάρτι της νίκης», καιρός τώρα να ασχοληθούμε με το κίνημα. Να ασχοληθούμε όσοι έχουμε κινηματική αναφορά, όσοι θέλουμε να μη χαθεί το αγωνιστικό κεκτημένο του τελευταίου χρόνου, όσοι εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι ο νόμος-πλαίσιο μπορεί να καταργηθεί και όχι μόνο να μπλοκαριστεί η εφαρμογή του.
Η συζήτηση που αφορά τα «πώς» και τα «γι’ αυτό» δεν έχει γίνει. Οπως δεν έχει γίνει και η απαραίτητη συζήτηση απολογισμού του κινήματος των καταλήψεων. Ομως, η «μούγκα» δεν ταιριάζει σε κινήματα που εννοούν αυτόν τον τίτλο. Η «μούγκα» ταιριάζει σε νεκρά, αποστεωμένα, γραφειοκρατικοποιημένα μορφώματα που άγονται και φέρονται από «φωτισμένες πρωτοπορίες». Τα ζωντανά κινήματα ξέρουν να ασκούν ανελέητη κριτική στις αδυναμίες και τις καθυστερήσεις τους, γιατί μόνο έτσι μπορούν να προχωρήσουν, να σχεδιάσουν τα επόμενα βήματά τους, να χαράξουν προοπτική νίκης. Ας επικεντρωθούμε σ’ αυτό, λοιπόν, ξεχνώντας την παρένθεση της 9ης Μάη.
