Το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να εκπαραθυρώσει από τα αθλητικά σχολεία τους μαθητές που δεν έχουν δικό τους μεταφορικό μέσο για να μεταβούν σ’ αυτά. Με «εξαιρετικά επείγον» έγγραφο, ο Διευθυντής Φυσικής Αγωγής του υπουργείου Παιδείας Στυλιανός Δασκαλάκης, ενημερώνει τους Διευθυντές σχολείων (Γυμνασίων και Λυκείων) ΤΑΔ-ΕΤΑΔ ότι το υπουργείο Παιδείας «θα λειτουργήσει για το τρέχον σχολικό έτος τα Τμήματα εκείνα για τα οποία δεν απαιτείται δαπάνη μεταφοράς των μαθητών». Με το ίδιο έγγραφο καλού-νται οι Διευθυντές να ζητήσουν από τους γονείς/κηδεμόνες των μαθητών «να καταθέσουν υπεύθυνη δήλωση του Ν1599/1986 ότι έλαβαν γνώση για τη μη ύπαρξη δρομολογίων μεταφοράς και ότι επιθυμούν ή όχι τη συνέχιση της φοίτησης του εγγεγραμμένου μαθητή στο αντίστοιχο άθλημα». Στην αγχόνη του Μνημονίου στραγγαλίστηκε, λοιπόν, και η μεταφορά των μαθητών, σε πρώτη φάση των αθλητικών σχολείων. Η πρώτη απάντηση ήρθε ήδη από τους μαθητές του 4ου Λυκείου Καλαμαριάς ΕΤΑΔ, που έστειλαν τελεσίγραφο στο υπουργείο Παιδείας σημειώνοντας: «Ως δεκαπενταμελές του 4ου αθλητικού λυκείου Kαλαμαριάς Ε.Τ.Α.Δ κρίνουμε σκόπιμο να αναφερθούμε και να πάρουμε θέση σε ένα θέμα που μας απασχολεί φέτος, όπως και κάθε χρόνο, λόγω της αδιαφορίας κάποιων οι οποίοι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σωστά στις υποχρεώσεις τους. Το θέμα των λεωφορείων και των προπονητών μας. Για άλλη μια χρονιά γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές, όπως και όλοι οι φοιτώντες σε Τ.Α.Δ-Ε.Τ.Α.Δ πανελληνίως. Κάθε χρόνο βλέπουμε να αλλάζουν κυβερνήσεις όμως τελικά το μόνο που αλλάζει είναι το χρώμα, πότε μπλε και πότε πράσινο και το μόνο που έχουμε από αυτούς είναι λόγια και υποσχέσεις που ποτέ δεν πραγματοποιούνται. Φτάνει πια, τέρμα η κοροϊδία! Θέλουμε λεωφορεία και προπονητές τώρα!
Είμαστε στα μέσα Νοεμβρίου και ακόμα περιμένουμε αυτά που κάποιοι είναι υποχρεωμένοι να μας προσφέρουν (λεωφορεία, προπονητές) από την στιγμή που θέλουν να υπάρχουν τα αθλητικά λύκεια. Μιλάτε για αυτόνομα αθλητικά σχολεία ενώ καλά καλά δεν μπορείτε να μας προσφέρετε τα βασικά. Στο κάτω κάτω αν δεν μπορείτε, καταργείστε τα γιατί αντί να μας βοηθάτε, μας δυσκολεύετε.
Ως πότε θα επιβαρύνονται οικονομικά οι οικογένειες μας για να μετακινούμαστε καθημερινά;
Ως πότε θα χάνουμε χρόνο από το διάβασμα μας ώστε να έρθουμε η να φύγουμε από το σχολείο ;
Ως πότε θα χάνουμε χρόνο από αυτό που αγαπάμε, αυτό που μας στερείτε ; Τον αθλητισμό;
Εχουμε χάσει πλέον την ιδιότητα μας ως αθλητές και τον λόγο που φοιτούμε στο αθλητικό λύκειο και το χειρότερο είναι ότι δεν διαφέρουμε καθόλου από ένα γενικό λύκειο. Αμεση λύση τώρα».
