Η αλήθεια είναι ότι οι εκπαιδευτικοί δεν ζήτησαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία κλειδάριθμους και ούτε συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο. Είναι πλέον ψυλλιασμένοι, αφού έχουν χτυπηθεί άγρια από τα σκληρά μέτρα, βιώνουν καθημερινά την αγωνία του αύριο, ως εργαζόμενοι και ως δάσκαλοι, βιώνουν την κατάρρευση της δημόσιας εκπαίδευσης, ενώ τους σφίγγει η μέγγενη του φόβου της απόλυσης και της μισθολογικής και βαθμολογικής καθήλωσης, που διατυμπανίζονται νυχθημερόν από τους τροϊκανούς, εσωτερικούς και εξωτερικούς. Και, βεβαίως, υπάρχουν ακόμη μέσα στην εκπαίδευση ζωντανές οι μνήμες του επιθεωρητισμού. Γι’ αυτό και δεν έπεσαν στην παγίδα του υπουργείου Παιδείας και ούτε θα πέσουν, παρόλη την παράταση.
Η επιχείρηση «ερωτηματολόγιο» για την αξιολόγηση εξελίχθηκε σε μεγάλο φιάσκο για τον εμπνευστή της, το υπουργείο Παιδείας, το οποίο επιθυμούσε -τουλάχιστον για επικοινωνιακούς λόγους- να αποσπάσει τη συναίνεση, μέσω της συμμετοχής στη συμπλήρωσή του, των εκπαιδευτικών στην καρατόμησή τους.
Μόλις 6.000 εκπαιδευτικοί, σύμφωνα με διαρροές στον Τύπο του υπουργείου Παιδείας (από τους περίπου 140.000), συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο-παγίδα, μέσα στην προθεσμία που ορίσθηκε. Δεν γνωρίζουμε, βεβαίως, πόσοι από αυτή την ελάχιστη, σε σχέση με το σύνολο, ομάδα επίορκων ή και σφόδρα φοβισμένων και ποτισμένων ως το μεδούλι με τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, προέρχονται από την διοικητική ιεραρχία (γενικώς στελέχη εκπαίδευσης, διευθυντές εκπαίδευσης, σχολικοί σύμβουλοι, αποσπασμένοι στις υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας).
Εισπράττοντας τη «χλαπάτσα», το υπουργείο Παιδείας, κατέφυγε στον εκφοβισμό. Εδωσε παράταση στην συμπλήρωση του ερωτηματολόγιου, στοχοποιώντας και εκβιάζοντας τους διευθυντές των σχολείων, οι οποίοι, με τη σειρά τους πρέπει να εκβιάσουν τους εκπαιδευτικούς.
Για την παράταση επιστρατεύθηκε ο γελοίος ισχυρισμός ότι «δεν έχουν δοθεί ακόμα και σήμερα κλειδάριθμοι στους εκπαιδευτικούς σε πολλά σχολεία με ευθύνη Διευθυντών». Κοντολογίς, το υπουργείο ισχυρίζεται ότι οι εκπαιδευτικοί επιθυμούσαν διακαώς να συμπληρώσουν το ερωτηματολόγιο αλλά οι διευθυντές δεν τους έδιναν τους κλειδάριθμους!