Τεράστιο και πάλι το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της Τετάρτης στην Αθήνα. Με τη συμμετοχή και μαθητών κατειλημμένων σχολείων αυτή τη φορά, που κάνουν τα πρώτα βήματά τους στο δρόμο του αγώνα (αν και ο Περισσός, με τη γνωστή καπελωτική τακτική του, φρόντισε να κόψει από τον κύριο όγκο του συλλαλητήριου σημαντικό αριθμό μαθητών κατειλημμένων σχολείων).
Ογκωδέστατο το συλλαλητήριο και στη Θεσσαλονίκη. Αυτή τη φορά συλλαλητήρια είχαμε και σε αρκετές άλλες πόλεις. Σύμφωνα με τα στοιχεία που καταφέραμε να συλλέξουμε, συλλαλητήρια έγιναν σε Πάτρα, Ηράκλειο, Λάρισα, Βόλο, Γιάννινα, Κέρκυρα Αλεξανδρούπολη, Κομοτηνή, Δράμα, Χαλκίδα, Καλαμάτα, Τρίπολη, Καρδίτσα. Ενδεχομένως και σε άλλες πόλεις που μας διέφυγαν.
Θρασύτατη η Γιαννάκου, έβγαλε έναν οχετό μιλώντας με τους δημοσιογράφους. Και τι δεν είπε το απύλωτο στόμα της. «Η κυβέρνηση δεν κάνει βήμα πίσω. Ας το καταλάβουν. Είναι πολιτική επίθεση και η κυβέρνηση δεν μασάει. Υπάρχουν συγκεκριμένες πολιτικές ομάδες που θέλουν κοινωνική αναταραχή. Στηρίζουν μια υπόθεση που ξεφουσκώνει. Χρησιμοποιούν οι καθηγητές τους μαθητές για να μη χάσουν τα λεφτά τους. Η κοινωνία θα σταθεί απέναντί τους με τον πιο σκληρό τρόπο». «Το ποσοστό των σχολείων που έχουν κατάληψη δεν είναι πάνω από 5%, όμως και αυτό το ποσοστό δημιουργεί πρόβλημα. Σε κάθε σχολείο κάνουν κατάληψη 1-2 καθηγητές, 4-5 οικοδόμοι και 5-6 μαθητές».
Οταν τη ρώτησαν τι θα γίνει όταν στις 23 Οκτωβρίου συζητείται στη Βουλή το άρθρο 16 εν μέσω κινητοποιήσεων, ξεσάλωσε τελείως: «Θα κλείσει η Βουλή και απειλούνται οι πλειοψηφίες και η δημοκρατία; Αυτά είναι φασιστική συμπεριφορά»!
Αργότερα, προφανώς όταν οι συνεργάτες της είδαν το σάλο που είχε αρχίσει να ξεσπά (την είχαν περιλάβει πρώτοι οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί), το υπουργείο έβγαλε ένα χαρτί που το τιτλοφόρησε «άτυπη ενημέρωση δημοσιογράφων», στο οποίο εξαφάνισε τις πιο ακραίες εκφράσεις της Γιαννάκου. Ενα χαρτί που κακώς ονομάστηκε non paper, αφού στην κορυφή φέρει φαρδιά-πλατιά τη στάμπα σε άπταιστη καθαρεύουσα: «Υ-πουργείον Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων». Το μόνο που πέτυχε μ’ αυτό το χαρτί είναι να βγουν την άλλη μέρα οι εφημερίδες και να κάνουν σύγκριση αυτών που είπε μ’ αυτά που περιλάμβανε το χαρτί της «άτυπης ενημέρωσης». Ηταν τέτοιος ο πανικός τους που μας έστειλαν το χαρτί δυο φορές. Το δεύτερο έγραφε «ορθή επανάληψη», αλλά ήταν ακριβώς το ίδιο με το πρώτο.
Αν «η κυβέρνηση δε μασάει» μια φορά, κατά την ψευτομάγκικη έκφραση της υπουργού της, οι απεργοί δάσκαλοι «δε μασάνε» δέκα. Γι’ αυτό βαδίζουν ήδη προς την πέμπτη απεργιακή εβδομάδα, εξαγριωμένοι από τις προκλητικές δηλώσεις της υπουργού Παιδείας (με τεράστια πλειοψηφία, σχεδόν παμψηφεί, πάρθηκε και πάλι η απόφαση στη συνέλευση των προέδρων των συλλόγων της ΔΟΕ). Η Γιαννάκου ζήλεψε τη δόξα της Θάτσερ και νομίζει ότι με την πείνα (είναι πολλά τα χαμένα μεροκάματα για κάθε οικογένεια μισθοσυντήρητων) θα αναγκάσει τους απεργούς να γυρίσουν ηττημένοι στα σχολεία. Είναι γελασμένη.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι στους κόλπους των δασκάλων έχει συσσωρευτεί κούραση. Είναι μεγάλο το χρονικό διάστημα της απεργίας. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχει και θυμός. Μεγάλος θυμός για την πολιτική της κυβέρνησης, που αρνείται να κάνει έστω και ένα μικρό βήμα υποχώρησης και επιδιώκει να τους γονατίσει, να τους τσακίσει. Γι’ αυτό και είναι επιτακτικότερη από ποτέ η στήριξή τους αυτή την περίοδο. Και βέβαια, δεν είναι στήριξη οι 48ωρες της ΟΛΜΕ, που θυμίζουν το «να βγούμε από την υποχρέωση». Στήριξη είναι τα τεράστια συλλαλητήρια. Στήριξη είναι οι μαθητικές καταλήψεις που ξεκίνησαν και εξαπλώνονται. Στήριξη θα είναι, ίσως η πιο αποφασιστική, ένας νέος γύρος καταλήψεων.
Ας ξεκινήσουν τα ΤΕΙ, στα οποία έχει τελειώσει η εξεταστική περίοδος και ας ακολουθήσουν τα ΑΕΙ. Η εβδομάδα που θα ακολουθήσει μετά το δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών θα είναι η πιο κρίσιμη. Αυτή την εβδομάδα πρέπει να πέσουν στη μάχη όλες οι εφεδρείες.
«Η Κα Υπουργός τόνισε ότι υπάρχουν ελάχιστα σχολεία, στα οποία ελάχιστοι μαθητές και καθηγητές, αλλά και εξωσχολικοί παράγοντες, κηρύσσουν ορισμένα σχολεία σε κατάληψη, συχνά με άσχετες προς την πραγματικότητα αιτιάσεις». (Απόσπασμα από την άτυπη ενημέρωση δημοσιογράφων, όπως την αποτύπωσε σε δελτίο του το υπουργείο Παιδείας).
Η κυρία που προΐσταται του υπουργείου Παιδείας και οι συνεργάτες της, οι άνθρωποι που επέβαλαν την ανατριχιαστική βάση του 10, κοπτόμενοι δήθεν για το επίπεδο μόρφωσης των μαθητών, δεν ξέρουν ελληνικά. Δε μπορούν να διατυπώσουν σωστά ούτε μια φράση. Δείγμα κι αυτό της ποιότητάς τους.
