Πλερέζες έχουν κρεμάσει οι πρυτάνεις για την εφαρμογή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, που αφήνει έξω από τα ΑΕΙ δεκάδες χιλιάδες υποψήφιους, με κίνδυνο να μείνουν κενές χιλιάδες θέσεις εισακτέων και να κλείσουν πολλά τμήματα περιφερειακών πανεπιστημίων.
Συγκεκριμένα, η 97η Σύνοδος των Πρυτάνεων, σε ανακοίνωσή της «εκφράζει την ανησυχία της για τις επιπτώσεις της εφαρμογής της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής κυρίως σε τμήματα περιφερειακών πανεπιστημίων, τα οποία διαθέτουν επαρκείς πόρους λειτουργίας και προσφέρουν ποιοτικές σπουδές». Η Σύνοδος ζητά, «υπό το καθεστώς των έκτακτων συνθηκών της παρατεταμένης κρίσης της πανδημίας, να διερευνηθούν μέτρα στήριξης βιωσιμότητας των τμημάτων αυτών» και «θεωρεί απαραίτητη τη συστηματική μελέτη του ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας ώστε να εκπονηθεί ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, ο οποίος θα λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες του κάθε πανεπιστημίου, των περιφερειών και των επιστημονικών κλάδων».
Μπορεί η απόφαση αυτής της Συνόδου των πρυτάνεων να είναι ενοχλητική, σε ένα βαθμό, για την Κεραμέως και το αντιδραστικό πόνημά της, όμως δεν ξεχνούμε ότι τα δάκρυα της πανεπιστημιακής ελίτ είναι κροκοδείλια. Οι ίδιοι οι πρυτάνεις έδωσαν το πράσινο φως στην Κεραμέως να προχωρήσει στην εφαρμογή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής με υποτονικές τοποθετήσεις, οι ίδιοι έχουν τις θεωρίες ότι «όλοι δεν είναι ικανοί να σπουδάσουν», ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να έχουν λόγο στα κριτήρια εισαγωγής των φοιτητών τους, και τώρα σκούζουν σαν απατημένες σύζυγοι, βλέποντας τα αποτελέσματα αυτής της αντιδραστικής ρύθμισης, προτάσσοντας και πάλι, όμως, τα συμφέροντα της συντεχνίας και όχι τα συμφέροντα της νεολαίας που αποκλείεται και θέλει να σπουδάσει.
