Μύδρους εξαπολύουν εναντίον των κολεγίων, της υποβάθμισης των σπουδών, της Μπολόνια, του διαχωρισμού των σπουδών σε κύκλους, εκ των οποίων ο πρώτος τριετής, τα Πολυτεχνεία κι όμως έχουν μπει για τα καλά στο παιχνίδι που παίζεται από την κυβέρνηση για την υλοποίηση αυτής της πολιτικής. Εδώ και καιρό έχουν ανοίξει το ζήτημα της κατοχύρωσης του πτυχίου των Πολυτεχνείων, που απορρέει από πενταετείς σπουδές, ως μάστερ, νομιμοποιώντας στην ουσία τη Μπολόνια και την κατεύθυνσή της, του διαχωρισμού των σπουδών σε κύκλους (ο πρώτος τριετής οδηγεί σε bachelor, ο δεύτερος διετής σε μάστερ, ο τρίτος τριετής σε διδακτορικό) και υποβαθμίζοντας στην ουσία τις υπόλοιπες πανεπιστημιακές σπουδές, που διαρκούν στην Ελλάδα τέσσερα χρόνια.
Τώρα, και εν όψει της δημιουργίας «Εθνικού Πλαισίου Προσόντων», στα πρότυπα του ισχύοντος στην ΕΕ με τα 8 επίπεδα κατάταξης, έχουν ανασκουμπωθεί ξανά σ’ αυτή την κατεύθυνση. Η 12η Σύνοδος Πρυτάνεων Πολυτεχνείων και Κοσμητόρων Πολυτεχνικών Σχολών, με τη συμμετοχή και του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου (που έχει πενταετείς σπουδές) και του ΤΕΕ, εξέδωσε ανακοίνωση, ζητώντας την κατάταξη των Πολυτεχνείων και του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου στο επίπεδο 7 (επίπεδο πτυχίου μάστερ), των υπόλοιπων Πανεπιστημίων στο επίπεδο 6, των ΤΕΙ στο επίπεδο 5 και των κολεγίων στο επίπεδο 4 ή 3 βάσει αξιολόγησης, με ανάλογη διαβάθμιση τεχνικής ευθύνης.
Το φάουλ του καθηγητικού κατεστημένου των Πολυτεχνείων είναι πολλαπλό. Ανοίγει με τον τρόπο του το δρόμο στη Μπολόνια αναγνωρίζοντάς την ως ρυθμιστή στη διαμόρφωση της δομής των σπουδών, αναγνωρίζει όλα τα τερτίπια του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του που πολτοποιούν τις σπουδές, μπλέκοντας πτυχία και «πτυχία», καταρτίσεις, σπουδές σε μπακάλικα «δια βίου εκπαίδευσης», κ.λπ., μέσω και του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων (που πάει πακέτο με το ΠΔ για την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας 36/05 για τα επαγγελματικά δικαιώματα), υποβαθμίζει τα Πανεπιστήμια κατατάσσοντάς τα σε χαμηλότερο επίπεδο, αναγνωρίζει την κατηγοριοποίηση και κατακερματισμό των σπουδών, που στηρίζεται χρόνια τώρα από τον ελληνικό καπιταλισμό για συγκεκριμένους λόγους (ΤΕΙ) και τέλος αναγνωρίζει ότι και τα κολέγια ανήκουν στον εκπαιδευτικό κορμό. Η Σύνοδος των Πολυτεχνείων, κάνει σαν να μην αντιλαμβάνεται αυτό που επιτάσσει η ευρωπαϊκή Οδηγία (που την ενσωματώνει ατόφια το σχετικό ΠΔ που προαναφέραμε και το οποίο βρίσκεται ήδη στο ΣτΕ), να θεωρούνται δηλαδή ισότιμα τα «πτυχία» των κολεγίων των συνεργαζόμενων με ξένα πανεπιστήμια, με τα πτυχία των ελληνικών ΑΕΙ. Και αφού κρύβει το κεφάλι της στην άμμο, συνεχίζει το έγκλημα, περιλαμβάνοντας τα κολέγια στον εκπαιδευτικό κορμό, έστω κι αν τα κατατάσσει στο επίπεδο 4 ή 3.
Η τακτική αυτή των Πολυτεχνείων είναι καραμπινάτη συντεχνιακή λογική, που μηδενίζει το γενικότερο συμφέρον της δημόσιας δωρεάν Παιδείας γενικά και ειδικά του δημόσιου Πανεπιστήμιου. Και βέβαια έχει ξεσηκώσει την άλλη συντεχνία του καθηγητικού κατεστημένου των ΤΕΙ, που στήριξε με νύχια και δόντια την απροκάλυπτη ψευτοανωτατοποίηση. Δυο γάιδαροι μαλώνανε… λέει μια παροιμία. Το ζήτημα είναι ότι το «μάρμαρο» πληρώνει η πανεπιστημιακή εκπαίδευση και η νεολαία της ελληνικής εργαζόμενης κοινωνίας που φοιτά σ’ αυτή.
Γιούλα Γκεσούλη