Μυστική λίστα του Συμβουλίου για τη Χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης της Αγγλίας έφερε στο φως η εφημερίδα Guardian, σύμφωνα με την οποία 46 πανεπιστήμια, μεταξύ των οποίων και ονομαστά ιδρύματα, βρίσκονται ένα βήμα πριν την οικονομική κατάρρευση.
Η λίστα περιλαμβάνει εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως αυτό της Οξφόρδης, το Queen Mary, το University of Greenwich και το London Metropolitan University.
Τα πανεπιστήμια αυτά, στα οποία φοιτούν και πολλοί έλληνες σπουδαστές, κινδυνεύουν να βάλουν λουκέτο, παρά το ότι έχουν επιβάλει τσουχτερά δίδακτρα, που είναι περίπου 5.000 ευρώ για κάθε έτος σπουδών.
Η πλειοψηφία των ιδρυμάτων, που περιέχονται στη λίστα είναι πρώην πολυτεχνικές σχολές και τα τελευταία χρόνια κρατιούνται με νύχια και δόντια, αγωνιζόμενα να προσελκύσουν σπουδαστές και να μειώσουν τα έξοδα λειτουργίας τους.
Τα παραπάνω είναι αποτελέσματα της λειτουργίας των πανεπιστημίων με τους όρους της αγοράς, σε καθαρά ανταποδοτική βάση. Οι θεωρίες της ανταγωνιστικότητας, της κινητικότητας των σπουδαστών-πελατών, της άμεσης και πλέριας σύνδεσης με την αγορά και τις επιχειρήσεις, της προώθησης εκείνων των πλευρών της επιστήμης και της έρευνας, που έχουν αναλογική σχέση με τη μέγιστη κερδοφορία του κεφαλαίου, της προσήλωσης στις αρχές της βιωσιμότητας (όπως καλή ώρα αναφέρει και ο νέος νόμος πλαίσιο της Γιαννάκου), που έγιναν πράξη από την εποχή της Θάτσερ στην Αγγλία, οδήγησαν σ’ αυτό το τραγικό αποτέλεσμα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Το να εντρυφήσει κανείς στη γνώση, την επιστήμη και την έρευνα απαιτεί και κόπο και χρόνο πολύ και χρήμα και μια πολιτεία που πραγματικά νοιάζεται γι’ αυτό δεν φείδεται χρημάτων για την Παιδεία, ούτε ακολουθεί την πρακτική του τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι. Αλλά εδώ βεβαίως μιλάμε για τον καπιταλισμό και τέτοια λόγια δεν ταιριάζουν.
Σύμφωνα επίσης με τον Guardian οι αρμόδιοι αρνούνταν να δώσουν τα σχετικά στοιχεία στη δημοσιότητα, κάτι που τελικά έγινε με την παρέμβαση του επιτρόπου του Ηνωμένου Βασιλείου για την Πληροφόρηση. Στον κατάλογο περιλαμβάνονται και τρία ακόμη «άγνωστα» ιδρύματα, τα ονόματα των οποίων δεν αποκαλύπτονται, γιατί η οικονομική τους κατάσταση είναι τόσο άσχημη, που και μόνο η κοινοποίηση των ονομάτων θα ήταν αρκετή για να βάλουν λουκέτο, αφού οι σπουδαστές θα τρέπονταν σε φυγή.
Ολα αυτά τα αναφέρουμε γιατί είναι πολύ διδακτικά για το πού ονειρεύονται να οδηγήσουν και τα ελληνικά πανεπιστήμια οι θιασώτες της Μπολόνια και του Κοινού Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης.
