Οταν καθηγητάδες με βαρύγδουπα ονόματα ξεπέφτουν στο επίπεδο του αμήχανου προβοκάτορα. Δελτίο Τύπου εξέδωσαν οι πρόεδροι και αναπληρωτές πρόεδροι των Συμβουλίων των ΑΕΙ της χώρας, για να εκφράσουν τη «θλίψη τους» (sic!) για «τα γεγονότα που συνέβησαν στη συνεδρίαση του Συμβουλίου του ΕΚΠΑ στις 8 Ιουλίου 2013».
Για τι ακριβώς θλίβονται; Για την παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου, την εισβολή των ΜΑΤ και των ΕΚΑΜ και τη σύλληψη δεκάδων φοιτητών; Για το γεγονός ότι τα ΜΑΤ κλήθηκαν από τους συναδέλφους τους, που υποστήριζαν ότι… κινδύνευε η ζωή τους;
Οχι, βέβαια. Για την παρουσία των διαμαρτυρόμενων φοιτητών «θλίβονται». Διότι, όπως λένε, «οι όποιες αναίτιες (sic!) και βίαιες ενέργειες παρακωλύουν την ομαλή λειτουργία των ΑΕΙ, προκαλούν ζημία στο σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας και αναστέλλουν τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού και αναβάθμισής τους, που είναι αναγκαίες τόσο για την επιβίωση και ανάπτυξη των ιδίων των ιδρυμάτων όσο και για το κοινωνικό σύνολο»!
Σ’ ένα κρεσέντο υποκρισίας και προκλητικότητας, δε, ζητούν «να επικρατήσει νηφαλιότητα και πνεύμα συνεργασίας και να διατηρηθεί υψηλό το επίπεδο πολιτικού και ακαδημαϊκού πολιτισμού και διαλόγου, ιδιαίτερα εντός της ακαδημαϊκής κοινότητας». Κάτι που προφανώς εξασφαλίζεται με τα γκλομπ των ΜΑΤ και τα αλυσοπρίονα των ΕΚΑΜ!
Στο μεταξύ, ο πρόεδρος του Συμβουλίου του ΕΚΠΑ Δ. Μπερτσιμάς, φόρεσε τη στολή του συνταγματάρχη και εξέδωσε μια ανακοίνωση τριών σειρών, στην οποία αναφέρει ότι… με μεγάλη λύπη του αναγκάστηκε να καλέσει την αστυνομία, «γιατί ήταν αδύνατον να συνεδριάσει υπό το κράτος ομηρείας και βίαιων και αντιδημοκρατικών ενεργειών μικρής ομάδας νεαρών ατόμων». Και μόνο η χρήση ορολογίας μπάτσων («νεαρών ατόμων» και όχι «φοιτητών και φοιτητριών») δείχνει το ποιόν αυτού του κυρίου.
Με όσα έγιναν στο ΕΚΠΑ δεν πέταξαν απλά το γάντι στο φοιτητικό κίνημα. Ανοιξαν και τον ασκό του Αιόλου και ας είναι σίγουροι ότι οι άνεμοι θα πνεύσουν σφοδροί και θα τους σαρώσουν. Και τότε δε θα μπορέσουν να τους σώσουν οι μπάτσοι.
