Περισσότεροι από 40 φοιτητικοί σύλλογοι σε όλη την Ελλάδα (Αθήνα, Πάτρα, Βόλος, Θεσσαλονίκη, Χανιά, Καστοριά) αποφάσισαν να προχωρήσουν αυτή τη βδομάδα σε καταλήψεις (από 3ήμερες μέχρι 5ήμερες, ανάλογα με τη σχολή), με αιτήματα αιχμής το νομοσχέδιο για την αναγνώριση των κολεγίων, την προώθηση της αξιολόγησης και τις άλλες διατάξεις του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο. Μαχητική και με ιδιαίτερο παλμό ήταν η πανελλαδική συγκέντρωση που έγινε την Πέμπτη στην Αθήνα. Από άποψη μαζικότητας η πορεία δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη, αλλά πρέπει να πάρουμε υπόψη μας το γεγονός ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός ενδεχόμενου νέου γύρου και πάντα στην αρχή έτσι έχουν τα πράγματα, ενώ λυσσασμένη είναι η αντίσταση των ΔΑΠ, ΠΑΣΠ και ΠΚΣ.
Η Αστυνομία ήταν ιδιαίτερα προκλητική και όταν η πορεία επέστρεφε προς τα Προπύλαια τη χτύπησε άγρια. Οι σύντροφοι της «Κ» περιέγραψαν σκηνές απίστευτης βαρβαρότητας με τα κλομπ να χτυπούν στο ψαχνό, κατά προτίμηση σε κεφάλια. Οι φοιτητές κατάφεραν να φτάσουν συντεταγμένα στο Πολυτεχνείο, όπου είχε προγραμματιστεί συντονιστικό των υπό κατάληψη σχολών, όμως βρήκαν να τους περιμένουν τα ΜΑΤ και να τους φράζουν την είσοδο. Ακολούθησε πετροπόλεμος και τα ΜΑΤ αναγκάστηκαν ν’ ανοίξουν τη Στουρνάρη. Παρέμειναν, όμως για ώρες έξω από το Πολυτεχνείο, προκαλώντας την αντίδραση φοιτητών, ενώ οι πληροφορίες που είχαμε μέχρι τη στιγμή που έκλεινε η ύλη της εφημερίδας μιλούσαν για 2 συλλήψεις και 10 προσαγωγές, από τις οποίες ενδεχομένως κάποιες να μετατραπούν σε συλλήψεις. Η κυβέρνηση δοκιμάζει και πάλι με την καταστολή να τρομοκρατήσει το φοιτητικό κίνημα, φοβούμενη ότι μπορεί να ογκωθεί και να βρεθεί σύντομα με την πλειοψηφία των σχολών κατειλημμένη.
Στο συντονιστικό το κλίμα ήταν πολύ καλό. Υπήρξε δέσμευση να ενταθεί η κινητοποίηση, ώστε την επόμενη βδομάδα οι καταλήψεις να είναι περισσότερες, χωρίς να ακουστεί ούτε σκέψη για εκτόνωση. Αναπτύχθηκαν επίσης προβληματισμοί για τη λειτουργία του κινήματος μέσα από ενίσχυση των αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών.
Στις σχολές η αντίσταση των κυρίαρχων παρατάξεων είναι λυσσασμένη. Η ΔΑΠ ακολουθεί τη γνωστή τακτική να προσπαθεί να πάρει τις συνελεύσεις που κρίνει ότι μπορεί και να μη συμμετέχει καθόλου σε όσες εκτιμά ότι το παιχνίδι είναι χαμένο. Το ίδιο κάνει και η ΠΑΣΠ που καταθέτει χωριστά πλαίσια για να βοηθήσει τη ΔΑΠ να πάρει σχετικές πλειοψηφίες.
Εξοργιστική, όμως, είναι η στάση της ΠΚΣ/ΚΝΕ. Η γραμμή από τον Περισσό είναι καθαρή: όχι καταλήψεις. Αν δε μπορείτε να πάρετε αποφάσεις μόνο για συμμετοχή στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, τότε ή μη μπαίνετε καθόλου στα αμφιθέατρα ή μπείτε και «μπαχαλέψτε» τη συνέλευση. Σε κάθε περίπτωση, καταγγείλτε ως μειοψηφία εκείνους που στις συνελεύσεις αποφασίζουν καταλήψεις. Μέχρι στιγμής αυτή η τακτική τους έχει αποτύχει. Είναι χαρακτηριστική η ήττα τους σε σχολές του ΕΜΠ που προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένταση (ΣΕΜΦΕ) και στην ΑΣΟΕΕ, όπως και σε σχολές που έχουν μεγάλη δύναμη, όπως το Μαθηματικό, το Φυσικό και η Νομική Αθήνας, που υπερψηφίστηκαν τα πλαίσια για κατάληψη.
Ποιον βοηθούν μ’ αυτή την τακτική τους; Οχι το κίνημα, βέβαια. Την κυβέρνηση βοηθούν, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε μεγάλη κρίση. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι ένα μαζικό και δυναμικό φοιτητικό κίνημα, ανοιχτό στην εργαζόμενη κοινωνία και έχοντας τη στήριξη σημαντικής μερίδας του διδακτικού προσωπικού, μπορεί να στριμώξει καλύτερα μια παραπαίουσα κυβέρνηση και να πετύχει όχι μόνο μικρές αλλά σημαντικές νίκες.
