Ιδού πώς η πανεπιστημιακή κάστα αντιλαμβάνεται τον αγώνα για την εφαρμογή του δικαιώματος των δημόσιων πανεπιστημίων να χρηματοδοτούνται από το κράτος, ώστε όχι μόνο να εξασφαλίζουν πλήρως τη λειτουργία τους, αλλά να προάγουν την επιστήμη και την έρευνα (το δικαίωμα τούτο απορρέει και από το άρθρο 16 του Συντάγματος, στο οποίο, κατά τα άλλα, ομνύουν): «Αξιοποιώντας» τη διείσδυση των επιχειρήσεων και των εταιριών στο πανεπιστήμιο. Τούτο ήταν πάντα αγαπημένο σπορ της πανεπιστημιακής κάστας, ειδικά στις λεγόμενες παραγωγικές σχολές, πλην, όμως, τώρα αβαντάρεται τα μάλα, λόγω της κρίσης και του οικονομικού στραγγαλισμού των ιδρυμάτων, γεγονός που άλλωστε επιδιώκει και ο νόμος Διαμαντοπούλου.
Με ταρατατζούμ, λοιπόν, παρουσία του πρύτανη Μυλόπουλου, έγιναν τα εγκαίνια του νέου εργαστήριου Οδοντικής Χειρουργικής της Οδοντιατρικής Σχολής του ΑΠΘ. Τον εξοπλισμό του εργαστήριου εξασφάλισαν από οδοντιατρικές εταιρίες «εντελώς δωρεάν» (προφανώς η διαφήμιση των εταιριών, ή άλλη μελλοντική -κρυφή ή φανερή- παροχή «υπηρεσιών» προς αυτές δεν θεωρείται αμοιβή) οι καθηγητές της σχολής, για να συνεχίσουν να επιτελούν τον «κοινωνικό ρόλο» της Οδοντιατρικής Σχολής στη δύσκολη «οικονομική συγκυρία» στην οποία βρισκόμαστε, παρέχοντας οδοντιατρικές υπηρεσίες στους πολίτες της Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, οι εταιρίες προσέφεραν στο εργαστήριο (στο οποίο κάνουν την πρακτική τους άσκηση οι φοιτητές) μηχανήματα συνολικής αξίας 150.000 ευρώ.
Να, λοιπόν, πώς η κρίση, γίνεται για μια ακόμη φορά ευκαιρία και στο συγκεκριμένο πεδίο, για την άλωση αδιαμφισβήτητων ως τώρα δικαιωμάτων (την πλήρη και αποκλειστική κρατική χρηματοδότηση του δημόσιου πανεπιστήμιου) και την αποκόμιση κερδών.
