Ο Τσακαλώτος αποφάσισε να παρέμβει με εκτενή δήλωσή του στην αποπροσανατολιστική παραφιλολογία περί «μεσαίας τάξης». Και κατέφυγε σε γνωστή ευαγγελική ρήση για ν’ απαντήσει στον Μητσοτάκη: «Ο κ. Μητσοτάκης βλέπει το αχυράκι στο μάτι του άλλου και όχι το δοκάρι στο μάτι το δικό του».
Το «αχυράκι», όπως αντιλαμβάνεστε, είναι τα αντιλαϊκά μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το «δοκάρι» είναι τα αντιλαϊκά μέτρα της ΝΔ. Γράφει ο Τσακαλώτος: «Διάβασα για την παρέμβαση του κ. Μητσοτάκη ότι θα επιστρέψει στη μεσαία τάξη “όσα της πήρε ο κ. Τσίπρας“. Μήπως θα ήταν καλύτερα να αρχίσει από αυτά που τους πήραν τα πρώτα 2 μνημόνια;».
Πολύ χοντροκομμένη η λαθοχειρία για έναν απόφοιτο του Ιτον και της Οξφόρδης. Ο Τσακαλώτος παίρνει το κάθε Μνημόνιο (και τους εφαρμοστικούς του νόμους) ξεχωριστά, κρύβοντας κουτοπόνηρα το γεγονός ότι τα Μνημόνια δεν ήταν αυτοτελή αλλά αλυσιδωτά. Οτι το ένα προσετίθετο στο άλλο. Οταν ψηφιζόταν ένα Μνημόνιο δεν μηδένιζε το κοντέρ του προηγούμενου, αλλά άρχιζαν να προστίθενται νέα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα (κάθε αξιολόγηση που έκλεινε συνοδευόταν από ένα εφιαλτικό πολυνομοσχέδιο), από εκεί που είχε σταματήσει το κοντέρ του προηγούμενου Μνημόνιου.
Το πρώτο Μνημόνιο το υπέγραψε η κυβέρνηση Παπανδρέου, το δεύτερο η κυβέρνηση Παπαδήμου (και τις αξιολογήσεις του διεκπεραίωσε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη και η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου), το τρίτο Μνημόνιο το υπέγραψε η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, αφού προηγουμένως ολοκλήρωσε την τελευταία αξιολόγηση του δεύτερου Μνημόνιου (γι’ αυτό και τον Ιούλη του 2015 ψηφίστηκαν απανωτά δύο μνημονιακά πολυνομοσχέδια: ένα για να κλείσει το δεύτερο Μνημόνιο και ένα για να ξεκινήσει το τρίτο).
Στη μνημονιακή σκυταλοδρομία, λοιπόν, συμμετείχαν όλες οι κυβερνήσεις. Η καθεμία αποδεχόταν ό,τι είχε θεσπίσει η προηγούμενη και συνέχιζε. Ο Τσακαλώτος, που θυμίζει στον Μητσοτάκη το τρίτο Μνημόνιο, «ξεχνάει» να πει ότι υπογράφοντας το τρίτο Μνημόνιο, ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχτηκε ρητά και κατηγορηματικά τα δύο προηγούμενα. Επομένως, το «δοκάρι» δε βρίσκεται μόνο στο μάτι της ΝΔ (και του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ), αλλά και στο μάτι του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχει «αχυράκι», μόνο «δοκάρι». Γι’ αυτό «μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μη λες», Ευκλειδάκο.
