Ενα μπαράζ δημοσιευμάτων σε γερμανικές εφημερίδες τις τελευταίες μέρες μπορεί να θεωρηθεί ως προανάκρουσμα γι' αυτά που θ' αντιμετωπίσουν οι Τσιπραίοι, μόλις η Γερμανία αποκτήσει κανονική κυβέρνηση και αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για το καθεστώς της μετα-μνημονιακής περιόδου.
Στο προηγούμενο φύλλο παραθέσαμε απόσπασμα από άρθρο της «Χάντελσμπλατ» χαρακτηρίζοντάς το πατσαβούρα στα μούτρα των Τσιπραίων, καθώς έγραφε τα εξής: «Η χώρα χρειάζεται να κάνει πολλά για να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη, εάν από τον Αύγουστο θέλει να αναχρηματοδοτηθεί πλήρως από τις αγορές. Ο Τσίπρας υπόσχεται στους οπαδούς του ότι τον Αύγουστο η χώρα θα σπάσει τα δεσμά από τα προγράμματα λιτότητας και θα εκδιώξει τους μισητούς δανειστές για πάντα από την Αθήνα. Αλλά αυτό είναι αυταπάτη. Γιατί έχει δεσμευτεί απέναντι στους δανειστές και με άλλα μέτρα λιτότητας μέχρι το 2022. Το 80% του ελληνικού κρατικού χρέους βρίσκεται στα χέρια δημοσίων δανειστών. Συνολικά 248 δισ. ευρώ κρατούν ευρωπαίοι δανειστές, άλλα 13 δισ. ευρώ χρωστά η Ελλάδα στο ΔΝΤ. Αρα η Αθήνα θα παραμείνει υπό την επιτήρηση των δανειστών μέχρι να αποπληρώσει το χρέος της, που με τα σημερινά επιτόκια θα διαρκέσει μέχρι το 2059».
Η «Χάνοβερσε Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ», σε ανταπόκρισή της από την Αθήνα ξεκίνησε με χοντροκομμένο δούλεμα: «Είναι ειρωνεία της τύχης ότι η Ελλάδα τα καταφέρνει τώρα υπό τον αριστερό λαϊκιστή Αλέξη Τσίπρα. Διότι δεν είναι άλλος από τον Τσίπρα ο οποίος πριν από τρία χρόνια είχε υποσχεθεί στους οπαδούς του να “σκίσει“ τα μνημόνια, να σταματήσει την αποπληρωμή των δανείων και να διώξει για πάντα από την Αθήνα τη μισητή Τρόικα. Αυτά έμειναν ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Ακόμη χειρότερα: αφότου ο Τσίπρας και ο εκκεντρικός υπουργός του των Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης οδήγησαν τη χώρα στο γκρεμό, δεν τους έμενε καμία άλλη επιλογή παρά η άνευ όρων συνθηκολόγηση με τις απαιτήσεις των δανειστών».
Μετά το δούλεμα, ακολουθεί το «ζουμί»: Ο Τσίπρας δεν πιστεύει στην πολιτική που ακολουθεί, κι αυτό «θα μπορούσε να αναδειχθεί σε πρόβλημα, όταν η Ελλάδα βγει από το πρόγραμμα τον Αύγουστο». Στο ερώτημα αν ο Τσίπρας «θα πάρει πίσω τις μεταρρυθμίσεις», η φυλλάδα απαντά: «Δε θα ήταν φρόνιμο να πράξει κάτι τέτοιο διότι δεν θα είναι μόνο οι δανειστές που θα παρακολουθούν τη χώρα. Κυρίως οι αγορές θα παρακολουθούν την Αθήνα. Καταθέτες και επενδυτές θα εξετάσουν επακριβώς εάν η ελληνική κυβέρνηση συνεχίσει το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και εξυγίανσης. Εάν η Ελλάδα υιοθετήσει και πάλι τις παλιές κακές συνήθειες τότε θα χαθεί η εμπιστοσύνη που με τόσο κόπο κερδήθηκε αλλά και η πρόσβαση στις αγορές».
Πιο ήπια στις διατυπώσεις της, αλλά το ίδιο επιθετική επί της ουσίας, η «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ», σε άρθρο με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Μια χώρα δίχως όραμα», επισημαίνει ότι ο Τσίπρας ευχαρίστως θα έκανε το βήμα προς την «ελευθερία», για να δει να ανακάμπτουν τα ποσοστά του, αλλά τα δύσκολα θ' αρχίσουν μετά. Επιτίθεται στη ρητορική του Τσίπρα ως εξής: «Ολη του η προοπτική περιστρέφεται γύρω από το τέλος της Τρόικας. Δεν αναφέρεται στο πώς θα συνεχιστεί η κατάσταση. Εχει ο Τσίπρας όραμα για τα επόμενα χρόνια; Η χώρα θα συνεχίσει να έχει υψηλό χρέος και μετά τον Αύγουστο. Ναι, υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης. Ομως αυτά είναι τα πρώτα εύθραυστα σημάδια. Η κατεύθυνση είναι σωστή ωστόσο η κρίση δεν έχει ξεπεραστεί. Οι Ελληνες κατάφεραν πολλά, αλλά απομένει ένας δύσκολος δρόμος».
«Ελευθερία για την Ελλάδα;» είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος άρθρου της «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ». Σημειώνει πως «η φήμη ότι θα μπορούσε να είναι αυτός που θα διώξει τους ξένους επιτηρητές, θα είναι η ιστορία επιτυχίας που [ο Τσίπρας] ελπίζει να του δώσει ώθηση για τις επόμενες εκλογές» και σημειώνει με αξιοσημείωτη για γερμανικό έντυπο ηπιότητα: «Θα μπορούσε πράγματι να γίνει κάτι τέτοιο διότι δεν είναι μόνο η Ελλάδα που δεν θα είχε συμφέρον από ένα τέταρτο πρόγραμμα βοήθειας. Η χώρα συνεχίζει να είναι υπερχρεωμένη, αλλά επειδή η αποπληρωμή των ευρωπαϊκών δανείων τοποθετείται στο απώτερο μέλλον, θα γίνει και πάλι πρόβλημα όταν ο Τσίπρας και άλλοι σημερινοί πολιτικοί δεν θα παίζουν πλέον ρόλο στην ενεργό πολιτική».
Τον χορό αυτής της εβδομάδας έκλεισε με συνέντευξή του στην «Καθημερινή» ο απερχόμενος πρόεδρος του EuroWorkingGroup Τόμας Βίζερ, ο οποίος -με τον τεχνοκρατικό κυνισμό που τον χαρακτηρίζει- είπε: «Εάν υπάρξει περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους μετά το τέλος του προγράμματος, τότε λογικό είναι να επιτευχθεί κάποια περαιτέρω συμφωνία».
Δεν είπε, φυσικά, τίποτα καινούργιο ο Βίζερ. Τα έχουν πει ένα σωρό άλλοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι αυτά: θα προχωρήσουμε στη συγκεκριμενοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος υπό όρους. Αυτοί οι όροι θα περιλαμβάνουν «ρήτρα μη επιστροφής» και «ρήτρα υλοποίησης μεταρρυθμίσεων», βάσει της οποίας θα γίνονται περιοδικές αναδιαρθρώσεις του χρέους, το οποίο δε θα αναδιαρθρωθεί άπαξ για όλη την περίοδο λήξης του.
Οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστών δανειστών λένε αυτό που μπορεί να συνάγει κανείς και με μια οικονομική ανάλυση, παίρνοντας υπόψη του τις σχέσεις εξάρτησης της Ελλάδας από τις ιμπεριαλιστικές χώρες. Το μετα-Μνημόνιο θα είναι ένα Μνημόνιο που δε θα συνοδεύεται από νέα δανεικά από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς. Τα νέα δάνεια για την αποπληρωμή των παλιών θα πρέπει να αναζητούνται από τις «αγορές». Οι σημερινοί δανειστές, δηλαδή οι ιμπεριαλιστές της Ευρωζώνης, θα ασκούν πλήρη επιτροπεία επί του ελληνικού κράτους, για να εξασφαλίζουν από τη μια την ομαλή αποπληρωμή των δανείων τους και από την άλλη τη συνέχιση της κινεζοποίησης.