Πρώτα πέταξε τη βόμβα με ανάρτηση στο facebook:
«Πράγματι, για μερικές μέρες το κέντρο της πρωτεύουσας αναστατώθηκε. Τώρα όμως, εγείρεται ένα εύλογο ερώτημα: μπορεί ένα ιστορικό μνημείο όπως του Αγνώστου Στρατιώτη να γίνεται πεδίο εκδηλώσεων άσχετων με την αποστολή του; Η δική μου απάντηση είναι όχι. Πολύ περισσότερο, όταν όλοι οι πολίτες μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα σε χιλιάδες άλλους χώρους με συγκεντρώσεις ή διαδηλώσεις.
Γι’ αυτό και η κυβέρνηση αποφάσισε να ξεμπλέξει το κουβάρι των συναρμοδιοτήτων γύρω από τη φύλαξη και συντήρηση του μοναδικού αυτού τοπόσημου της Αθήνας. Με νομοθετική ρύθμιση, λοιπόν, την επόμενη εβδομάδα, αναθέτει την αποκλειστική ευθύνη για την προστασία και σωστή λειτουργία του Αγνώστου Στρατιώτη εκεί όπου ανήκει: στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Πρόκειται, άλλωστε, για μνημείο το οποίο δημιουργήθηκε για να τιμά τους ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία. Που ανήκει στην ιστορική μνήμη, όπως τη συμβολίζει η Προεδρική Φρουρά. Ένα μνημείο ανοιχτό σε όλους τους Έλληνες. Αλλά και σε κάθε επισκέπτη που θέλει να το θαυμάσει. Αυτόν τον γνωστό χαρακτήρα που είχε πάντα ο Άγνωστος Στρατιώτης οφείλουμε να διατηρήσουμε. Και το κάνουμε».
Καθαρές κουβέντες: ο στρατός αναλαμβάνει τη «φύλαξη» και την «προστασία» του Αγνωστου Στρατιώτη. Ο στρατός βγαίνει από τους στρατώνες και αναλαμβάνει αστυνομικά καθήκοντα. Αύριο στην πλατεία Συντάγματος, μεθαύριο κάπου αλλού.
Κάτι τέτοια έλεγε ο Καμμένας επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και του την έπεφταν όλοι, της ΝΔ συμπεριλαμβανόμενης.
Ξέσπασε σάλος, όπως αναμενόταν. Κι ο Μητσοτάκης πήγε στον Τασούλα, προσπαθώντας να τα μαζέψει:
«Επιτρέψτε μου, κ. Πρόεδρε, να αναφερθώ και εν τάχει σε ένα ακόμα θέμα το οποίο προέκυψε στον δημόσιο διάλογο μετά από μια χθεσινή ανάρτηση την οποία έκανα, στα πλαίσια του εβδομαδιαίου απολογισμού της κυβερνητικής δράσης. Ξέρετε, εκπλήσσομαι μερικές φορές γιατί στην Ελλάδα δεν μπορούμε να συμφωνούμε σε ορισμένα απολύτως προφανή και αυτονόητα.
Το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη έχει ένα πολύ μεγάλο συμβολικό βάρος. Είναι ουσιαστικά ένα κενοτάφιο στο οποίο τιμούμε τη μνήμη όλων όσοι έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε εμείς ελεύθεροι. Και νομίζω ότι όλοι πρέπει να συμφωνούμε ότι χρήζει μιας διαφορετικής, μιας ξεχωριστής προστασίας.
Νομίζω ότι αυτός ακριβώς ήταν και ο σκοπός της πρότασης την οποία έκανα, η οποία σύντομα θα έρθει και προς ψήφιση στη Βουλή, να αναλάβει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας τον καθαρισμό, την ανάδειξη, τη φροντίδα, τη συντήρηση αυτού του πολύ σημαντικού μνημείου, το οποίο είναι ταυτισμένο με την ίδια την ιστορία του έθνους μας. Προφανώς και η διαφύλαξη της τάξης παραμένει αποκλειστική αρμοδιότητα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
Όλα αυτά θα ξεκαθαριστούν και με τη διάταξη η οποία θα έρθει στη Βουλή. Και θέλω να πιστεύω ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία έσπευσαν πάλι να επενδύσουν σε μία, θα έλεγα, εκτός τόπου και χρόνου «επαναστατική γυμναστική», θα αντιληφθούν τη σημασία τουλάχιστον να μπορούμε να ομονοούμε στα απολύτως προφανή: να αναδείξουμε και να προστατεύσουμε αυτό το μνημείο και κυρίως να διαφυλάξουμε τον πραγματικό του χαρακτήρα».
Εφυγαν από τη μέση η «φύλαξη» και η «προστασία», που θα ήταν αρμοδιότητα του στρατού σύμφωνα με την πρώτη ανάρτηση, και στη θέση της μπήκαν καθήκοντα… καθαριότητας και… ανθοστολισμού. Εβαλε και εκείνο το «προφανώς» μπροστά από το ότι «η διαφύλαξη της τάξης παραμένει αποκλειστική αρμοδιότητα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη», για να ισχυριστεί ότι… παρεξηγήθηκε ή διαστρεβλώθηκε η ανάρτησή του. Που όμως ήταν προφανέστατη: ανέθετε στο στρατό αστυνομικά καθήκοντα.
Τώρα, σύμφωνα με τον Μητσοτάκη, ο στρατός θα αναλάβει καθήκοντα που ασκούν οι υπηρεσίες καθαριότητας και καλλωπισμού των δήμων. Αντί μετά από κάθε διαδήλωση να βλέπουμε τα μηχανήματα και τους εργάτες καθαριότητας του δήμου, ο δήμος θα σταματάει στο πεζοδρόμιο και από εκεί και πάνω θα βλέπουμε άγημα τσολιάδων με σκούπες και φαράσια!
Ακόμα και ο ακραία δεξιός Τασούλας δυσκολεύτηκε να τον ακολουθήσει και του υπέδειξε, με κομψό τρόπο, ν’ αφήσει να περάσει λίγος χρόνος προτού αναλάβει οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία:
«Ως προς το θέμα που θίξατε για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ήθελα να πω πως σκεφτόμουν μετά από την αντιπαράθεση που υπήρξε, πως ο ιδεώδης τρόπος να χειριστούμε αυτό το θέμα -γιατί ανοίξατε ένα διάλογο και νομίζω αξίζει τον κόπο να δώσετε λίγο χρόνο, αυτός το διάλογος να ωριμάσει– ο ιδεώδης τρόπος να εξετάσουμε το θέμα πώς θέλουμε να είναι το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, είναι να το αποστειρώσουμε από την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα. Δεν είναι εύκολο να το αποστειρώσουμε στο μυαλό μας το θέμα από την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα, αλλά θα άξιζε να το κάνουμε».
Τι του είπε; Οτι όλοι θα συνδέσουν την όποια νομοθετική πρωτοβουλία με την απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι και πως οι αντιδράσεις που θα προκύψουν θα κάνουν τα πράγματα χειρότερα για την κυβέρνηση. Γι’ αυτό, ας βάλει το θέμα στην κατηγορία «λέμε και καμιά μακακία για να περάσει η ώρα».
Δεν ξέρουμε τι θα κάνει τελικά ο Μητσοτάκης, όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι αποκάλυψε τον πανικό του. Η απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι ολοκληρώθηκε με μια κατά κράτος ήττα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η οργή του ελληνικού λαού για το έγκλημα των Τεμπών απαγορεύει στον Μητσοτάκη να βάλει να (ξανα)σβήσουν τα ονόματα των θυμάτων από το χώρο μπροστά στον Αγνωστο Στρατιώτη. Ταυτόχρονα, οι θιασώτες της «αστικής ευπρέπειας» του την πέφτουν από τα δεξιά, κατηγορώντας τον για ανικανότητα να «βάλει τάξη» και να «προστατεύσει το μνημείο». Ενα μνημείο που βεβηλώνουν κάμποσες φορές το χρόνο με την παρουσία τους διάφορα φασιστοειδή, συχνά συνοδευόμενα από καταδικασμένα στελέχη της εγκληματικής νεοναζιστικής συμμορίας, όπως ο Κασιδιάρης, αλλά ουδείς από τους θιασώτες της «αστικής ευπρέπειας» ενοχλείται.
Οπως κάθε αστική -και ιδιαίτερα δεξιά- κυβέρνηση που βρίσκεται σε πανικό, ο Μητσοτάκης καταφεύγει στην καταστολή και στη φασιστικοποίηση. Στις σημερινές συνθήκες, είναι και μια προσπάθεια να συγκρατήσει τις διαρροές της ΝΔ προς τα διάφορα ακροδεξιά μορφώματα. Δε θα του περάσει!
ΥΓ1. Ρητορικό ερώτημα συντρόφου αναγνώστη: Λέτε να επαναφέρει τον 375 και το Γ’ ψήφισμα; Ενδεχομένως και τον 509;
ΥΓ2. Μας το θύμισε ο «Μικροπολιτικός» των «Νέων»: «Προ ολίγων μηνών, στις 13 Μαρτίου, ο Πρωθυπουργός είχε σταματήσει και είχε υποκλιθεί στα ονόματα που έχουν γραφτεί με μπογιά μπροστά από το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη». Τώρα, θέλει να βάλει το στρατό να σβήσει τα ονόματα και να φυλάει το χώρο για να μην ξαναπατήσει ρουθούνι «αλλόθρησκου» εκεί.