Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το Συμβούλιο Εφετών Λαμίας απέρριψε την έφεση του Γιάννη Μιχαηλίδη και επικύρωσε την απορριπτική απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αμφισσας για την υφ’ όρον απόλυση που δικαιούται (ακόμη δεν έχουμε δει το κείμενο της απόφασης, φανταζόμαστε όμως ότι θα έχει τη γνωστή επιδεικτικά αυθαίρετη και ετσιθελική αιτιολογία).
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης διανύει σήμερα την 67η μέρα απεργίας πείνας και η κατάσταση της υγείας του είναι κρίσιμη.
Πρόκειται για απόφαση-πρόκληση, στη γραμμή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, την οποία επικύρωσε την περασμένη Κυριακή η πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τι ειρωνία: η τοποθέτηση της Σακελλαροπούλου έγινε στη δεξίωση για την «αποκατάσταση της δημοκρατίας»!
«Η δικαιοσύνη δεν απονέμεται με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους», είπε στην ομιλία της η πρώην δικαστής και νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, φωτογραφίζοντας την αποφυλάκιση του καταδικασμένου για βιασμούς ανηλίκων Λιγνάδη και ψέγοντας όσους αντέδρασαν, με πρώτους τους καλλιτέχνες του θεάτρου και του χορού.
Αλήθεια, κ. Σακελλαροπούλου, εσείς που κρίνατε απαραίτητο να πάρετε θέση, συστήνοντας σε όλους τους έλληνες πολίτες να αποδεχτούν χωρίς αντιρρήσεις την αποφυλάκιση του καταδικασμένου για βιασμούς ανηλίκων Λιγνάδη, εσείς που συμπεράνατε (πώς αλήθεια; με ποια στοιχεία;) ότι η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση είναι «σύμφωνη με το Σύνταγμα και τους νόμους», τι έχετε να πείτε για την απόρριψη του αιτήματος αποφυλάκισης του Γιάννη Μιχαηλίδη; Θα μας πείτε και πάλι, προφανώς, ότι πρέπει να αποδεχόμαστε τις δικαστικές αποφάσεις, διότι εκδίδονται «σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους»! Μονά-ζυγά δικά σας, δηλαδή. Ο,τι θέλετε αποφασίζετε και λογαριασμό δεν δίνετε.
Ομως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν έχουμε μόνο βάναυση προσβολή του κοινού περί δικαίου αισθήματος, αλλά και προκλητική περιφρόνηση του Συντάγματος και του νόμου.
Το Σύνταγμα (υποτίθεται πως) μεριμνά για την προστασία της ζωής και της υγείας των ελλήνων πολιτών. Και ο νόμος λέει πως κρατούμενος που έχει συμπληρώσει τις τυπικές προϋποθέσεις μπορεί να αποφυλακιστεί υπό όρον. Αποφυλακίζουν τον Λιγνάδη, τον Φιλιππίδη, τον Κορκονέα (ξεχειλώνοντας το νόμο, για να τον φέρουν στα κατάλληλα μέτρα), αλλά όχι τον Μιχαηλίδη. Και κρατούν την ίδια άκαμπτη στάση, με φανατισμό ιεροεξεταστών του μεσαιωνικού βασιλείου της Καστίλλης, ακόμα και όταν αυτός, με το δίκιο να τον πνίγει, καταφεύγει στο έσχατο μέσο που διαθέτει ένας κρατούμενος για να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, την απεργία πείνας, και φτάνει στο χείλος του θανάτου! Αυτός είναι ο ανθρωπισμός της Δικαιοσύνης σας, κυρία Σακελλαροπούλου
Πρώτα αποφασίζετε -καθαρά εκδικητικά- ότι στον συγκεκριμένο κρατούμενο δε θα χορηγήσετε την υπό όρον απόλυση που δικαιούται, κάνοντας αυθαίρετες ιδεολογικές κατασκευές (δείτε εδώ και εδώ), και μετά, την 67η μέρα απεργίας πείνας, όταν πλησιάζει στο χείλος του θανάτου, του λέτε «η σταμάτα την απεργία πείνας ή πέθανε»! Κι αυτή τη μεσαιωνική αντίληψη την ονομάζετε… απονομή Δικαιοσύνης.