Για τρίτη φορά τους τελευταίους μήνες οργανωμένες ορδές νεοναζί εισβάλλουν σε σπίτι που κατοικούν μετανάστες, οπλισμένοι με λοστούς, αλυσίδες, σιδηρογροθιές, ακόμα και όπλα και τους κακοποιούν ανελέητα. Αυτά που συνέβησαν το βράδυ της Παρασκευής 30 Νοέμβρη στο Αιγάλεω είναι γνωστά. Οπως είναι γνωστά τα ανάλογα κρούσματα που έγιναν στο Ρέντη πριν λίγο καιρό. Δεν έχει νόημα, λοιπόν, να επαναλάβουμε και μεις τις λεπτομέρειες για το πως έγινε η επιδρομή και πως ξυλοκοπήθηκαν άγρια οι πέντε Πακιστανοί την ώρα που κοιμούνταν (ο ένας νοσηλεύεται ακόμα).
Εκείνο που πρέπει να τονίσουμε είναι πως τα κρούσματα αυτά δεν είναι τυχαία. Δεν οφείλονται σε κάποιον προηγηθέντα καυγά ανάμεσα σε αλλοδαπούς και ντόπιους νεαρούς. Πρόκειται για οργανωμένες νεοναζιστικές επιχειρήσεις τύπου «νύχτας των κρυστάλλων». Οι περιγραφές για τους δράστες και στο Ρέντη και στο Αιγάλεω είναι ίδιες: μαύρα ρούχα, άρβυλα, ξυρισμένα κεφάλια. Η «Χρυσή Αυγή» επισήμως δεν λειτουργεί, όμως οι συμμορίες της δεν εξαφανίστηκαν. Ο «φύρερ» της καλείται στα κανάλια με διάφορες ευκαιρίες, απέναντί του κάθονται ακόμα και εκπρόσωποι της «ριζοσπαστικής αριστεράς», ενώ οι ομογάλακτοι των άλλων τάσεων του εγχώριου εθνικοφασισμού φόρεσαν γραβάτες, μπήκαν στο κοινοβούλιο και νομιμοποίησαν την παρουσία τους παντού. Από την άλλη, το επίσημο κράτος έχει αναγορεύσει τη «λαθρομετανάστευση» σε υπ’ αριθμόν ένα κρατικό κίνδυνο, υπουργοί κάνουν συνεχώς δηλώσεις και ζητούν κονδύλια από την ΕΕ για να δημιουργήουν ειδικές συνοριακές μονάδες σε στεριά και θάλασσα. Συνοριοφύλακας πυροβολεί εν ψυχρώ και σκοτώνει Αλβανό στα σύνορα και κατηγορείται για ανθρωποκτονία από αμέλεια. Το επίσημο κράτος διαψεύδει μετά βδελυγμίας καταγγελίες ξένων ανθρωπιστικών οργανώσεων για βασανιστήρια σε «λαθρομετανάστες» από τις ειδικές δυνάμεις του Λιμενικού. Και ο υπερυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Μπάτσων εγκαινιάζει με καμάρι σύγχρονο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Σάμο, διαφημίζοντάς το ως δείγμα της ευαισθησίας του ελληνικού κράτους. Οι συλλαμβανόμενοι δεν θα στοιβάζονται πλέον σε αποθήκες ο ένας πάνω στον άλλο, αλλά θα κρατούνται σ’ ένα καθαρό στρατόπεδο συγκέντρωσης, που έχει ακόμα και παιδική χαρά για τα παιδιά τους!
Ταυτόχρονα, το «νοικοκυριλίκι», που άλλοτε έβγαινε στους δρόμους κραδαίνοντας καραμπίνες και φωνάζοντες «έξω οι ξένοι κλέφτες», το έχει γυρίσει τώρα στο κυριλέ. Οι μετανάστες που σταλίζουν στις πιάτσες για κάποιο μεροκάματο τούς χαλάνε τη διάθεση, τους χαλάνε τη μόστρα της γειτονιάς (τρομάρα τους). Τους είδαμε στο Αιγάλεω πριν λίγο καιρό, σε απευθείας σύνδεση με τα πρωινάδικα. Τους είδαμε στο λιμάνι της Πάτρας τις τελευταίες μέρες. (Εννοείται πως τα κανάλια δεν έκαναν καμιά απευθείας σύνδεση με τους ξυλοκοπηθέντες Πακιστανούς, ούτε οι εφημερίδες έδωσαν καμιά ιδιαίτερη δημοσιότητα στο θέμα).
Σ’ αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, το αυγό του φιδιού επωάστηκε γρήγορα και τα φίδια ξεπετάχτηκαν. Οι νεοναζιστικές συμμορίες αισθάνονται ότι μπορούν να δρουν ως ριζοσπαστική εμπροσθοφυλακή του κράτους και της αποχαυνωμένης κοινωνίας. Να κάνουν αυτό που δε μπορούν εύκολα να κάνουν οι μπάτσοι (θυμηθείτε τα συνεχή βασανιστήρια Αφγανών από ασφαλίτες μέσα στο ίδιο τους το σπίτι) κι αυτό που δεν τολμούν να κάνουν οι «νοικοκυραίοι». Ενεργούν οργανωμένα και έχουν πλάτες στην Αστυνομία. Αλλιώς δεν θα τολμούσε μια μάζα 25 ατόμων να οργανώσει πογκρόμ σ’ ένα σπίτι. Ξέρουν ότι το κράτος δεν θα τους κυνηγήσει.
