Εκατοντάδες ΚΝΑΤάδες, με κράνη και στυλιάρια, λεφούσια ολόκληρα, κατέλαβαν επί τριήμερο το Πολυτεχνείο, βρίζοντας, προπηλακίζοντας, ακόμα και ξυλοκοπώντας φοιτητές άλλων παρατάξεων και επιβάλλοντας ένα φασιστικού τύπου καθεστώς (ακόμα και αποφάσεις γενικών συνελεύσεων δεν μεταδίδονταν από τη μικροφωνική, με το «έτσι θέλω»). Ολα αυτά με την άδεια του πρύτανη, ο οποίος εξήρε δημόσια το ρόλο που παίζει ο μηχανισμός του Περισσού «στη φύλαξη του Πολυτεχνείου». Λίγο μετά τις 9 κάθε βράδυ γινόταν, με επίσημο τελετουργικό, η αλλαγή φρουράς: οι ΚΝΑΤάδες αποχωρούσαν στοιχισμένοι σε τριάδες και οι ΜΑΤάδες έζωναν ασφυκτικά το τετράγωνο του Πολυτεχνείου, μέχρι να επανέλθουν τα ΚΝΑΤ το πρωί. Ολα συμφωνημένα στη συνάντηση Πολύδωρα-Κολοζόφ.
Στα ΜΜΕ, δημοσιορουφιάνοι σε διατεταγμένη υπηρεσία, αφρίζοντας κυριολεκτικά και λοιδορώντας κάθε αντίθετη φωνή (πρωταθλητές τα ρουφιανάκια του ΣΚΑΙ) ζητούσαν να υπάρξουν αλλαγές στο άσυλο, με πρώτο βήμα την τοποθέτηση εταιριών σεκιούριτι. Και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Ι. Παναγόπουλος μπήκε μπροστά, με ύφος χιλίων Γιαννάκου, για να υποστηρίξει τις απόψεις του εισαγγελέα της Θεσσαλονίκης.
