Με γοργούς ρυθμούς προετοιμάζονται στις δομές φιλοξενίας όλης της χώρας οι διαδικασίες για τη μαζική έξωση προσφύγων που έχουν αναγνωριστεί ή έχουν λάβει τελεσίδικη απορριπτική απόφαση. Είναι και το τάιμινγκ εξαιρετικό, δεδομένης της ανάληψης καθηκόντων των νέων… φερέλπιδων διοικητών που διορίστηκαν ήδη και περιμένουν να επιδείξουν έργο.
Το πρόβλημα των εξώσεων δε γεννήθηκε τώρα. Εχουμε γράψει και στο παρελθόν για τη μηδαμινή πρόνοια του κράτους για τους πρόσφυγες σε όλα τα επίπεδα, για τη μηδαμινή πρόνοια να μάθουν τη γλώσσα, να εργαστούν ή να ενταχθούν στις τοπικές κοινωνίες που ζουν. Η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη. Η πραγματικότητα «λέει» για τον πρόσφυγα ότι χαίρει μεγαλύτερης «εύνοιας» όσο παραμένει αιτών διεθνούς προστασίας (και άρα σ’ ένα καθεστώς μετέωρο και επισφαλές) παρά όταν φτάνει στο τέλος της διαδικασίας και καταφέρνει π.χ. να πάρει τα χαρτιά που θα τον οδηγήσουν να μείνει στη χώρα με ασφάλεια και νομιμότητα.
Το οξύμωρο αυτό παρουσιάζεται τώρα εκ νέου, παραλλαγμένο. Στη διάρκεια της έξαρσης της πανδημίας του κοροναϊού όλες οι εξώσεις προσφύγων «πάγωσαν». Κατ’ ανάγκη βέβαια κι όχι από την καλή καρδιά των όσων «τρέχουν» τα διάφορα στεγαστικά προγράμματα. Αμέσως μόλις έληξε επισήμως το lockdown, ξεκίνησαν να φτιάχνονται οι λίστες με τα ονόματα των ανθρώπων που θα πρέπει να αποχωρήσουν.
Από τη διαδικασία δεν εξαιρείται κανείς, παρά μόνο αν πρόκειται για ιδιαίτερα ευάλωτες περιπτώσεις (χρόνια προβλήματα υγείας, αναπηρίες κλπ). Ακόμα όμως και γι’ αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να ακολουθηθεί διαδικασία με κοινωνικές εκθέσεις, ιατρικά έγγραφα κλπ. προκειμένου να «πεισθούν» οι υπεύθυνοι ότι πρέπει να παραμείνει κάποιος στο σπίτι του. Την ίδια στιγμή, κανένας απ’ τους πρόσφυγες που είναι καταχωρημένοι στη συγκεκριμένη λίστα δεν έχει λάβει ενημέρωση ότι θα πρέπει να φύγει. Η δε ημερομηνία αποχώρησης έχει ήδη οριστεί για την 1η Ιούνη.
Το μπάχαλο είναι εμφανές. Η πρόκληση του να πετάς ανθρώπους στο δρόμο εν μέσω πανδημίας είναι αδιαμφισβήτητη. Η πολιτική γραμμή που θέλει να ακολουθήσει η κυβέρνηση ήταν και είναι ξεκάθαρη, χωρίς περιθώρια για παρερμηνείες. Μένει να δούμε αν το πλάνο θα τους «βγει» ή όχι.