«Ο νόμος πρέπει να ισχύει για όλους», δήλωσε νωρίτερα σήμερα η Ντόρα Μπακογιάννη στο πρωινάδικο του ΣΚΑΙ, αναφερόμενη στην απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, απ’ αφορμή την παρέμβαση που έγινε στο υπουργείο Υγείας με την ανάρτηση πανό αλληλεγγύης στον απεργό πείνας (η παρέμβαση είχε διττό χαρακτήρα: και για την Υγεία και για την απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα, όμως στα αστικά ΜΜΕ κυριάρχησε το δεύτερο ζήτημα).
Η γεμάτη νόημα απάντηση της Μπακογιάννη σε σχετική ερώτηση, απάντηση προσεκτικά προετοιμασμένη, με τις λέξεις να εκφέρονται αβίαστα και με προσοχή (προφανώς είχε γίνει προσυνεννόηση), ήταν η εξής: «Σε αντίθεση με τους τρομοκράτες που πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να κρίνουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, εμείς οι δημοκράτες πιστεύουμε στον απόλυτο σεβασμό του κράτους δικαίου. Τι σημαίνει αυτό; Απόλυτος σεβασμός του κράτους δικαίου σημαίνει ότι η εφαρμογή του νόμου θα ισχύσει για όλους. Και όταν λέμε για όλους εννοούμε όλους. Αυτό γίνεται σήμερα στην ελληνική πολιτεία και αυτό εύχομαι να συνεχίσει να γίνεται».
Η διατύπωση είναι φαινομενικά σιβυλλική (για να μην ανοίξει μέτωπο στην κυβέρνηση του αδερφού της), όμως οι αναφορές, από τη μια στην αξία της ανθρώπινης ζωής και από την άλλη στην ανάγκη σεβασμού του κράτους δικαίους για όλους, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τη στόχευσή της. Ειδικά αν ληφθεί υπόψη η δημόσια πλέον τοποθέτηση των γιατρών, ότι δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε υποχρεωτική σίτιση του απεργού πείνας.
Η Μπακογιάννη γνωρίζει πολύ καλά ότι στην περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα παραβιάζεται ευθέως ο φωτογραφικός νόμος που πρόσφατα ψήφισε η σημερινή κυβέρνηση. Ο νόμος προβλέπει επαναμεταγωγή στον Κορυδαλλό και δε σηκώνει άλλη ερμηνεία. Από την άλλη, αντιλαμβάνεται ότι μετά την άρνηση των γιατρών να προχωρήσουν στο βασανιστήριο της υποχρεωτικής σίτισης με καθήλωση, ώστε να σπάσει η απεργία πείνας, δύο διέξοδοι υπάρχουν: ή ο Κουφοντίνας θα αφεθεί να πεθάνει ή θα μεταχθεί στον Κορυδαλλό, όπως προβλέπει ο νόμος.
Το πρώτο δεν μπορούν να το «σηκώσουν», όχι μόνο για ανθρωπιστικούς αλλά και για πολιτικούς λόγους. Τι θα πουν στον κόσμο, ότι ένας κρατούμενος πέθανε διεκδικώντας τη μεταγωγή του σε μια υπόγεια φυλακή; Το δεύτερο μπορούν εύκολα να το δικαιολογήσουν, λέγοντας ότι έληξαν οι απαιτήσεις της καραντίνας (τώρα μάλιστα που εμβολίασαν πολλούς κρατούμενους στον Κορυδαλλό), οπότε αίρεται η προσωπική απόφαση της Νικολάου για μεταγωγή στον Δομοκό και ο Κουφοντίνας επαναμετάγεται στον Κορυδαλλό, σύμφωνα με την απόφαση της ΚΕΜ.
Η Μπακογιάννη δήλωσε ακόμα, ότι σ’ αυτό το ζήτημα δυσκολεύεται να είναι αντικειμενική και δεν απάντησε στο ερώτημα αν οι «ομάδες» που προχωρούν σε ενέργειες αλληλεγγύης στον Δ. Κουφοντίνα «έχουν και πολιτική στήριξη». Αρνήθηκε, δηλαδή, να ανοίξει μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάνει τόσο καιρό τώρα η κυβέρνηση, χαρακτηρίζοντας όσους ζητούν ισονομία και εφαρμογή του «κράτους δικαίου» ως «συνοδοιπόρους της τρομοκρατίας», δείχνοντας κυρίως τα λίγα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που είχαν το θάρρος και την αντιμότητα να τοποθετηθούν δημόσια υπέρ του αιτήματος του απεργού πείνας (και όχι υπέρ του Δ. Κουφοντίνα ή της 17Ν).
Νομίζουμε πως δεύτερη ανάγνωση της δήλωσης Μπακογιάννη δε χωρεί. Καλεί τον αδερφό της «να το τερματίσει τώρα, για να μη γίνει καμιά στραβή», καθώς οι μέρες είναι πλέον κρίσιμες για τον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα. Στο κάτω-κάτω, αρκετά τον βασανίσαμε και θα κάνει καιρό να συνέλθει (αν συνέλθει εντελώς), θα μπορούσε να υπονοεί.
