Για «λόγους δημοσίου συμφέροντος», αλλά και για «το συμφέρον του ίδιου του αξιωματικού», η πρόεδρος του Θ΄ Τμήματος του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, Ευγενία Μυλωνοπούλου, έκανε δεκτό το αίτημα του Ελληνικού Δημοσίου και με διαταγή της ανέστειλε προσωρινά την απόφαση της 3ης Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Προσφυγών, που είχε χορηγήσει άσυλο στον Σουλεϊμάν Οζκαϊνακτζί, συγκυβερνήτη του ελικοπτέρου με το οποίο διέφυγαν στην Ελλάδα οι οχτώ τούρκοι στρατιωτικοί.
Η ίδια η απόφαση της δικαστίνας κουρελιάζει την ουσία της νομοθεσίας για το άσυλο, που στηρίζεται σε διεθνείς συμβάσεις (Σύμβαση της Γενεύης περί της νομικής κατάστασης των προσφύγων, Διεθνής Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου). Πουθενά σ' αυτές τις συμβάσεις δεν προκύπτει αυτή η σχετικοποίηση της ίδιας της έννοιας του ασύλου. Κάποιος που αιτείται άσυλο ή το δικαιούται ή όχι. Το λεγόμενο «δημόσιο συμφέρον» δεν υπεισέρχεται στην κρίση των αρμόδιων οργάνων. Πόσω μάλλον, όταν ως «δημόσιο συμφέρον» βαφτίζεται το αλισβερίσι του Τσίπρα με τον Ερντογάν και η υπόσχεσή του ότι θα του στείλει «πακέτο» τους φυγάδες αξιωματικούς.
Για το σκέλος της απόφασης που αναφέρεται στο συμφέρον του ίδιου του αξιωματικού, η νομική κριτική σηκώνει τα χέρια ψηλά. Πρόκειται για πρόκληση. Ενας άνθρωπος ζητά άσυλο, το άσυλο του χορηγείται από το αρμόδιο όργανο (που γενικά χορηγεί άσυλο με το σταγονόμετρο), η κυβέρνηση ζητά την ακύρωση της απόφασης για χορήγηση ασύλου, ζητά και προσωρινή διαταγή και η δικαστίνα εκδίδει προσωρινή διαταγή λέγοντας σ' αυτόν τον άνθρωπο πως είναι καλύτερα να ξαναμπεί στη φυλακή και με ψαλιδισμένες τις ελπίδες να πάρει άσυλο, παρά να κυκλοφορεί ελεύθερος! Θυμίζει τον Παπαδόπουλο της χούντας και το παραλήρημά του για τον ασθενή και τον γύψο.
Πρόκειται για μια άθλια δικαστική απόφαση που υπακούει σε πολιτικές σκοπιμότητες, χάριν των οποίων κουρελιάζει τον νόμο. Γι' αυτό και δεν μας προκάλεσε έκπληξη η αποκάλυψη που έκαναν σε δήλωσή τους έντεκα πρώην πρόεδροι Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας, ότι η δικαστίνα που εξέδωσε την προσωρινή διαταγή ήταν παράλληλα πρόεδρος άλλης Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Προσφυγών, η οποία μάλιστα εξέτασε το αίτημα ασύλου ενός εκ των οχτώ τούρκων φυγάδων! Είχε δηλαδή έναν καραμπινάτο λόγο εξαίρεσης, καθώς «στην ίδια υπόθεση πρόεδρος δημόσιου κρατικού οργάνου και στην συνέχεια πρόεδρος δικαστικού οργάνου κρίνει προγενέστερη διοικητική του πράξη». Αυτό, όπως επισημαίνεται στη δήλωση των 11 πρώην προέδρων δικηγορικών συλλόγων, επιφέρει ακυρότητα στην απόφαση που εξέδωσε η εν λόγω δικαστίνα, «ανεξάρτητα, εάν μετά τη συζήτηση της υποθέσεως στην επιτροπή ασύλου υπέβαλε, όπως λέγεται, την παραίτησή της από αυτήν».
Η αθλιότητα είχε και συνέχεια, καθώς οι μπάτσοι συνέλαβαν τον συγκεκριμένο τούρκο πρόσφυγα και τον οδήγησαν στα κρατητήρια του ΑΤ Ολυμπιακού Χωριού (όπου ήταν και προηγουμένως κρατούμενος μαζί με τους υπόλοιπους εφτά). Πρόκειται για μια καθαρά παράνομη ενέργεια, όπως τόνισε σε ανακοίνωσή του και το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες. Ο συγκεκριμένος αιτών άσυλο ήταν ελεύθερος, σε βάρος του δεν εκκρεμούσε κάποια ποινή ή κατηγορία ποινικής φύσης, επομένως η σύλληψή του υπήρξε παράνομη. Και βέβαια, σε κάθε περίπτωση, και οι οχτώ φυγάδες πρέπει ν' αφεθούν ελεύθεροι σε λίγες μέρες, γιατί θα έχουν συμπληρώσει τον ανώτατο προβλεπόμενο χρόνο κράτησης.
Περιττεύει να θυμίσουμε τι θα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι και τη συγκεκριμένη μεθόδευση έκανε μια κυβέρνηση της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ. Οπως επίσης περιττεύει να στηλιτεύσουμε την ξέχειλη υποκρισία και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που απλώς βρήκαν την ευκαιρία για άσκηση αντιπολιτευτικής δημαγωγίας. Θα θέσουμε μόνο το κρίσιμο ερώτημα: πού το πάει η συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων; Εχει σκοπό να παραδώσει τους φυγάδες στο τουρκικό καθεστώς, αν πετύχει να μην τους χορηγηθεί άσυλο; Αμεσα δεν μπορεί να το κάνει, μπορεί όμως να το κάνει έμμεσα, απελαύνοντάς τους από την Ελλάδα. (Αρκεί να θυμηθούμε πως ο παλαιστίνιος αγωνιστής Μοχάμεντ Χαμντάν -γνωστός ως Ρασίντ- βρέθηκε στα χέρια των Αμερικανών, αφού απελάθηκε από την Ελλάδα μετά την έκτιση της ποινής του). 'Η σκοπεύει, αν δεν πετύχει την απέλαση-παράδοση, να τους δικάσει στην Ελλάδα, όπως δήλωσε ο Κοντονής; Θα βάλουν κάποιο ελληνικό δικαστήριο να κρίνει αδίκημα εσχάτης προδοσίας, που φέρεται να διαπράχτηκε στην Τουρκία; Τι άλλο θ' ακούσουμε;
Πάντως, στην αίτηση ακύρωσης που υπέβαλε ο Μουζάλας (με εντολή Τσίπρα, φυσικά) υιοθετείται πλήρως η εκδοχή του τουρκικού καθεστώτος ότι οι φυγάδες αξιωματικοί είχαν «συμμετοχή σε πραξικόπημα με στρατιωτική δύναμη και υλικό πολέμου». Με τι στοιχεία; Οχι με αυτά που έκρινε ο Αρειος Πάγος και η Δευτεροβάθμια Επιτροπή Προσφυγών. Για τους Τσιπροκαμμένους «απόδειξη» είναι ό,τι ισχυρίζεται ο Ερντογάν, έστω κι αν ο σχετικός φάκελος που στάλθηκε στις ελληνικές αρχές δεν περιλαμβάνει τίποτα σε επίπεδο αποδείξεων.