Λυτοί και δεμένοι έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι ο άγριος βασανισμός χιλιανού κρατούμενου στο ΑΤ Ακροπόλεως έγινε από μια μικρή ομάδα «επίορκων» αστυνομικών, που «αμαυρώνουν το Σώμα». Πριν, όμως, κοπάσει ο θόρυβος που ξέσπασε (χτύπησαν βλέπετε τον κρατούμενο τόσο πολύ που χρειάστηκε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο), δυο αφρικανοί μετανάστες περιέγραψαν ξυλοδαρμούς, απειλές, ακόμα και σεξουαλική κακοποίηση.
Οποιοι κυκλοφορούν στους δρόμους, όποιοι έρχονται σε επαφή με μετανάστες, αλλά και ιθαγενείς νέους, ξέρουν πολύ καλά πως είτε στους δρόμους είτε στα τμήματα είναι καθημερινές τέτοιες εκδηλώσεις. Στους ιθαγενείς περιορίζονται κυρίως σε βρισιές και σεξουαλικά υπονοούμενα (στις πορείες βγάζουν και το άχτι τους), ενώ οι αλλοδαποί τρώνε συνήθως κι ένα χέρι ξύλο, για να μάθουν «σε ποια χώρα ήρθαν». Καμιά φορά οι μπάτσοι «ξεφεύγουν» και τότε μόνο βγαίνει ένα περιστατικό στη δημοσιότητα, δίνοντας την ευκαιρία στην πολιτική ηγεσία του μπατσοϋπουργείου να κάνει ανέξοδες δηλώσεις κοινωνικής ευαισθησίας.
Δεν είναι ο Χρυσοχοΐδης που αμέσως μόλις ανέλαβε καθήκοντα ξαμόλυσε τους μπάτσους σε πογκρόμ στα Εξάρχεια, όπου εξευτέλιζαν τον κόσμο, αναγκάζοντας νέους κυρίως να μείνουν γονατισμένοι και με τα χέρια στο σβέρκο, ενώ τους έβριζαν και τους απειλούσαν; Πότε ευαισθητοποιήθηκε; Οταν οι μπάτσοι «ξέφυγαν» και μπούκαραν ακόμα και σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, συλλαμβάνοντας «επώνυμους». Δεν είναι ο Παπανδρέου που διακήρυξε το δόγμα της «μηδενικής ανοχής στη λαθρομετανάστευση»; Αυτό το δόγμα αποθρασύνει τους μπάτσους, που «διψούν για αίμα». Δεν είναι ο Χρυσοχοΐδης που κάλυψε πλήρως τις δολοφονικές επιθέσεις των μοτοσικλετιστών της «ομάδας Δ» στις 6 Δεκέμβρη, τις οποίες ο ίδιος είχε διατάξει; Ακόμα και το σοβαρό τραυματισμό διαδηλώτριας έσπευσε να τον χαρακτηρίσει «ατύχημα» (την ίδια δήλωση έκανε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος), δίνοντας γραμμή για τους διοικητικούς και δικαστικούς χειρισμούς που θα ακολουθούσαν.