Ο «υπουργός Εξωτερικών» της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ μετέβη με τον Δένδια στον Εβρο, για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι πόσο καλά φυλάσσονται τα «σύνορα της ΕΕ» από τις «εισβολές» των «νεοβαρβάρων» προσφύγων και μεταναστών. «Είναι ξεκάθαρο ότι είμαστε αποφασισμένοι να προστατεύσουμε τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ και να στηρίξουμε σθεναρά την κυριαρχία της Ελλάδας», δήλωσε ο ευρωπαίος αξιωματούχος, ξεσηκώνοντας αλαλαγμούς πανηγυρισμού από τα ελληνικά αστικά ΜΜΕ.
Η κυριαρχία της Ελλάδας δεν κινδυνεύει, βέβαια, από τους πρόσφυγες και μετανάστες, οι οποίοι θέλουν απλώς να περάσουν και να μεταβούν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα, αναζητώντας ένα μεροκάματο που θα επιτρέψει στις οικογένειές τους να επιβιώσουν. Ως προς τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, ο Μπορέλ λέει την αλήθεια (πάντα με τον εξευγενισμένο τρόπο που οι ευρωπαίοι πολιτικοί περιγράφουν τις πιο φρικτές, τις πιο εγκληματικές πράξεις).
Αλλωστε, η επίσκεψη του Μπορέλ στον Εβρο, το ανατολικό στεριανό σύνορο της ΕΕ, δεν ήταν άσχετη ως προς το timing από τη διαρροή στην El Pais, ακριβώς πριν από μια μέρα, ενός νέου σχεδίου για την «Ευρώπη φρούριο».
Η κατάσταση που επικράτησε παροδικά στον Εβρο τον περασμένο Μάρτη, με την Τουρκία να «ανοίγει» τα σύνορά της και την Ελλάδα να απωθεί τους πρόσφυγες πίσω με τα πιο βίαια μέσα, ήταν η θρυαλλίδα για την ΕΕ προκειμένου να δημιουργήσει ένα νέο σχέδιο για το προσφυγικό. Το νέο αυτό σχέδιο δεν έχει προφανώς καμία σχέση με υπεράσπιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων (πάντα σε επίπεδο ουσίας) ή με βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Αντίθετα, προβλέπει αριθμητική αύξηση των απελάσεων (γιατί οι αριθμοί είναι πάντα σημαντικοί για θεσμούς σαν την ΕΕ), ταχύτερες διαδικασίες απομάκρυνσης, ενίσχυση της Frontex, κατάργηση των ποσοστώσεων (δηλαδή του αριθμού των προσφύγων που θα δέχονται τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη στο πλαίσιο της συνεργασίας και της «αλληλοβοήθειας» για την αντιμετώπιση του Προσφυγικού) κ.ά.
Αυτό το σχέδιο έχει έναν αποκλειστικό σκοπό: να «τραβήξει» όλα τα κράτη της ΕΕ προς την πολιτική γραμμή που ακολουθούν οι οριακά φασιστικές (στον τομέα του Προσφυγικού) χώρες, όπως Τσεχία, Πολωνία και Ουγγαρία, που όχι μόνο αντιδρούν σθεναρά στην υποδοχή προσφύγων αλλά έχουν θέσει στο παρελθόν -άτυπα αλλά απροκάλυπτα- και βέτο ως προς τη βοήθεια που σκοπεύουν να προσφέρουν. Η ΕΕ, μ’ άλλα λόγια, θεωρεί σωστότερο να προσεγγίσει ένα σκεπτικό που ενισχύει και σκληραίνει την κατασταλτική πολιτική υποδοχής και παραμονής των προσφύγων στο έδαφός της παρά το αντίθετο (και παρά προφανώς τις δακρύβρεχτες δηλώσεις οι οποίες πλέον ούτε στο επικοινωνιακό επίπεδο λειτουργούν για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις).
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, έχει ήδη ανακοινωθεί αύξηση των πόρων της Frontex σε όλα τα επίπεδα, με έμψυχο δυναμικό και δικά της μέσα (εναέρια, θαλάσσια και χερσαία) επιτήρησης αλλά και σύναψη συμφωνιών της ΕΕ με περισσότερες τρίτες χώρες που θα της επιτρέπουν να εντείνει τις απελάσεις και τις απομακρύνσεις.
Φυσικά, στις 20 Ιούνη, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων (πάντα αυτές οι «παγκόσμιες μέρες» είναι ευκαιρία για να ειπωθούν όμορφα λόγια που στην ουσία παραποιούν μια σκληρή πραγματικότητα) η ΕΕ φρόντισε για άλλη μια φορά να διατρανώσει το ενδιαφέρον της για τους πρόσφυγες, να υπογραμμίσει τις δυσκολίες που περνούν, να υπενθυμίσει ότι στέκεται στο πλάι τους στηρίζοντας τόσο τους ίδιους όσο και τα κράτη που φέρουν το μεγαλύτερο βάρος του προσφυγικού. Ψέματα. Δακρύβρεχτες δηλώσεις που καλύπτουν τις βρωμιές κάτω απ’ το χαλί. Η πραγματικότητα «δείχνει» μια ΕΕ που γίνεται όλο και σκληρότερη. Σε όλα τα επίπεδα. Από την υποδοχή των νέων προσφύγων μέχρι την ένταξή τους, τη χορήγηση εγγράφων και τέλος την εξασφάλιση μιας ομαλής και ασφαλούς καθημερινότητας.
Το τελευταίο διάστημα, βρισκόμαστε μπροστά σε εκ νέου κρίσιμες εξελίξεις όσον αφορά το τοπίο που σχεδιάζεται για τους ανθρώπους που θα φτάνουν πλέον στα σύνορα της Ευρώπης. Τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες ή διατήρηση φρούδων ελπίδων.
Τόσο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσο και σε επίσημες μεγάλες ειδησεογραφικές ιστοσελίδες είναι καθημερινές οι αναφορές στα πεπραγμένα του ελληνικού Λιμενικού στα θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία. Η απώθηση των προσφύγων συνεχίζεται αμείωτα με όλους τους πιθανούς τρόπους, θέτοντας τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων σε κίνδυνο ενόσω βρίσκονται στη θάλασσα. Εχουμε διαβάσει και δει ακόμα και περιπτώσεις που το ίδιο το Λιμενικό παίρνει τη μηχανή από τα φουσκωτά σκάφη και τα αφήνει ακυβέρνητα με τους ανθρώπους μέσα να βρίσκονται σε κατάσταση πανικού. Το ότι αυτές οι καταγγελίες δημοσιεύονται κυρίως σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης (σ’ αυτά έχουν πρόσβαση οι πρόσφυγες) δεν τις καθιστά λιγότερο σημαντικές για όσους θέλουν να δουν το πραγματικό πρόσωπο της ελληνικής ακτοφυλακής και την πρώτη αντιμετώπιση που έχουν οι πρόσφυγες που καταφέρνουν να έρθουν σε επαφή με τις ελληνικές αρχές.
Παράλληλα, οι υπηρεσίες Ασύλου της χώρας εξακολουθούν -μετά την «επάνοδο στην κανονικότητα»- να υπολειτουργούν. Τόσο το μειωμένο και εξαντλημένο προσωπικό όσο και η διαμάχη που έχει ξεσπάσει και καλά κρατεί ανάμεσα σε συμβασιούχους και υπουργείο έχουν κάνει την κατάσταση εκρηκτική. Ολες οι διαδικασίες έχουν πάει πίσω, με τους πρόσφυγες να έχουν ελλιπέστατη ενημέρωση για την πορεία των αιτημάτων τους (από τα πιο απλά διοικητικά αιτήματα, όπως η λήψη αντιγράφων από το φάκελό τους, μέχρι τα πιο σημαντικά, όπως ο επαναπρογραμματισμός της συνέντευξης ασύλου), με τους δικηγόρους να μην εξυπηρετούνται και με τις προθεσμίες (κατά τ’ άλλα!) να «τρέχουν» κανονικά.
Τέλος, ένα νέο μεγάλο φιάσκο ετοιμάζεται να ξεσπάσει στην παροχή στέγασης. Ολα τα προγράμματα που «τρέχουν» αυτή τη στιγμή πρέπει να αρχίσουν σιγά σιγά να κλείνουν, με βάση την πολιτική βούληση που έχει εκφράσει η ελληνική κυβέρνηση. Στόχος είναι να μειωθεί ούτως ή άλλως στο άμεσο μέλλον και ο αριθμός των προσφύγων που θα «απολαμβάνουν» τέτοιου είδους παροχές. Ετσι, πέραν των εξαγγελιών που έχουμε ήδη από τον αρμόδιο υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου, έχουμε και τα παρακάτω δεδομένα:
♦ Το πρόγραμμα «HELIOS», που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο οποίο έχει άμεση εμπλοκή ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε ο ίδιος ο ΔΟΜ έχει εξυπηρετήσει συνολικά (από τις 16 Ιουλίου του 2019 που άρχισε) λίγο περισσότερο από 2.300 άτομα, ενώ έχει λάβει πάνω από 10.300 αιτήσεις!
♦ Τα κύματα εξώσεων προσφύγων από δομές «φιλοξενίας», αν και παγωμένα προσωρινά, είναι θέμα χρόνου να ξαναρχίσουν. Το μείζον ζήτημα για την ελληνική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή είναι πώς θα καταφέρει να βγάζει έξω όσους δεν αποχωρούν οικειοθελώς και αυτοβούλως (που είναι πολλοί και είναι και λογικό όταν τους πετάνε στυγνά στο δρόμο) γιατί η έξωση δεν αφορά μόνο τους διαμένοντες σε ανοιχτές δομές-καμπ (όπου η πιθανότητα να μπει η αστυνομία είναι μεγαλύτερη μιας και αρκεί μια εντολή του Διοικητή της δομής) αλλά και τους διαμένοντες σε σπίτια ιδιωτών που ενοικιάζονται, οπότε θα απαιτείται πλέον δικαστική διαδικασία για την έξωση.
♦ Κερασάκι στην τούρτα ήταν τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν στη δομή «φιλοξενίας» στην Ελευσίνα και που αποτυπώνουν μ’ έναν ακόμα τρόπο την αδιαφορία της ελληνικής κυβέρνησης για τον προσφυγικό πληθυσμό που βάλλεται πανταχόθεν. Την Τρίτη, 23 Ιουνίου, δόθηκε η ενημέρωση στους εργαζόμενους της δομής ότι θα απομακρυνθούν την Πέμπτη (δύο μέρες μετά!) περίπου 150 άτομα για άλλες δομές. Και μάλιστα όχι κοντινές αλλά σε όλη την ελληνική επικράτεια! Πρόκειται στην πλειοψηφία τους για οικογένειες που υπό άλλες συνθήκες δε θα μετακινούνταν (δεν ενέπιπταν στο πρόγραμμα των εξώσεων) και που είχαν ήδη μια διαμορφωμένη ζωή στην περιοχή. Μια μέρα αργότερα, κι ενώ η είδηση δημοσιεύτηκε σε διάφορες ιστοσελίδες, η μετακίνηση των ανθρώπων ακυρώθηκε προσωρινά για λόγους… επιχειρησιακούς! Η κυβέρνηση θέλει το χώρο για να στεγάσει αποκλειστικά πρόσωπα που δέχονται να επαναπατριστούν.