Δεν θα είμαι υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, όπως δεν υπήρξα ποτέ υποψήφιος βουλευτής, δήμαρχος, ευρωβουλευτής, περιφερειάρχης κ.λπ. Στη δική μας Αριστερά ο αγώνας για ιδέες και αξίες δεν πάει «πακέτο» με θέσεις και αξιώματα. Μας έμαθαν, βλέπεις, να δίνουμε χωρίς να ζητάμε τίποτα.
Διονύσης Τεμπονέρας
(Καταρχάς, ο κ. Τεμπονέρας λέει ψέματα. Ο ίδιος πήγε «πακέτο» με θέσεις και αξιώματα. Να τα θυμηθούμε; Ο νεαρός και άγνωστος εργατολόγος τον Φλεβάρη του 2015 διορίστηκε σύμβουλος του αναπληρωτή υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δημήτρη Στρατούλη. Εμεινε εκεί μέχρι τον Αύγουστο του 2015, όταν προκηρύχτηκαν εκλογές, ενώ ο Στρατούλης έφυγε με τη ΛΑΕ. Μέχρι και τον Δεκέμβρη του 2016 ήταν διορισμένος σύμβουλος του Διοικητή του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και στη συνέχεια ειδικός σύμβουλος του υποδιοικητή του ΕΤΕΑΕΠ (επικουρική ασφάλιση). Το 2017 διορίστηκε ειδικός νομικός σύμβουλος του Υπουργού Ναυτιλίας. Το 2018 διορίστηκε Γενικός Γραμματέας Ναυτιλίας (υπουργός ο Κουρουμπλής), θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιούνη 2019. Επομένως, είναι μύθος αυτά που λέει για ιδέες και αξίες και όχι θέσεις κι αξιώματα. Θέσεις και αξιώματα τα διεκδίκησε με επιμονή και μεθοδικότητα. Ετσι έγινε «νοματαίος» στον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι έστησε και ένα καλό γραφείο ως εργατολόγος – για να τα λέμε όλα. Δεν διεκδίκησε αιρετές θέσεις, γιατί οι φιλοδοξίες του φούντωσαν μετά την ήττα του 2019, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε την κατιούσα. Για να το πούμε απλά, φοβόταν να μην «καεί» αποτυγχάνοντας να εκλεγεί ή εκλεγόμενος μετά βίας και κάτω από άλλους. Το ίδιο κάνει και τώρα. Σε ένα θολό τοπίο στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου ακόμα δεν έχουν ξεφορτωθεί τον Κασσελάκη, όπου κυριαρχεί ένα άνευ προηγουμένου ξεκατίνιασμα και με τον Τσίπρα να καραδοκεί στη γωνία δουλεύοντας εντατικά το rebranding, φοβάται πως αν κατέβει και γράψει χαμηλό σκορ θα «καεί» πρόωρα. Δεν τον πήραν τα χρόνια, είναι ακόμα 43, άρα έχει περιθώριο να περιμένει να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Αυτό πρέπει να τον συμβουλεύει και ο πολιτικός του μέντορας Αντώνης Κοτσακάς, άνθρωπος με τεράστια φραξιονιστική πείρα στο ΠΑΣΟΚ. Και όπως συμβαίνει σχεδόν πάντοτε με τους πολιτικούς καριερίστες, επενδύει με φτηνά ιδεολογήματα μια καθαρά οπορτουνιστική-ωφελιμιστική-υπερφιλόδοξη στάση)
