Στη συγκεκριμένη περίπτωση ξεπεράστηκε κάθε όριο. Ο συνδικαλιστής Γιώργος Χαρίσης, μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ και εργαζόμενος στο δήμο Καισαριανής, καταδικάστηκε από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, μετά από αγωγή του δημάρχου Αλίμου, Κονδύλη, επειδή αναδημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook και στην ιστοσελίδα της παράταξης ΜΕΤΑ, ergasianet.gr, ανακοινώσεις σωματείων που κατήγγειλαν το δήμαρχο για την πολιτική του.
Ο Χαρίσης δεν έγραψε κάποιο δικό του δημοσίευμα αλλά αναδημοσίευσε ψηφίσματα του Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Αγίας Παρασκευής, του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Λιβαδειάς, του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Νομού Ηρακλείου, της ΠΟΓΕΔΥ και μια έκκληση της πρώην υπουργού και κατοίκου Αλίμου, Νάντιας Βαλαβάνη.
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε ότι η αναδημοσίευση των συνδικαλιστικών ψηφισμάτων «…εν γνώσει της αναλήθειάς τους, προσέβαλαν την προσωπικότητα του ενάγοντος και ειδικότερα έθιξαν την τιμή και την υπόληψή του…», ότι «εμπίπτουν στην αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμισης», ότι ο Κονδύλης «υπέστη παράνομα προσβολή της προσωπικότητάς του» και γι’ αυτό «δικαιούται […] να αξιώσει από τον εναγόμενο χρηματική αποζημίωση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης»!
Ρίξτε μια ματιά στο… ποινολόγιο του Χαρίση και θα σας σηκωθεί η τρίχα κάγκελο:
Αν αυτό το «πράγμα» περάσει (τελεσιδικήσει) θα δημιουργήσει νομολογία-φίμωτρο για τα συνδικάτα και τους συνδικαλιστές, που θα απειλούνται με εξοντωτικές ποινές αν βγάλουν μια ανακοίνωση καταγγελίας της δημοτικής αρχής ή του εργοδότη τους εν γένει. Θα δημιουργήσει νομολογία-φίμωτρο και για εμάς, τον Τύπο, που δημοσιεύουμε συνδικαλιστικές ανακοινώσεις.
Δεν πρόκειται, λοιπόν, μόνο για τον Γιώργο Χαρίση και το ΜΕΤΑ. Αυτό μας αφορά όλους. Αλίμονο αν δεν μπορούμε να καταγγείλουμε την εξουσία και τους θεσμούς της και τα πρόσωπα που τους υπηρετούν. Υπάρχουν αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων που δέχονται ότι ακόμα και υβριστικές φράσεις ενάντια σε πολιτικά πρόσωπα δεν συνιστούν αδίκημα, γιατί τα πολιτικά πρόσωπα πρέπει να δέχονται ακόμη και .την πιο σκληρή κριτική.
Αυτό το «πράγμα» δεν πρέπει να περάσει.