«Εργαζόμενοι συνταξιούχοι, άνεργοι, έδωσαν δυναμικό παρών στη σημερινή Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας στην πλατεία Κλαυθμώνος αλλά και στις υπόλοιπες κινητοποιήσεις που διοργανώθηκαν για την Πανεθνική Ημέρα Δράσης, σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.
Η Πανεθνική Ημέρα Δράσης, με 24ωρη Γενική Απεργία από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στο πλαίσιο της “Κοινωνικής Συμμαχίας“ πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς».
Το απόσπασμα είναι από την ανακοίνωση της ΓΣΕΕ, λίγο πριν από το μεσημέρι της 30ής του Μάη. Οπως βλέπετε, οι πουλημένοι εργατοπατέρες είναι… λαρτζ και δε διστάζουν να χαιρετίσουν και τις υπόλοιπες συγκεντρώσεις της ίδιας μέρας: του ΠΑΜΕ, της ΛΑΕ, των εξωκοινοβουλευτικών, όλων αδιακρίτως. Ο καλός ο μύλος όλα τ' αλέθει. Αρκεί που συμμετείχαν στην απεργία-πρόκληση, στην απεργία της ντροπής. Το «δικό τους ταξικό περιεχόμενο» το είδαν οι ίδιοι, άντε και ελάχιστοι άλλοι. Τα αστικά ΜΜΕ είδαν το κάλεσμα της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, παρέα με καπιταλιστές και διάφορους «κοινωνικούς φορείς». Ολοι μαζί, εθνικά ενωμένοι, για να ξαναστήσουμε τη χώρα στα πόδια της. Με κινεζοποίηση, βεβαίως, βεβαίως…
Ξέρουμε ότι η… αφιέρωση δε θα κάνει να ιδρώσει το αυτί εκείνων που έχουν τάξει τους εαυτούς τους και τα σχήματά τους σε ρόλο αριστερού μαϊντανού στο αστικό συνδικαλιστικό σύστημα. Ηταν όμως μια ευκαιρία αυτή η απεργία της ντροπής για να συνειδητοποιήσουν οι ταξικοί εργάτες ποιο είναι το χρέος τους: η πλήρης ρήξη με τον αστισμό σε όλες του τις μορφές και η ανάληψη του δύσκολου έργου της ταξικής ανασυγκρότησης και της αυτοτελούς και αυτόνομης πολιτικής παρουσίας του προλεταριάτου στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
