Η ΓΣΕΕ αισθάνθηκε την ανάγκη να τοποθετηθεί με δήλωση του προέδρου της και με Δελτίο Τύπου στην ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι έχει ζητήσει από την Κομισιόν να εγκρίνει προς τα πάνω αναθεώρηση του ελληνικού ΑΕΠ κατά 25%. Οι ανακοινώσεις ήταν στη λογική των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που ξέχασαν ότι δυο φορές στο παρελθόν έχουν κάνει το ίδιο πράγμα.
Θα περίμενε κανείς, όμως, επειδή είναι δεδομένο ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην τεχνητή (λογιστική) αναθεώρηση του ΑΕΠ, εάν της εγκρίνει το σχετικό αίτημα η Κομισιόν, η εκπροσώπηση των εργαζόμενων να ασχοληθεί (τυπικά έστω, για τα μάτια του κόσμου που λένε) με ένα ζήτημα που συνάπτεται άμεσα με το ΑΕΠ. Αναφερόμαστε στη συμμετοχή του κράτους στη χρηματοδότηση του ΙΚΑ, που από το νόμο Χριστοδουλάκη-Ρέππα καθιερώθηκε να είναι 1% ετησίως. Το πρώτο, που θα έπρεπε να πει η ΓΣΕΕ είναι πως πρέπει το κράτος, εφόσον αναθεωρήσει το ύψος του ΑΕΠ, να δώσει συμπληρωματικά στο ΙΚΑ τα κονδύλια που αντιστοιχούν στο νέο αναθεωρημένο ΑΕΠ. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό που κάναμε, το ποσό που πρέπει να δοθεί στο ΙΚΑ για την περίοδο 2003-6 (η αναθεώρηση του ΑΕΠ γίνεται με έτος βάσης το 2000 και ο νόμος Ρέππα ισχύει από το 2003) είναι γύρω στο 1,5 εκατ. ευρώ (μισό δισ. δραχμές).
Ομως, το πιο σημαντικό δεν είναι οι λογιστικές αλχημείες της κυβέρνησης με το ΑΕΠ, Το πιο σημαντικό είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια ποτέ το κράτος δεν έδωσε στο ΙΚΑ 1% του ΑΕΠ αλλά λιγότερο (γύρω στο 0,8% κάθε χρόνο). Ο νόμος Ρέππα δίνει αυτή τη δυνατότητα μέχρι και το 2008, αλλά με την προϋπόθεση ότι ο μέσος όρος όλων αυτών των ετών θα είναι 1%. Ο Αλογοσκούφης ρωτήθηκε σχετικά στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε και απάντησε: «Οπως ξέρετε, η υποχρέωση δεν είναι το 1% να επιτυγχάνεται κάθε χρόνο, αλλά έχουμε δώσει αυτό που εκτιμούμε ότι θα χρειαστεί το ΙΚΑ την επόμενη χρονιά». Εμείς ξέρουμε, ότι με βάση το νόμο το κράτος είναι υποχρεωμένο στον προϋπολογισμό του 2008 να εγγράψει ως χρηματοδότηση του ΙΚΑ που θα καλύπτει και τις διαφορές όλων των προηγούμενων χρόνων, ώστε ο μέσος όρος να είναι 1% του ΑΕΠ κάθε χρόνο. Ομως, ο Αλογοσκούφης παρουσίασε το νόμο σαν να προβλέπει απλώς τη δυνατότητα να δίνονται στο ΙΚΑ λιγότερα από 1% του ΑΕΠ ετησίως, χωρίς την προϋπόθεση ότι η διαφορά θα καλυφτεί στο τέλος της μεταβατικής περιόδου 2003-8. Με την απάντηση που έδωσε ο Αλογοσκούφης, ουσιαστικά προανήγγειλε αλλαγή του νόμου, ώστε το ΙΚΑ να μείνει με όσα πήρε αυτά τα χρόνια (λιγότερα και απ’ αυτό το εξευτελιστικό 1% του νόμου Ρέππα).
Για μια ακόμα φορά το κράτος ετοιμάζεται να νομιμοποιήσει την αθέτηση των θεσμοθετημένων υποχρεώσεών του έναντι του ΙΚΑ. με μια νέα ρύθμιση θα σβήσουν όλα τα «βερεσέδια» του παρελθόντος, όπως έκαναν και οι Ρέππας-Χριστοδουλάκης, με τη σύμφωνη γνώμη της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, ενώ τα ξέρει αυτά, ενώ βλέπει τι ετοιμάζεται, δε λέει κουβέντα. Κάνει το παπί. Κρατάει τους εργαζόμενους στο σκοτάδι, ώστε να δεχτούν μετά τις επόμενες εκλογές το νέο ασφαλιστικό εκβιασμό σαν αδήριτη ανάγκη.
