Στο 16,5% ανέβηκε η ανεργία τον Ιούλη, έναντι 12% τον Ιούλη του 2010 και 16% τον Ιούνη του 2011, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕλΣτατ. Πρόκειται για το επίσημο ποσοστό ανεργίας το οποίο απέχει σημαντικά από το πραγματικό. Οπως είναι γνωστό, σύμφωνα με τα στάνταρντ που ακολουθούνται σε όλη την ΕΕ, αρκεί και μια ώρα δουλειάς την εβδομάδα κατά την οποία διενεργείται η έρευνα εργατικού δυναμικού για να μην καταγραφεί κάποιος στους ανέργους. Επίσης, η επίσημη στατιστική μειώνει το εργατικό δυναμικό, για να εμφανίζεται πιο συγκρατημένος ο δείκτης. Για παράδειγμα, το 2011 εμφανίζονται περίπου 120.000 περισσότερα άτομα ως «οικονομικά μη ενεργά». Πρόκειται κυρίως για μακροχρόνια ανέργους ή για νέους που δεν μπορούν να βρουν δουλειά και τους κατατάσσουν στους «οικονομικά μη ενεργούς».
Εφιαλτικά είναι ακόμη κι αυτά τα υποτιμημένα στοιχεία της ΕλΣτατ για τους νέους. Στις ηλικίες 15-24 ετών το ποσοστό ανεργίας έφτασε στο 42,4% (32,6% το 2010), ενώ στις ηλικίες 25-34 το ποσοστό ανεργίας φτάνει το 23,3% (15,8% το 2010). Ενας στους δύο νέους δεν μπορεί να βρει ούτε μια ώρα δουλειάς την εβδομάδα.
Πρέπει, επίσης, να σημειωθεί πως η ΕλΣτατ δεν καταγράφει την υποαπασχόληση. Ανεξάρτητα από το αν κάποιος απασχολείται με μειωμένο ωράριο ή με εκ περιτροπής εργασία (υποχρεωτικά, βέβαια, και όχι κατόπιν επιλογής του), για την ΕλΣτατ είναι «απασχολούμενος». Για την εργατική οικογένεια, όμως, που πρέπει να συντηρήσει τα άνεργα μέλη της, η υποαπασχόληση γίνεται ένας ακόμη βραχνάς που δημιουργεί απόγνωση, καθώς αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης πλέον.
