Την αναίρεση αποφάσεων εφετείων, που δικαίωναν συμβασιούχους του ΤΕΒΕ και των ΚΕΠ, εισηγούνται στο εργατικό τμήμα του Αρείου Πάγου οι εισηγητές αρεοπαγίτες Κολυβάς και Θεμέλης. Οι αποφάσεις των εφετείων είχαν δεχτεί το προφανές. Οτι πίσω από τις συμβάσεις έργου με τις οποίες απασχολούνταν οι εν λόγω εργαζόμενοι υποκρυπτόταν εξαρτημένη εργασία και γι’ αυτό κακώς εξαιρούνταν από τις διάφορες ρυθμίσεις για τους συμβασιούχους. Γιατί οι εργαζόμενοι αυτοί απασχολούνταν με κανονικό ωράριο εργασίας, το οποίο καθόριζε ο εργοδότης, ο οποίος ασκούσε πλήρη εποπτεία και έλεγχο της εργασίας τους, όπως συνέβαινε και με τους υπόλοιπους εργαζόμενους (συμβασιούχους και μη). Επειδή δε η εργασία των συγκεκριμένων συμβασιούχων κάλυπτε πάγιες και μόνιμες ανάγκες, τα εφετεία έκριναν ότι οι συμβάσεις τους αυτοδίκαια είχαν μετατραπεί σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Με άλλα λόγια, οι συμβασιούχοι αυτοί είχαν μονιμοποιηθεί με τις δικαστικές αποφάσεις και όχι με κυβερνητική ρύθμιση.
Ο Αρειος Πάγος επιχειρεί τώρα να ανατρέψει όλο το νομολογιακό κεκτημένο. Οι δυο εισηγητές του, μέσα από νομικίστικους ακροβατισμούς που προκαλούν ανατριχίλα, γιατί στηρίζονται στη λογική «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», αποφαίνονται ότι ακόμα και αν με τα κριτήρια του εργατικού δικαίου πρόκειται για παροχή εξαρτημένης εργασίας, η σύμβαση θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως σύμβαση έργου, για την οποία ισχύει διαφορετικό νομικό καθεστώς απ’ αυτό που ισχύει για την εξαρτημένη εργασία! Δηλαδή, εισηγούνται πως πρέπει να παραμείνει στον εργοδότη (ανεξάρτητα αν είναι ιδιώτης ή το κράτος) το δικαίωμα να προσλαμβάνει μισθωτούς με σύμβαση έργου και να μην πληρώνει ασφάλιστρα, να μην πληρώνει δώρα και άδειες, να μην έχει υποχρέωση αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης. Να καταστρατηγεί, δηλαδή, νόμιμα, μερικές από τις βασικότερες ρυθμίσεις της εργατικής νομοθεσίας.
Πρόκειται για μια προσπάθεια που έχει καθαρά πολιτικά κίνητρα. Δεν είναι τυχαίο ότι πριν μερικές μέρες ο υφυπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης Απ. Ανδρεουλάκος ανακίνησε το ίδιο ζήτημα με το περιβόητο έγγραφό του με το οποίο ζητούσε λίστες των συμβασιούχων των ΚΕΠ που πήραν μέρος στην απεργία της ΑΔΕΔΥ. Οταν ρωτήθηκε σχετικά, ο Ανδρεουλάκος απάντησε προκλητικά ότι αυτοί δεν είναι εργαζόμενοι, αλλά… εργολάβοι, τους οποίους θα μπορούσε και να διώξει, καταγγέλλοντας τη σύμβαση, επειδή δεν πήγαν στη δουλειά τους.
Ανδρεουλάκος και εισηγητές-αρεοπαγίτες βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος. Αλλωστε, είναι γνωστοί οι δεσμοί του Ανδρεουλάκου με το χώρο της Δικαιοσύνης. Εκείνο που μένει να μάθουμε είναι αν η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει πλειοψηφία και στο εργατικό τμήμα του Αρείου Πάγου.
