Δελτίο Τύπου της ΓΣΕΕ με ημερομηνία 3-10-2006. «Η ΓΣΕΕ εκφράζει τη συμπαράσταση και αλληλεγγύη της στον αγώνα και τις διεκδικήσεις της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ για την πραγματική και ουσιαστική αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης» (για τα οικονομικά αιτήματα των εκπαιδευτικών ούτε λέξη, αλλά ας το παραβλέψουμε. Αλλωστε, μετά την αισχρή συλλογική σύμβαση που υπέγραψε προ μηνών η ΓΣΕΕ, ντρέπεται να μιλήσει για οικονομικά αιτήματα που ξεφεύγουν από το δικό της ντροπιαστικό πλαίσιο).
Ακολουθεί το καθιερωμένο μπλα-μπλα ενάντια στην κυβέρνηση και την αστυνομία και φτάνουμε στο ζουμί:
«Η ΓΣΕΕ καλεί τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που γίνεται την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2006 και ώρα 12:00, στο Σύνταγμα».
Πώς θα πάει ο εργαζόμενος που εργάζεται πρωινή βάρδια στο συλλαλητήριο; Θα την κοπανήσει από τη δουλειά; Δε μπορεί, γιατί θα απολυθεί. Και εκείνος που δουλεύει απογευματινή βάρδια και πιάνει δουλειά στις 2 μετά το μεσημέρι; Ούτε αυτός μπορεί να πάει στο συλλαλητήριο, γιατί τουλάχιστον στη 1 πρέπει να ξεκινήσει για τη δουλειά. Τα πουλημένα τομάρια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας δεν κήρυξαν όχι 24ωρη απεργία συμπαράστασης (που τους τη ζήτησε επίσημα η ΔΟΕ), αλλά ούτε καν μια δίωρη στάση στο τέλος της πρωινής και στην αρχή της απογευματινής βάρδιας. Ετσι, οι εργαζόμενοι που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, για να πάρει αυτό και παλλαϊκό χαρακτήρα, δε μπορούν να είναι εκεί. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία τους το απαγορεύει, προσφέροντας για μια ακόμη φορά χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση και στο σύστημα.
ΥΓ: Η ΑΔΕΔΥ, μέλη της οποίας είναι οι εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες, δεν τόλμησε να κάνει το ίδιο. Κάτω από την πίεση του απεργιακού κινήματος αναγκάστηκε να προκηρύκξει 24ωρη απεργία.
