Αφήνοντας στην άκρη τις παπαριές του Τσιτουρίδη, που μέχρι πρότινος «διαβεβαίωνε» (τζάμπα είναι οι διαβεβαιώσεις), ότι δεν θα θιγούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και το ύψος των συντάξεων, ο πρόεδρος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων (και επί σειρά ετών αντιπρόεδρος του ΣΕΒ) Ν. Αναλυτής δήλωσε αυτή τη βδομάδα ότι πρωτίστως αυτά τα θέματα συζητούνται.
Ο Γκαργκάνας από τη μεριά του δε μπορούσε να μείνει έξω από την υπόθεση της ιδεολογικής τρομοκράτησης των εργαζόμενων. Επικαλούμενος στοιχεία της Standard and Poor’s, δηλαδή ενός χρηματοπιστωτικού οίκου, που παρασιτεί τζογάροντας κεφάλαια στα διεθνή χρηματιστήρια (!!!), υποστήριξε ότι αν δε γίνουν «διαρθρωτικές παρεμβάσεις» για την αντιμετώπιση της γήρανσης του πληθυσμού, η οικονομία θα καταρρεύσει. Ο Γκαργκάνας δεν είπε τι περιεχόμενο θα πρέπει να έχουν αυτές οι «διαρθρωτικές παρεμβάσεις», όμως τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Οταν μιλάς για συνέπειες της δημογραφικής γήρανσης (ως δημογραφική γήρανση ορίζεται η αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων στο σύνολο του πληθυσμού, που έρχεται ως συνέπεια κυρίως της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης) και δεν θέλεις να πειράξεις τα οικονομικά της εκμετάλλευσης, η μόνη λύση είναι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και η μείωση των συντάξεων. Αυτό προκύπτει μέσα από απλές αριθμητικές πράξεις.
Η κομισιόν από τη μεριά της δεν έχει πρόβλημα να πει τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Σε πρόσφατη Ανακοίνωσή της προς το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο, σχετικά με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών στην ΕΕ, χαρακτηρίζει τις δαπάνες λόγω γήρανσης του πληθυσμού «ωρολογιακή βόμβα που δεν πρέπει ν’ αφήσουμε να σκάσει στα χέρια των παιδιών και των εγγονιών μας». Κατατάσσει δε την Ελλάδα στις χώρες «υψηλού κινδύνου» σχετικά μ’ αυτό το πρόβλημα. Δηλαδή, στις χώρες που πρέπει να λάβουν μέτρα άμεσα.
Η κατακλείδα της περίληψης που εξέδωσε η Κομισιόν είναι χαρακτηριστική ως προς τα προτεινόμενα μέτρα:
«Οι κυβερνήσεις οφείλουν να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις των συστημάτων συνταξιοδότησης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και μακροχρόνιας φροντίδας, κατά τρόπο που να εξασφαλίσουν την επάρκεια και βιωσιμότητα των συστημάτων αυτών… Η επιτυχία όμως των μεταρρυθμίσεων των συντάξεων θα είναι πλήρης μόνο αν αυτές συνοδεύονται από επιμήκυνση του ενεργού βίου. Αυτό παρέχει τη δυνατότητα μεγαλύτερης συσσώρευσης συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και έχει θετικό αντίκτυπο όσον αφορά το ύψος των συντάξεων σε σχέση με τους μελλοντικούς μισθούς, πάλι όμως, για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος, ενδεχομένως θα απαιτηθούν περαιτέρω διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».
Είναι ολοκάθαρο, λοιπόν, ότι κύριος στόχος είναι η αύξηση των ορίων ηλικίας, για να παραμείνουν αλώβητα τα κέρδη των καπιταλιστών και το δημοσιονομικό κόστος να φορτωθεί στους εργαζόμενους.
