Σε συνέντευξή της στο «Εθνος» (16.5.05) η βουλευτής και μέλος του ΠΣ του ΠΑΣΟΚ Αννα Διαμαντοπούλου έκανε λόγο για μια «εθνικά εγγυημένη αξιοπρεπή σύνταξη». Οπως είπε χαρακτηριστικά, «πολιτικά, αυτή πρέπει να είναι η βάση επιλογών στο Ασφαλιστικό, το οποίο δεν αντιμετωπίζεται με τα εύκολα “ναι” ακόμη και σε άδικα αιτήματα».
Εθνικά εγγυημένη αξιοπρεπής σύνταξη, λοιπόν. Ο όρος «αξιοπρεπής» είναι τόσο γενικός που χωράει τα πάντα. Αν κρίνουμε, για παράδειγμα, από το βίο και την πολιτεία των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, η βασική σύνταξη του ΟΓΑ είναι μια αξιοπρεπής σύνταξη. Οσο, λοιπόν, η… αξιοπρέπεια της σύνταξης δεν ορίζεται συγκεκριμένα (π.χ. μια εγγυημένη αξιοπρεπής εθνική σύνταξη με τα σημερινά δεδομένα θα έπρεπε να είναι τόσο), δικαιούμαστε να την αγνοήσουμε ως λέξη στο πασοκικό λεξιλόγιο.
Τί μένει, λοιπόν; Μένει η «εθνικά εγγυημένη σύνταξη». Γιατί, όμως, λέγεται αυτό; Υπάρχει μήπως σήμερα καμιά σύνταξη που να μην είναι εθνικά εγγυημένη; Τέτοιες είναι όλες οι συντάξεις των ασφαλιστικών ταμείων (το κράτος εγγυάται την καταβολή τους), οι συντάξεις πείνας του ΟΓΑ, ακόμα και οι προνοιακές συντάξεις για τους ανασφάλιστους φτωχούς. Επομένως ταυτολογεί ή αερολογεί η κ. Διαμαντοπούλου. Λάθος. Η Διαμαντοπούλου ξέρει πολύ καλά τι λέει.
Το ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ αναφέρεται στο συνταξιοδοτικό σύστημα των τριών πυλώνων, με το οποίο δεν φλερτάρει απλά αλλά το έχει υιοθετήσει το ΠΑΣΟΚ: μια εθνική σύνταξη εγγυημένη από το κράτος για όλους – μια εργασιακή σύνταξη σε καθαρά ανταποδοτική βάση – μια ατομική σύνταξη βάσει συμβολαίου με ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία.
Με άλλα λόγια, το σημερινό συνταξιοδοτικό σύστημα του ΙΚΑ, που προβλέπει τη χορήγηση της κατώτερης σύνταξης γήρατος σε όποιον/α συμπληρώνει το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης και έχει 4.500 ένσημα, πάει περίπατο. Η εθνική σύνταξη θα είναι πολύ μικρότερη από τη σημερινή κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ. Για να φτάσει κανείς στα επίπεδα της σημερινής κατώτερης σύνταξης θα πρέπει να έχει πολύ περισσότερα από 4.500 ένσημα ή πολύ μεγαλύτερο συντάξιμο μισθό.
Εδώ και χρόνια το ΙΚΑ έχει έναν αυθαίρετο τρόπο να υπολογίζει την κατώτερη σύνταξη. Συγκεκριμένα, τη χωρίζει σε δυο τμήματα. Το ένα ονομάζεται οργανικό και το άλλο προνοιακό. Υποτίθεται πως ο εργαζόμενος, με βάση τις ασφαλιστικές του εισφορές, δικαιούται να πάρει μόνο το οργανικό τμήμα της σύνταξης. Το υπόλοιπο είναι μια δωρεά, γι’ αυτό και ονομάζεται προνοιακό. Φυσικά, ουδείς ποτέ εξήγησε γιατί είναι σωστός ο τρόπος υπολογισμού του λεγόμενου οργανικού τμήματος της σύνταξης. Εφαρμόζουν αυθαίρετα έναν μαθηματικό τύπο υπολογισμού, που μοναδικό σκοπό έχει να σμικρύνει όλες τις συντάξεις. Κι ύστερα, έρχονται και παριστάνουν τους γενναιόδωρους με το προνοιακό τμήμα, μέχρι να συμπληρωθεί το καθορισμένο ποσό της κατώτερης σύνταξης.
Οταν μιλούν για εθνική σύνταξη, λοιπόν, έχουν στο μυαλό τους έναν μαθηματικό τύπο υπολογισμού χειρότερο απ’ αυτόν που ισχύει σήμερα. Η πλειοψηφία των εργαζόμενων θα συνωθείται σ’ αυτή την εθνική σύνταξη και θα τους λένε ότι τους κάνουν και χάρη, ότι τους εγγυούνται μια σύνταξη που δεν δικαιούνται. Αυτό έχει στο μυαλό της η Διαμαντοπούλου και γι’ αυτό θέτει έτσι το ζήτημα. Ουσιαστικά, κλείνει το μάτι στην κυβέρνηση να προχωρήσει σ’ αυτά που δεν πρόλαβε να προχωρήσει το ΠΑΣΟΚ μολονότι ήταν στα σχέδιά του (μελέτη της επιτροπής Σπράου-Τήνιου, νομοσχέδιο Γιαννίτση).
