Πριν συμπληρωθεί η πρώτη εργάσιμη εβδομάδα της νέας χρονιάς η εργατική τάξη της χώρας θρηνεί τον πρώτο νεκρό εργάτη. Ο 40χρονος Μάρκος Ντούλιας καταπλακώθηκε από βράχο μέσα στην υπό κατασκευή σήραγγα της Εγνατίας Οδού στη θέση Μηλιά Μετσόβου.
Ο νεκρός εργαζόταν στην εταιρία «ΑΚΤΩΡ» του Μπόμπολα, η οποία έχει μετατρέψει τα εργοτάξια της περιοχής σε κάτεργα και έχει χρεωμένους δυο ακόμα νεκρούς. Τα μέτρα ασφάλειας είναι άγνωστες λέξεις για τα εργοτάξια της Εγνατίας. Εκείνο που μετράει είναι η δίψα των εργολάβων για κέρδη.
Ο πρώτος νεκρός του 2005 πήγε «τζάμπα και βερεσέ» που λένε. Ομως, οι συνθήκες του θανάτου του αποδεικνύουν πως κάθε άλλο παρά τζάμπα πήγε. Τζάμπα για τον ίδιο και την οικογένειά του, όχι όμως για τους καπιταλιστές. Μπήκε να ελέγξει τη σήραγγα, μετά τη διάνοιξη με φουρνέλο και τον καθαρισμό με μηχανήματα. Καθώς βρισκόταν μέσα στη σήραγγα, αποκολλήθηκε βράχος από την οροφή και τον καταπλάκωσε. Και αυτό βαφτίστηκε εργατικό ατύχημα, όπως και όλα τα προηγούμενα.
Αρχισε, λοιπόν, να γεμίζει η μακάβρια λίστα του 2005. Για το 2004 τα πρώτα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας (ο κατάλογος δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα) περιλαμβάνει 126 νεκρούς από «εργατικά ατυχήματα», με τελευταίο τον 15χρονο εργαζόμενο μαθητή Δημήτρη Καραγιάννη. Να ευχηθούμε να μην είναι το ίδιο μακρύς ο κατάλογος το 2005; Μια τέτοια ευχή θα ισοδυναμούσε με κοροϊδία, γιατί τίποτα δεν έχει αλλάξει στην πράξη.
