Στο 25,4% έφτασε η ανεργία τον Αύγουστο του 2012, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕλΣτατ, που δόθηκαν στη δημοσιότητα μερικές ώρες μετά την ψήφιση του πολυνομοσχέδιο-εφιάλτη από τη Βουλή (φυσικά και δεν πρόκειται για σύμπτωση, κράτησαν την έκθεση για να μη γίνει αντικείμενο συζήτησης στη Βουλή). Τον Ιούλιο η ανεργία ήταν 24,8%, ενώ ένα χρόνο πριν, τον Αύγουστο του 2011, ήταν 18,4%. Δηλαδή, μέσα σ’ ένα χρόνο το ποσοστό της ανεργία αυξήθηκε κατά 7 εκατοστιαίες μονάδες, ενώ σε απόλυτα μεγέθη είχαμε 351.666 περισσότερους ανέργους.
Θυμίζουμε πως τα μεγέθη της ΕλΣτατ είναι σαφώς υποεκτιμημένα, καθώς η έρευνα που πραγματοποιεί θεωρεί εργαζόμενο ακόμη και κάποιον που έχει εργαστεί μόνο μια ώρα κατά τη βδομάδα της έρευνας. Η πραγματική ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη, χώρια η υποαπασχόληση (μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, διαθεσιμότητα κτλ.).
Την ίδια μέρα, η ΕλΣτατ έδωσε στη δημοσιότητα και τα στοιχεία για την οικοδομική δραστηριότητα, πάλι για τον περασμένο Αύγουστο. Σε σχέση με τον Αύγουστο του 2011 είχαμε μείωση 48,2% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν, 30,3% στην επιφάνεια και 27,5% στον όγκο των κτιρίων για τα οποία εκδόθηκαν οι άδειες. Κατά το τελευταίο δωδεκάμηνο είχαμε μέση μείωση 26,1% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν, 30,9% στην επιφάνεια και 29,4% στον όγκο των κτιρίων. Αν σκεφτούμε ότι στην οικοδομή απασχολούνταν ένα σημαντικό τμήμα του ελλαδικού εργατικού δυναμικού και ότι η οικοδομή είχε σημαντικό μερίδιο στο ΑΕΠ του ελληνικού καπιταλισμού, μπορούμε να καταλάβουμε τη στενή σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα στη συνεχή πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας και στη συνεχή αύξηση της ανεργίας.
Το ουσιαστικότερο σχόλιο που πρέπει να γίνει, όμως, αφορά τις προοπτικές του ελληνικού καπιταλισμού. Οταν η ανεργία αυξάνεται μήνα με το μήνα, ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες που υπάρχει έξαρση της εποχικής απασχόλησης λόγω τουρισμού και αγροτικών εργασιών, πώς μπορεί να χάψει κανείς το παραμύθι της συγκυβέρνησης και της τρόικας, ότι το 2013 θα έχουμε σχετική ανάκαμψη και μείωση της ύφεσης στο -4,5%; Ο ίδιος ο Στουρνάρας παραδέχτηκε ότι στο -4,5% συμφώνησαν μετά από παζάρι (μείωσαν τη διαφορά), όμως εμείς εμπειρικά μπορούμε να καταλάβουμε τι πρόκειται να γίνει μετά τα νέα εφιαλτικά μέτρα που αποφασίστηκαν. Το νέο πετσόκομμα μισθών, συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη φτώχεια, μικρότερη κατανάλωση από τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και επομένως πτώση της παραγωγής και αύξηση της ανεργίας.
