Ελέγχει το ΠΑΜΕ την ΠΝΟ; Οχι. Ελέγχει μόνο τέσσερα σωματεία (μηχανικών, θερμαστολαδάδων, μαγείρων και πληρωμάτων ρυμουλκών), από τα οποία μόνο το ένα (μηχανικοί) έχει μια σχετική δύναμη. Αλλωστε, η ΠΝΟ έχει το πιο αντιδραστικό συνδικαλιστικό σύστημα, που επιβάλλει πρόεδρος να είναι πάντοτε εκπρόσωπος των πλοιάρχων (μετέφεραν στο συνδικαλισμό τη στρατιωτική οργάνωση ενός πλοίου). Δεν το ήξεραν αυτό η Μπακογιάννη, η Κεφαλογιάννη, το ΛΑΟΣ, τα ΜΜΕ, που επιτέθηκαν στον Περισσό; Φυσικά και το ήξεραν, γι’ αυτό και λειτούργησαν καθαρά προβοκατόρικα. Στοχοποίησαν τον Περισσό για να χτυπήσουν την ίδια την ιδέα της κινητοποίησης, της απεργίας.
Αυτή η επίθεση έγινε με καθαρά φασιστικό τρόπο. Και πολιτικά και κοινωνικά. Πολιτικά στοχοποίησαν τον Περισσό και κοινωνικά προσπάθησαν να ενεργοποιήσουν τα αντανακλαστικά του «κοινωνικού αυτοματισμού», να στρέψουν τους γνωστούς θερμοκηπάδες της Κρήτης ενάντια στους ναυτεργάτες, όπως έχουν κάνει και στο παρελθόν. Σύμφωνα με τη λογική τους, οι ναυτεργάτες δικαιούνται να απεργούν μόνο όταν υπάρχει… απαγορευτικό απόπλου λόγω καιρού. Το καλοκαίρι υπάρχει ο τουρισμός και όλο τον υπόλοιπο χρόνο υπάρχουν τα ευπαθή προϊόντα. Και κάθε φορά που απεργούν «στρέφονται κατά άλλων κοινωνικών στρωμάτων». Οι εργάτες της θάλασσας βαφτίζονται αντικοινωνικοί, ενώ οι αδίστακτοι εφοπλιστές, αυτοί που έχουν πνίξει κόσμο και κοσμάκη, αυτοί που εφαρμόζουν καθεστώς γαλέρας στα βαπόρια τους, αυτοί που αφήνουν ολόκληρα νησιά αποκλεισμένα για μέρες όταν πέφτει η κίνηση, θεωρούνται η αφρόκρεμα της κοινωνίας.
Σύμφωνα με τη λογική τους, κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να διεκδικεί και να απεργεί, γιατί έτσι «θα κλείσουν τα εργοστάσια». Οι εργαζόμενοι πρέπει να σκύψουν το κεφάλι και να υποταχθούν στην «κινεζοποίηση».
Με αυτή τη φασιστική προπαγάνδα δημιούργησαν το κατάλληλο περιβάλλον, για ν’ αποφασίσει η πλειοψηφία της ΠΝΟ την αναστολή των κινητοποιήσεων. Και βέβαια, στην ψηφοφορία αποδείχτηκε ότι η ΠΝΟ δεν ελέγχεται από τον Περισσό, αφού η απόφαση πάρθηκε με ψήφους 9 υπέρ της ματαίωσης της απεργίας, 5 υπέρ της συνέχισης (τα σωματεία που ελέγχει ο Περισσός) και 1 λευκή. Τη «λύση» έδωσε ο ελεγχόμενος από τους εφοπλιστές συνδικαλισμός, κόντρα στη θέληση των ναυτεργατών που επί διήμερο είχαν καταφέρει να μην κινηθεί κανένα πλοίο.
