Μια λαμπερή ημερίδα έγινε στις 29 Δεκέμβρη. Λαμπερός και ο τίτλος της: «Φτώχεια και Εργασία: Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση διερεύνησης και άμβλυνσης του φαινομένου». Διοργανωτής της το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας (ΕΚΑ) και χορηγοί της το υπουργείο Εργασίας και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Δυο γενικοί γραμματείς του υπουργείου (Δασκαλάκης και Τσέκος) πήραν το λόγο και απηύθυναν χαιρετισμό στην έναρξη της ημερίδας.
Γίνεται οι ένοχοι για τη φτώχεια (κυβέρνηση και ΕΕ) να συνεργάζονται με εκείνους που υποτίθεται ότι θέλουν να την εξαλείψουν (ΕΚΑ); Γίνεται και παραγίνεται, αρκεί να πέσει το σχετικό παραδάκι. Σ’ αυτά τα θέματα οι κυβερνώντες και οι ευρωκράτες είναι γενναιόδωροι. Μπορεί να έκοψαν ακόμα και τη μικρή προσαύξηση στο ωρομίσθιο όσων εργάζονται λιγότερες από τέσσερις ώρες τη μέρα (πρόβλεψη του Μνημόνιου που υλοποιήθηκε με το πολυνομοσχέδιο-σκούπα του Δεκέμβρη), δεν έχουν όμως κανένα πρόβλημα να γίνουν χορηγοί σε φιέστες-κοινωνικό όπιο, από τις οποίες σιτίζεται ο μηχανισμός της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Ακόμα και το Δελτίο Τύπου που εκδόθηκε μετά την ημερίδα αναφέρει στο τέλος του: «Το κείμενο αυτό έχει παραχθεί με την οικονομική υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό δεν μπορεί κατά κανένα τρόπο να θεωρηθεί ότι αντανακλούν την επίσημη άποψη της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Σε ελεύθερη μετάφραση αυτό σημαίνει: Πάρτε όσα λεφτά χρειάζεστε, βγάλτε έντυπα, καταραστείτε τη φτώχεια, ρίξτε μας και καμιά ευθύνη, για ξεκάρφωμα, αλλά διευκρινίστε πως τα όσα λέτε δεν είναι η δική μας επίσημη πολιτική.
Γι’ αυτό και μπόρεσε η πρόεδρος του ΕΚΑ κα Σαλουφάκου να μιλήσει ακόμα και για «”βάρβαρες” παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας», εξαιτίας της ένταξης της Ελλάδας στο μηχανισμό «στήριξης» (αλήθεια, η λέξη «βάρβαρες» γιατί τοποθετήθηκε εντός εισαγωγικών;). Στο «διά ταύτα», όμως, όλοι έμειναν σύμφωνοι: «Το Δίκτυο συνεργασίας “ΦΤΩΧΕΙΑ & ΕΡΓΑΣΙΑ” δημιουργήθηκε για να εντοπίζει και να αναδεικνύει τις διαστάσεις του φαινομένου, να εντοπίζει τις υστερήσεις σε κάθε τομέα (εργασιακές σχέσεις, αμοιβές, κοινωνικές μεταβιβάσεις, κοινωνικές υπηρεσίες) και να υποστηρίζει την ανάληψη κοινών δράσεων για την άμβλυνση του προβλήματος. Σ’ αυτή την προσπάθεια επιδιώκεται η ενίσχυση του κοινωνικού διαλόγου με τη συμμετοχή των κοινωνικών φορέων, των εργοδοτών, των μη κυβερνητικών οργανώσεων, της τοπικής αυτοδιοίκησης και γενικότερα όλων των τοπικών κοινωνικών και παραγωγικών συντελεστών. Στόχος είναι το Δίκτυο να αποτελεί μια ανοικτή πύλη συμμετοχής, διαλόγου, συνεργασίας και συνεισφοράς όλων των κοινωνικών δρώντων».
Ο καπιταλισμός καταδικάζει τους εργαζόμενους στη φτώχεια και οι εργατοπατέρες, παρέα με ΜΚΟ και λοιπά λαμόγια, του προσφέρουν παρηγοριά, όπως ακριβώς κάνουν και οι παπάδες στις εκκλησιές.
