Για την εξαχρείωση των «προοδευτικών» διανοούμενων, που τάχθηκαν με δημόσια δήλωση στο πλευρό του καπιταλιστή-ιδιοκτήτη του εκδοτικού «Αγρα», ο οποίος απέλυσε συνδικαλιστή εργαζόμενο όταν αυτός προσέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας, γράφαμε στο προηγούμενο φύλλο. Τι να πεις, όμως, για τους 18 «αριστερούς» και «ακροαριστερούς» (ανάμεσά τους οι Ε. Μπιτσάκης, Σ. Μιχαήλ, Κ. Μάτσα, Θ. Κουτσουμπός, Γ. Αγγέλης, Ν. Βαλαβάνη, Κ. Σκορδούλης, Α. Χρύσης, άνθρωποι με συγκεκριμένη πολιτική ένταξη), που εξέδωσαν ανακοίνωση «ίσων αποστάσεων» για να ζητήσουν «απευθείας συνεννόηση και όχι δικαστήρια»;
Τι να πρωτοσχολιάσεις σ’ αυτή την ανακοίνωση; Την υποκριτική αναφορά ότι «η υπεράσπιση των μισθωτών είναι για μας θέμα αρχής», που εξανεμίζεται στην αμέσως επόμενη παράγραφο, όπου δηλώνεται ότι «η Αγρα δεν είναι μια οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση» (αλήθεια, από πότε μια εκδοτική ανώνυμη εταιρία διαφέρει από άλλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις;). Η χαριστική βολή στα τελευταία ψήγματα πολιτικής εντιμότητας των συντακτών δίνεται από τους ίδιους, όταν χαρακτηρίζουν τις κινητοποιήσεις για την επαναπρόσληψη του απολυμένου εργαζόμενου «θορυβώδη και άδικη προσπάθεια απαξίωσης της Αγρας»! Προφανώς, ο απολυμένος και οι συνάδελφοί του στην Αγρα και τον κλάδο έπρεπε να το καταπιούν και να προσέλθουν γονατιστοί ικέτηδες στην αυλή του κ. Πετσόπουλου, με τη συνοδεία ίσως μερικών από τους υπογράφοντες, που θα αναλάμβαναν ρόλο διαμεσολαβητή!
Τι να πεις; Το μόνο που ταιριάζει σ’ αυτή την αισχρή ανακοίνωση των δήθεν ίσων αποστάσεων είναι το ευαγγελικό «ου δύνασθε δυσίν κυρίοις δουλεύειν»!
ΥΓ: Μια οργισμένη δήλωση του Τάσου Κουράκη (που τα έβαλε και με την εφημερίδα του κόμματός του) και μια ξεκάθαρη τοποθέτηση πλειάδας πανεπιστημιακών κατέδειξε πιο πολύ την ξεφτίλα των παραπάνω.
