Μέχρι τώρα, μόνο για προπαγανδιστικούς λόγους γινόταν αναφορά σε «προνοιακό» και «ανταποδοτικό» τμήμα της σύνταξης. Για να λένε ότι ένα κομμάτι της σύνταξής τους δεν το δικαι-ούνται οι εργαζόμενοι, αλλά τους το δίνει χάρισμα το κράτος. Με το προσχέδιο Λοβέρδου, για πρώτη φορά εισάγεται «Λογιστικός διαχωρισμός Προνοιακών-Ασφαλιστικών Παροχών (άρθρο 39), που θα τηρείται από 1.1. 2011. Οι προπαγανδιστικοί λόγοι έχουν και πάλι τη θέση τους σ’ αυτή τη ρύθμιση. Θέλουν να εμπεδώσουν στους εργαζόμενους τη συνείδηση, ότι ένα κομμάτι της σύνταξης που παίρνουν δεν το «δικαιούνται», αλλά τους το δίνει το γενναιόδωρο κράτος. Ν’ αρχίσουν να συνηθίζουν στην ιδέα πως το ασφαλιστικό σύστημα φαλίρισε επειδή έδινε αβέρτα-κουβέρτα συντάξεις και όχι επειδή το καταλήστευαν επί δεκαετίες κράτος και καπιταλιστές.
Ομως δεν είναι μόνο λόγοι προπαγάνδας. Κάτι ετοιμάζουν κι αυτό το κάτι αφορά περικοπές στις συντάξεις των ήδη συνταξιούχων, αλλά και αυτών που θ’ αρχίσουν να βγαίνουν στη σύνταξη από 1.1.2018. Γι’ αυτό και είναι σίγουρο πως θα φουσκώσουν τεχνητά το λεγόμενο «προνοιακό» μέρος. Πώς θα το φουσκώσουν τεχνητά; Θεωρώντας πως ένα τμήμα από τα έως τώρα ισχύοντα ποσοστά αναπλήρωσης είναι «προνοιακό». Πόσο θα είναι αυτό το μέρος δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, δεν αποκλείουμε όμως να πάρουν τη διαφορά ανάμεσα στα ισχύοντα και τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης και να τη βαφτίσουν «προνοιακή». Ετσι, θα δικαιολογήσουν και τη δραστική περικοπή των ποσοστών αναπλήρωσης (βλέπε τον πίνακα στη διπλανή σελίδα). Θα πουν ότι τα καινούργια είναι «εύλογα» ποσοστά αναπλήρωσης, που ανταποκρίνονται στη βιωσιμότητα των Ταμείων και στην «αναλογικότητα» των εισφορών, ενώ τα ισχύοντα μέχρι σήμερα ποσοστά αναπλήρωσης ήταν αυθαίρετα, σπάταλα, με μεγάλο μέρος «προνοιακότητας».
Με βάση αυτό το λογιστικό διαχωρισμό, πολλά μπορούν να γίνουν. Για παράδειγμα, και σήμερα ο συνταξιούχος που παίρνει και δεύ-τερη σύνταξη, δεν παίρνει και το λεγόμενο «προνοιακό» τμήμα, αλλά μόνο το λεγόμενο «οργανικό». Οταν, λοιπόν, αρχίσουν να δίνονται συντάξεις με το νέο σύστημα (1.1.2018) είναι σίγουρο ότι αυτή η τακτική θα επεκταθεί σε πάρα πολλές περιπτώσεις (π.χ. στους χαμηλοσυνταξιούχους που παίρνουν και τη σύνταξη του θανόντος συζύγου ή της θανούσας συζύγου).
Υπάρχει, όμως, και η μεγάλη κατηγορία αυτών που θ’ αρχίσουν να βγαίνουν στη σύνταξη από 1.1.2018, οι οποίοι θα παίρνουν δυο κομμάτια σύνταξης. Ενα με το παλιό σύστημα και ένα με το και- νούργιο. Από το κομμάτι της σύνταξης που θα υπολογίζεται με το παλιό σύστημα μπορεί να αφαιρείται το λεγόμενο «προνοιακό» τμήμα. Θα παίρνει έτσι δυο κομμάτια «αναλογικής» σύνταξης (ένα για το διάστημα μέχρι την 31.12. 2012 και ένα για το διάστημα από 1.1.2013 μέχρι την ημερομηνία συνταξιοδότησης) και αν το σύνολο είναι κάτω από τη βάση των 15 βασικών ημερομισθίων, θα του δίνουν και ένα κομμάτι βασικής σύνταξης (εννοείται αν πληροί γενικότερα τα εισοδηματικά κριτήρια που θα μπουν). Μπορεί να εφαρμόσουν άλλο μηχανισμό. Να δίνουν για παράδειγμα το κομμάτι της σύνταξης με το παλιό σύστημα κανονικά, να θεωρούν ότι το κράτος εξαντλεί την «προνοιακή» του συμμετοχή σ’ αυτό το κομμάτι και να μη παίρνει τη βασική σύνταξη, ακόμη και αν δεν έχει κώλυμα εισοδηματικών κριτηρίων. ‘Η να τσοντάρουν ένα μικρό κομμάτι βασικής σύνταξης, αν χρειάζεται για να φτάσει η συνολική σύνταξη στη βάση των 15 ΗΑΕ.
Ανεξάρτητα από το μηχανισμό που θα εφαρμόσουν, το μόνο βέβαιο είναι πως ο από τώρα «λογιστικός διαχωρισμός προνοιακών-ασφαλιστικών παροχών» θα γίνει αυθαίρετα, για να εξυπηρετήσει την προπαγάνδα και για να διευκολύνει στην περικοπή σημαντικού τμήματος της σύνταξης, ώστε ακόμα περισσότεροι συνταξιούχοι να στριμωχτούν στον κοινό παρονομαστή των 15 ΗΑΕ.
