Εφτασε η ώρα να ψηφιστεί το περιβόητο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο, αφού πρώτα ο Αθανασίου διευθέτησε όλα τα αιτήματα της «λαϊκής» Δεξιάς (και ακροδεξιάς) και έδωσε τις ευλογίες του το δεσποταριάτο. Ετσι, η κατασταλτική διάσταση αυτού του κατ' ευφημισμόν αντιρατσιστικού νομοθετήματος έγινε ακόμη πιο έντονη, με την ποινικοποίηση ακόμη και της έκφρασης επιστημονικής γνώμης που αμφισβητεί εθνικιστικά στερεότυπα.
Σε ό,τι αφορά την ουσία αυτού του νομοθετήματος έχουμε τοποθετηθεί στο παρελθόν. Αναδημοσιεύουμε τμήμα από σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο φύλλο της 25ης Μάη του 2013 της «Κόντρας» (το πλήρες άρθρο ).
Πέρα από την υποκρισία των αστικών κομμάτων, όμως, υπάρχει και η ουσία. Και η ουσία λέει πως το συγκεκριμένο νομοθέτημα κάθε άλλο παρά απαλλαγμένο από κατασταλτικές πονηριές είναι. Αντίθετα, αποτελεί τον προθάλαμο για την ποινικοποίηση της ίδιας της επαναστατικής ιδεολογίας. Κι αυτό το ξέρει πολύ καλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και καταψήφισε το νομοσχέδιο Παπαϊωάννου, όταν αυτός το προώθησε το 2011.
Το νομοσχέδιο εισάγει στο εθνικό Δίκαιο την (της 28.11.2008) «για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου». Σ’ αυτή την απόφαση αναφέρεται καθαρά και απερίφραστα: .
Με βάση αυτή την πρόβλεψη ψηφίστηκαν διάφοροι αντικομμουνιστικοί νόμοι σε χώρες του τέως παλινορθωμένου καπιταλισμού, οι οποίοι απαγορεύουν να λειτουργήσει νόμιμα οποιαδήποτε πολιτική δύναμη έχει στον τίτλο της ή στο πρόγραμμά της αναφορά στον κομμουνισμό. Το δε Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, στη συνεδρίασή του της 19.4.2007, που ψήφισε αυτή την απόφαση-πλαίσιο, αποφάσισε: .
Η απόφαση-πλαίσιο, την οποία μετέτρεψε σε νομοσχέδιο ο Ρουπακιώτης, είναι το πρώτο βήμα. Το επόμενο βήμα θ’ ακολουθήσει, όπως σαφέστατα προβλέπεται. Στην πράξη, δε, δεν θα διώκονται οι ρατσιστές και οι νεοναζί, αλλά οι επαναστάτες. Γιατί οι ρατσιστές και οι νεοναζί αποτελούν δύναμη κρούσης του καπιταλιστικού συστήματος, ενώ οι επαναστάτες τους μεγαλύτερους εχθρούς του.
